Luister naar dit Artikel

Het ongekozen hoofd van de Europese Commissie maakte haar prioriteiten glashelder door opnieuw een gelddump voor Oekraïne te prijzen.

“Overeenstemming! De Europese Raad heeft onze prioriteiten waargemaakt. Oekraïne steunen… Een goede dag voor Europa”, twitterde de niet-gekozen voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, donderdag, terwijl EU-boeren haar een high five gaven door eieren te gooien en mest aan te steken en het te dumpen in Brussel, waar naar verluidt 1.300 tractoren zich uit protest hadden verzameld.

Het moet ongetwijfeld in afwachting van deze “grote dag voor Europa” zijn geweest dat Brussel het prikkeldraad uitrolde om de eigen worstelende boeren van het blok op afstand te houden, terwijl de leiders van het blok opnieuw een cheque voor Oekraïne weghaalden – na te hebben gedreigd met de enige verwachte tegenstand met nationale economische steun. ‘chantage’, zoals de Hongaarse premier Viktor Orban het kwalificeerde. Het is moeilijk te geloven dat deze bijeenkomst daadwerkelijk in Brussel plaatsvond. Deze functionarissen zijn zo losgekoppeld van de realiteit dat deze net zo goed op een hele andere planeet had kunnen worden vastgehouden.

In tegenstelling tot de Oekraïense producten die op West-Europese borden terechtkomen om het vervolgens aan de Russische president Vladimir Poetin te plakken (omdat coltruien en korte, koude douches blijkbaar niet voldoende werkten), is deze crisis duidelijk door de EU veroorzaakt. Niemand weet dit beter dan de boeren, die ook beseffen dat het zinvoller is om de straten van Brussel te blokkeren dan de nationale snelwegen van hun thuisland, wat ze hebben gedaan met overweldigende publieke steun – van negen op de tien burgers. in het geval van Frankrijk, volgens een recente Odoxa-enquête.

Het was de EU met haar obsessie voor klimaatverandering die boeren in het hele blok een gemeenschappelijk landbouwbeleid oplegde, beheerd door bureaucraten die los stonden van de realiteit op dat terrein. Pendelaars gebruiken EU-Copernicus-satellietbeelden om boeren wier papierwerk niet klopt, te bespioneren en hard aan te pakken – zelfs als eventuele discrepanties kunnen worden toegeschreven aan oncontroleerbare maar tijdelijke omstandigheden zoals het weer.

Het was ook de EU die de regelgeving opstapelde onder het voorwendsel om de kwaliteit van landbouwproducten te garanderen, terwijl ze tegelijkertijd het blok overspoelde met graan, gevogelte en andere import uit Oekraïne. Vormt de “Tsjernobyl-kip”, die in massa wordt geproduceerd door arbeiders die een schijntje krijgen, een bedreiging voor de fysieke gezondheid van burgers en de economische gezondheid van boeren? Als dat niet het geval is, waarom kan Brussel dan niet de laars van de eigen boeren afhalen, zodat zij op een gelijk speelveld kunnen concurreren? De EU heeft plotseling ook besloten een aantal pesticidenverboden te versoepelen, wat de Groenen boos maakt. Parijs propageert het idee dat er een einde moet komen aan ideologisch gedreven verboden, wat lijkt op een stilzwijgende erkenning van hun nutteloosheid. Dus waar moeten we ons nu meer zorgen over maken: ideologisch gedreven autoritarisme onder het mom van gezondheidsbewustzijn, of een daadwerkelijke bedreiging voor de gezondheid?

En hoe zit het met dat Oekraïense graan waarvan EU-functionarissen van Rusland eisten dat het de blokkering opheft om de armen in de ontwikkelingslanden te voeden? Het blijkt dat Turkije en Rusland gelijk hadden toen ze alarm sloegen over het feit dat het gewoon naast de deur in Europa werd gedumpt, en het klinkt alsof de Russische president Vladimir Poetin in feite een grotere verdediger van de belangen van de EU-boeren was dan Brussel. Maar wie is er nog verrast door de misplaatste prioriteiten van Brussel, gezien het beeld dat nu is ontstaan van nog eens 50 miljard euro die de deur uit gaat naar Kiev, ter ondersteuning van een land dat de eigen boeren van de EU ondermijnt, zonder zelfs maar in de problemen te zitten?

Het was ook de EU die zichzelf, de hele bevolking, de industrie en de boeren van de goedkope Russische energie beroofde, waardoor de inflatie werd gestimuleerd die ervoor zorgde dat consumenten zich tot goedkopere voedselproducten wendden en, op zijn beurt, industriële distributeurs ertoe aanzette goedkoper te kopen, wat de Oekraïense import bevoordeelde. . De Franse president Emmanuel Macron zei dat hij nu genadeloos zou zijn tegenover die industriëlen, terwijl hij zich inspant om ze onder de tractoren te gooien in plaats van de verantwoordelijkheid te nemen voor zijn eigen passiviteit of Brussel de schuld te geven van een anti-Rusland-beleid van bovenaf dat veel meer kwaad dan goed oplevert.

