Vandaag heeft het IMF de groeiprognose van het VK voor 2023 met meer dan enig ander G7-land naar beneden bijgesteld. Veel MSM-koppen zeggen dat het VK meer zal lijden dan het door sancties getroffen Rusland. Schok!

Waarom is dit? Lockdowns, leningen en beleid zijn belangrijke factoren, maar dat geldt ook voor de overmatige afhankelijkheid van het VK van de financiële sector.

De meeste mensen gutsen over hoe geweldig de City of London is en hoeveel rijkdom het naar het land brengt, maar de realiteit is heel anders.

Leren over hoe banken werken en waar geld vandaan komt, was voor mij een eye-opener. Ik heb me goed verdiept in de werking van dit alles tijdens de Grote Financiële Crash in 2007/2008. Ik vroeg me af waarom ik dit nooit op school of universiteit had geleerd. Erger nog, waarom begreep 99% van de stadswerkers het systeem waaraan ze deelnamen niet!?

In het onderstaande video-interview legt professor Richard Werner uitstekend uit wat er in het banksysteem gebeurt, waarom het destructief is en wat er moet veranderen. Onderwerpen die aan bod komen zijn onder andere:

• Wat deposito’s werkelijk zijn;
• Wat leningen werkelijk zijn;
• Hoe geld uit het niets wordt gecreëerd;
• Hoe dit zeepbellen en inflatie creëert; en
• Welke regelgeving is nodig om dit te stoppen.

Ik heb zijn belangrijkste punten hieronder samengevat en de video staat onderaan de pagina.

De particuliere schuld in het VK (als percentage van het bbp) kwam nooit boven de 50% uit en bleef relatief vlak totdat Thatcher in 1979 aan de macht kwam. Daarna steeg het tot bijna 200% vóór de Grote Financiële Crisis in 2008.

Het bbp wordt berekend door activiteiten met toegevoegde waarde op te tellen. Dat is het probleem met de financiële sector: wat is de toegevoegde waarde? Het is zo moeilijk om de toegevoegde waarde van de financiële sector te berekenen dat er een fictieve waarde wordt verzonnen en toegevoegd aan het bbp. De moeilijkheid bij het berekenen van het cijfer is dat er in wezen geen toegevoegde waarde is, alleen waarde die wordt geëxtraheerd en dus in werkelijkheid moet worden afgetrokken van het bbp.

Leerboeken tonen banken als financiële intermediairs, maar het probleem is dat we een hoge prijs betalen voor deze diensten. Verder verdienen mensen die werkzaam zijn in de bancaire sector zeer hoge salarissen voor iets dat gewoon een bemiddelingsdienst zou moeten zijn.

Met name in het VK is er een structureel probleem met de concentratie van de bankensector. In het VK zijn vijf banken goed voor 90% van de deposito’s, wat een van de meest geconcentreerde banksystemen ter wereld is. In Duitsland is dat 12% en is 70% van de deposito’s in handen van 1.500 kleine, lokale banken zonder winstoogmerk.

Wanneer bedrijven te groot worden, worden er te veel beslissingen genomen zonder verantwoording en slaan de verleidingen van de macht toe. Grote banken richten zich op grote klanten en grote deals zodat ze grote bonussen kunnen krijgen. Wat nodig is in het VK is decentralisatie en de oprichting van kleine gemeenschapsbanken die ter verantwoording kunnen worden geroepen.

Om iets te produceren heb je financiering nodig en dus spelen banken een rol binnen de economie, maar het grote publiek moet begrijpen dat banken niet alleen tussenpersonen zijn.

In werkelijkheid zijn banken de scheppers van de geldhoeveelheid. Ze creëren geld uit het niets. De meeste mensen denken aan banken als instellingen die deposito’s aannemen die geld lenen, maar de juridische realiteit is dat dit onjuist is. Een aanbetaling is geen borg en wordt niet in bewaring gehouden. Als u geld op de bank zet, is dat wettelijk gezien geen storting, maar gewoon een lening aan de bank. De banken lenen van u het grote publiek.

