“Er bestaat niet zoiets als een veilig geneesmiddel.” Dit komt van ex-farmaceutische sales rep en auteur van het boek, Bekentenissen van een Rx Drug Pusher, Gwen Olsen.
Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren
15 jaar lang, leefde Gwen een onbedoelde leugen, werkend als een farmaceutische vertegenwoordiger voor een aantal van de huidige grootste farmaceutische fabrikanten, met inbegrip van Johnson & Johnson, Bristol-Myers Squibb en Abbott Laboratories. Maar door een geleidelijke verloop van tragische gebeurtenissen, werden de ogen van Gwen uiteindelijk geopend voor de onethische en tirannieke waarheid over farmaceutische geneesmiddelen.
“Het was een proces van ontwaken, een spiritueel en bewustzijnsproces waar ik begon te observeren wat er gebeurde, wat sommige van de drugs aan het doen waren, de verkeerde informatie, de desinformatie. Ik werd aangemoedigd om bijwerkingen te minimaliseren toen ik sprak met artsen. Ik begon te beseffen dat deze patiënten letterlijk werden gemarteld door de drugs.”
In haar onthullende boek, schrijft Gwen over haar jaren als een farmaceutische vertegenwoordiger, en legt ze de vuile geheimen van de industrie die vaak onbesproken blijft bloot.
Zoals ze uitlegt, tegen de tijd dat een geneesmiddel is goedgekeurd en de algemene bevolking bereikt, weten we niet eens 50% van de bijwerkingen die betrokken zijn bij die drug “We werden getraind om mensen verkeerd te informeren,” zei ze.
Maar in 2004 zou een familie tragedie die verbonden was met de corruptie van de farma-industrie alles voor Gwen veranderen.
“Mijn nichtje was 20 jaar oud, werd ze studeerde aan de Universiteit van Indiana en was ze een “pre-med” student, ze was een zeer intelligente, mooie vrouw, en gewoon een mooie geest van binnen en buiten. Ze raakte in een auto-ongeluk en kreeg vicodin hydrocodone voorgeschreven voor de pijn, en raakte verslaafd.”
Gwen zegt dat de drug kalmerende eigenschappen het concentratievermogen van haar nichtje beïnvloedde, zodat ze eindigde met de stimulerende drug, efedrine, om haar te helpen met studeren.
“Ze had een reactie op een geneesmiddel en belandde in het ziekenhuis, en werd gelabeld met een bipolaire stoornis, niet een geneesmiddeltoxiciteit of een reactie op de drugs waar ze op zat. Ze begonnen met het geven van meer antipsychotica en stemmingsstabilisatoren, en dat zette haar op de weg naar het worden van een psychiatrische patiënt.”
Helaas, stopte Gwen’s nichtje uiteindelijk met school, waarna ze probeerde zichzelf te bevrijden door middel van het afbouwen van de medicijnen die ze nam. Onvermijdelijk volgde een ernstige depressie.
“Haar moeder was op weg naar huis om haar mee terug naar de psychiater te nemen en opnieuw op de “drugs”. Dat is wanneer mijn nichtje de kamer van haar jongere zus in liep, een engel lamp die was gevuld met olie nam, en de olie over zichzelf goot en aanstak, waardoor ze zichzelf levend verbrande.”
Gwen zegt dat de zelfmoord van haar nichtje de vonk was voor haar passie om de waarheid over wat er gebeurt met zo vele anderen die last van bijwerkingen geassocieerd met farmaceutische geneesmiddelen hebben te verspreiden.
“Het was een belofte aan haar dat ik niet toe zou laten dat haar nagedachtenis zou worden bezoedeld, en de mensen zou vertellen wat er met haar was gebeurd. Ze zou niet herinnerd worden als een mentaal of genetisch defect persoon, dat zou ik niet laten gebeuren. En ik besef dat er duizenden en duizenden mensen zijn die een stem nodig hebben, en ik ben die stem.”
Vandaag de dag, is een van de grootste zorgen van Gwen de miljoenen kinderen die antipsychotica krijgen toegediend, waarvan het aantal exponentieel is gegroeid in de afgelopen 10 jaar. Deze geneesmiddelen worden vooral gegeven aan kinderen in de pleegzorg, waardoor ze in een virtuele chemische dwangbuis worden geplaatst.
“Een groot aantal psychiaters is oneerlijk, want ik zie dat ze mensen drugs geven waarvan ze weten dat het een hersenen beschadigende geneeswijze is, waarvan ze op voorhand weten, dat op de lange termijn de resultaten niet positief zullen zijn, waarvan ze weet dat het niets geneest. Ze nemen gewoon een lijst van symptomen en noem het een geestelijke ziekte of stoornis.”
De subjectiviteit van psychiatrische diagnoses heeft geleid tot een lucratieve alliantie tussen psychiaters, farma vertegenwoordigers en de farmaceutische industrie. Er is geen wetenschappelijke data die nodig is om een geestesziekte diagnosticeren. Er is geen bloedonderzoek, geen urine tests, geen PET-scan, er is geen medisch bewijs nodig, en dus daarom, kan de potentiële patiëntenpopulatie aanzienlijk verbreden.
“Ik was zo ontgoocheld, maar ook boos, toen ik ontdekte hoeveel bedrog, hoeveel desinformatie er plaatsvond en hoe ik was gebruikt in dat spel. Ik was letterlijk de ene op de frontlinies, ik was mensen aan het schaden, onbedoeld, maar ik was verantwoordelijk. Ik draag daar nu een last voor.”
Lees Gwen’s boek Bekentenissen van een RX Drug Pusher, voor meer van haar verhaal.
https://www.youtube.com/watch?v=xTMg6vWIoLM