Luister naar dit Artikel

Wetenschappers probeerden mensen opnieuw te infecteren met Covid, maar vonden dit onmogelijk, zelfs toen ze de dosis 10.000 keer verhoogden, volgens de laatste resultaten van de Covid-challenge-onderzoeken.

Toen Paul Zimmer-Harwood zich vrijwillig aanmeldde om opzettelijk besmet te raken met SARS-CoV-2, wist hij niet goed wat hij kon verwachten. Hij was klaar voor een herhaling van zijn eerste besmetting met COVID-19, vanwege een natuurlijk opgelopen infectie die hem griepachtige symptomen gaf. Maar hij hoopte dat zijn immuniteit hem zou helpen zich goed genoeg te voelen om de indoorfietstrainer te gebruiken die hij in quarantaine had gebracht.

Het bleek dat Zimmer-Harwood, een promovendus aan de Universiteit van Oxford, VK, zich nergens zorgen over hoefde te maken. Noch hij, noch een van de 35 andere mensen die deelnamen aan het ‘challenge’-proces kregen daadwerkelijk COVID-19.

De resultaten van het onderzoek, gepubliceerd op 1 mei in Lancet Microbe, roepen vragen op over het nut van COVID-19-uitdagingsproeven voor het testen van vaccins, medicijnen en andere therapieën. “Als je mensen niet besmet kunt krijgen, kun je die dingen ook niet testen”, zegt Tom Peacock, een viroloog aan het Imperial College London. De productie van virale stammen die in challenge-onderzoeken worden gebruikt, duurt vele maanden, waardoor het onmogelijk wordt om opkomende circulerende varianten te evenaren die hoge niveaus van bestaande immuniteit in populaties kunnen overwinnen.

Onderzoekers gebruiken challenge-onderzoeken om infecties te begrijpen en snel vaccins en therapieën te testen. In maart 2021 lanceerden Britse onderzoekers, na maanden van ethisch debat, ‘s werelds eerste COVID-19 challenge-proef. Het onderzoek identificeerde een minuscule dosis van de SARS-CoV-2-stam die in de begindagen van de pandemie circuleerde en die ongeveer de helft van de deelnemers zou kunnen infecteren, die niet eerder met het virus waren geïnfecteerd (in die tijd waren vaccins dat nog niet). maar toch algemeen verkrijgbaar). (Lees hier het Daily Skeptic-verslag van de studie.)

Tegelijkertijd lanceerde een team onder leiding van Helen McShane, een onderzoeker naar infectieziekten in Oxford, een tweede SARS-CoV-2-uitdagingsonderzoek bij mensen – waaronder Zimmer-Harwood – die hersteld waren van op natuurlijke wijze opgelopen SARS-CoV-2-infecties, veroorzaakt door door een reeks varianten. Bij de proef werden later deelnemers ingeschreven die ook waren gevaccineerd.

De eerste deelnemers kregen dezelfde kleine dosis van de ‘voorouderlijke’ SARS-CoV-2-stam als degenen in de eerste proef. Toen niemand een langdurige infectie kreeg, verhoogden de onderzoekers de dosis bij volgende groepen deelnemers steeds meer, totdat ze een niveau bereikten dat 10.000 maal de initiële dosis bedroeg. Een paar vrijwilligers ontwikkelden kortstondige infecties, maar deze verdwenen snel. De moeite waard om volledig te lezen.

Ondanks deze immuniteit tegen de oude stammen meldde bijna 40% van de deelnemers een Omicron-infectie nadat ze in december 2022 uit quarantaine waren vrijgelaten (en één meldde zelfs dat ze deze tweemaal hadden opgelopen).

Het resultaat? De natuurlijke immuniteit is buitengewoon robuust – zelfs robuuster dan eerder werd gesuggereerd – maar er kunnen nieuwe varianten verschijnen die deze relatief gemakkelijk kunnen omzeilen. Dat hadden we al ontdekt, maar het is goed om het experimenteel bevestigd te zien.