De problemen van de boeren zijn existentieel. En hoewel sommige leiders van de Franse landbouwvakbonden hebben opgeroepen tot opschorting van de blokkades in het licht van de meest recente reeks beloofde hervormingen die premier Gabriel Attal heeft aangekondigd, is het niet duidelijk of de achterban op de lange termijn daadwerkelijk zal luisteren. Dit zijn mensen die niet veel praten, maar als ze dat wel doen, zijn ze direct en concreet. Zoals een boer tegen mij zei: “Onze voeten staan misschien in de modder, maar de modder is schoon” – in tegenstelling tot sommige politici die verschillende verhalen hebben, afhankelijk van hun publiek. Zelfs met de opschorting van de blokkades op vrijdag geven vakbondsvertegenwoordigers toe dat als er niet snel actie en implementatie van de overheid volgt, de terugslag van dezelfde boeren ‘catastrofaal’ dreigt te worden.

Voor veel boeren met wie ik heb gesproken is het veel te weinig en veel te laat. Het inkomen van de gemiddelde Franse boer, dat in 2021 door de overheidsstatistieken werd geschat op ongeveer 17.700 euro per jaar (voor mensen die regelmatig 70 uur per week werken), heeft sindsdien nog meer klappen gekregen. Toch hebben regeringen erop aangedrongen deze specifieke koe te melken totdat er niets meer over is. Hoe kunnen we anders het onzorgvuldige besluit verklaren om de belastingen op landbouwbrandstof elk jaar met 3 cent per liter te verhogen, en de nadruk op het handhaven van een dergelijk beleid in een tijd waarin de energieprijs omhooggeschoten is als gevolg van reflexmatige anti-Russische praktijken en ideologische keuzes opgelegd door de EU?

Totdat de tractoren de snelwegen in Frankrijk opreden, toonde Parijs geen interesse in het terugdraaien van dit belastingbeleid, dat werd geïmplementeerd om de ‘groene transitie’ weg te jagen van conventionele energie, en tegen elke pragmatische realiteit in. Het is duidelijk dat de Franse functionarissen op de hoogte waren van de verwoestende impact ervan, aangezien het een van de allereerste concessies was die Attal op 26 januari als een verkeersdrempel voor de oprukkende tractoren probeerde te gooien – en waar de boeren regelrecht overheen rolden en meer eisten.

Dan is er nog koningin Ursula die even breekt met haar gezeur over de huidige aartsvijand van de EU-boeren, Oekraïne, en voorstelt om hun “administratieve lasten” te verlichten. Jammer dat ze dat niet heeft gedaan voordat ze Oekraïne überhaupt op de markt had gebracht. Ik denk dat ze Poetin altijd de schuld kan geven dat hij haar dit heeft laten doen. De bureaucratie is op dit moment zo overweldigend dat haar voorstel aan de boeren hetzelfde is als het aanbod om mensen die in de oceaan verdrinken te redden door ze een emmer toe te gooien. Ze had de stapel papierwerk op elk moment kunnen tegenhouden, maar dat deed ze niet.

En hoe kon ze precies weten dat deze demagogie de Europese landbouw de dood injoeg? Je zou denken dat de eerste aanwijzing het feit zou zijn geweest dat het EU-beleid er uiteindelijk toe leidde dat Nederlandse boeren hun land aan de overheid verkochten omdat de stikstofuitstoot van hun vee de grenzen van het klimaatbeleid overschreed.

Macron is nu begonnen te lobbyen bij de EU om de Oekraïense import te beperken. Wauw. Je zou denken dat deze tractoren Decepticon Transformers waren die op het punt stonden op te staan en tegen hun achterste te schoppen, zoals al deze EU-leiders plotseling in actie komen. Maar het feit dat een gekozen president zelfs maar met de pet in de hand moet pleiten voor niet-gekozen Brusselse bureaucraten, in plaats van soevereine beslissingen te nemen in het beste belang van zijn eigen land, is zielig. Wat als ze nee zeggen? Wat dan? Denkt Macron dat hij in zijn eentje en voorgoed de nieuwe Mercosur-vrijhandelsovereenkomst, die klaar is voor ondertekening, zal laten ontsporen en de EU zal overspoelen met nog meer landbouwproducten uit Brazilië en de rest van Zuid-Amerika?

Als Macron, of welke andere EU-leider dan ook, enige moed had gehad, zouden ze een veto hebben uitgesproken over de 50 miljard euro voor Oekraïne en hebben geëist dat deze in overleg met EU-boeren zou worden gebruikt om hun lasten te verlichten en het blok ‘los te schroeven’. Dat is veel gekochte tijd voor de EU om uit te zoeken hoe ze de puinhoop die zij van haar eigen huis heeft gemaakt door corruptie en speciale belangen kan deconstrueren – allemaal in de hoop dat mensen die eerlijk werk doen op een dag ook een evenredig fatsoenlijk inkomen kunnen verdienen.