Een vrouw uit Colorado Springs stierf bijna na ontvangst van het Johnson & Johnson COVID-19-vaccin, en ze hoopt nu dat meer mensen de risico’s van het krijgen van de injectie begrijpen voordat ze een afspraak maken.
Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren
Kendra Lippy is 38 jaar oud en heeft het grootste deel van haar leven in Colorado Springs doorgebracht. Ze maakte in maart een afspraak om het Johnson & Johnson-vaccin te halen omdat ze naar eigen zeggen haar vrienden en familie wilde beschermen.
Haar vaccinervaring was ongeveer een week vrij normaal. Toen begon ze hoofdpijn en buikpijn op te merken. Vanaf daar begon ze te braken. Ze kon niet stoppen. Ze wist dat er iets mis was.
Haar moeder bracht haar naar het ziekenhuis. Artsen probeerden erachter te komen wat er met haar aan de hand was, maar uiteindelijk raakte ze in coma. Al haar organen faalden, behalve haar hart. Artsen moesten het grootste deel van haar dunne darm verwijderen, waardoor het lichaam voedingsstoffen kan opnemen.
Haar familie begon zich op het ergste voor te bereiden – ze begonnen haar begrafenis te plannen.
Wonder boven wonder werd Lippy 22 dagen later wakker.
Haar herstel was intens. Ze moest haar fijne motoriek opnieuw leren, zoals schrijven en een vork gebruiken. Ze moest ook opnieuw leren lopen.
Lippy is een van de zes vrouwen in het land die ernstige bloedstolsels kregen na ontvangst van het Johnson & Johnson-vaccin. Hun reacties brachten de CDC ertoe om een pauze aan te bevelen op de J&J injecties. De pauze duurde slechts 11 dagen, maar de CDC waarschuwt mensen nu voor het stollingsrisico voordat ze die injectie krijgen.
Maanden later werkt Lippy nog steeds aan herstel. Ze is aangewezen op totale parenterale voeding (TPN), een voedingsmethode die het maag-darmkanaal omzeilt. Het betekent dat ze haar dieet moet beperken en constant het verband op haar arm moet verwisselen.
“Ik zal altijd deze handicap hebben, een soort van, dat zal beperken wat ik kan eten en, weet je, waarschijnlijk sommige activiteiten die ik niet meer kan doen,” zei Lippy. “Op dit moment weet ik dat het me belemmert om weer aan het werk te kunnen, en dat is wat ik wil doen. Ik ben geen thuisblijfmens. Ik ben niet iemand die stil gaat zitten, ik ben het gewoon niet. Ik moet iets doen.”