Banken lenen ook geen geld uit. In plaats daarvan kopen ze effecten. Als u bij de bank een lening- of hypotheekcontract sluit, geeft u een zekerheid uit, namelijk een promesse en koopt de bank dat.

Dit is heel anders dan wat de banken aan het publiek presenteren.

Dus de bank koopt uw promesse, maar hoe komt u aan uw geld? Er wordt geen geld overgemaakt, maar u vindt het gevraagde bedrag terug op uw rekening. Dit komt omdat, zoals hierboven vermeld, wat we allemaal beschouwen als deposito’s, in feite het bankregister is van zijn schuld aan het publiek. Daarom is de registratie van wat de bank u verschuldigd is, alles wat u krijgt als u een lening van hen ontvangt.

Zo creëren de banken de geldhoeveelheid. 97% van de geldhoeveelheid wordt uit het niets gecreëerd wanneer ze lenen, omdat ze fictieve klantendeposito’s bedenken. Hoe doen ze dit? Ze herdefiniëren simpelweg het promesse dat ze van u (uw lening) hebben gekocht als een klantendeposito, maar in werkelijkheid heeft niemand geld gestort.

Door deze aanspraken op zichzelf (de fictieve deposito’s) te verzinnen, creëren banken de geldhoeveelheid. Dit kan positief zijn voor de economie zolang de geldschepping in lijn is met nieuwe goederen en diensten of implementatie van nieuwe technologieën. Dit is het toevoegen van waarde aan de economie en wordt gefinancierd door deze geldschepping. Het betekent ook geen inflatie, de leningen kunnen worden afbetaald en terugbetaald, je hebt een stabiele economie en weinig ongelijkheid.

In landen met banken die voornamelijk voor productieve doeleinden lenen (Duitsland of Oost-Azië bijvoorbeeld), is de inflatie en ongelijkheid beduidend lager en bloeit de reële economie.

Als banken krediet creëren voor consumptie heb je ineens meer geld gecreëerd en meer vraag naar goederen maar blijft er dezelfde hoeveelheid goederen en diensten over. Hierdoor ontstaat inflatie.

Nog erger is het als er geld wordt gecreëerd voor financiële transacties (bijvoorbeeld activatransacties of het kopen van eigendomsrechten). Net als voorheen creëer je nieuw geld, maar geen nieuwe goederen of diensten. In plaats daarvan geeft u iemand nieuwe koopkracht over bestaande activa. Het resultaat is inflatie van activaprijzen en ongelijkheid. In het VK is deze onproductieve kredietverlening dominant.

Professor Werner denkt dat de hele Bazelse kapitaalbenadering niet werkt, omdat die uitgaat van het idee dat banken slechts financiële intermediairs zijn. Dat zijn ze niet, het zijn geldscheppers, zoals hierboven is geschetst. Bankregulering die de realiteit erkent, is nodig.

Volgens de professor is de enige regelgeving die ooit heeft gewerkt om activazeepbellen en crises te voorkomen, begeleiding bij bankkrediet. Een voorbeeld hiervan zou zijn om bankkrediet voor financiële transacties simpelweg te verbieden. Speculanten kunnen nog steeds speculeren, maar dan met eigen of geleend geld, maar niet met uit het niets gecreëerd geld. Door het creëren van geld voor financiële transacties toe te staan, ontstaan activabubbels en boom-bust-cycli waarvoor wij, de belastingbetaler, uiteindelijk moeten betalen. Dit kan ook worden bereikt door een banksysteem te hebben dat wordt gedomineerd door kleine gemeenschapsbanken, zoals in Duitsland.

De professor duikt ook in de enclave in het VK die bekend staat als de City of London (waar de vorst toestemming moet vragen om binnen te komen). Hij legt uit waarom de stad geen deel kan uitmaken van de EU omdat er geen democratische verkiezingen zijn, aangezien de banken het stemrecht hebben. Voor meer informatie over dit feit waarvan de meeste mensen zich niet bewust zijn, lees dit artikel waarin ik in detail inga op hoe dit werkt.

Bronnen: TruthTalk