De Britse regering gaat door met haar landelijke plannen voor digitale identiteitsbewijzen, ondanks de helft van de reacties op de openbare raadpleging over digitale identiteit die tegen het idee zijn.
Op 6 april 2022 wordt de nieuwe digitale identiteitsdocumentverificatietechnologie (IDVT) geïntroduceerd die het delen van gegevens tussen overheidsinstanties en bedrijven ten behoeve van identiteitsverificatie mogelijk maakt. Het zal beschikbaar worden gesteld aan Britse werkgevers, verhuurders en verhuurmakelaars die het kunnen gebruiken om digitaal controles op het strafblad, het recht op werk en het recht op huurcontroles uit te voeren.

De introductie van deze digitale IDVT maakt deel uit van de verregaande plannen voor digitale IDVT van het kabinet die in maart zijn aangekondigd. De regering heeft deze plannen voor digitale identiteitsbewijzen opgesteld als een manier voor Britse burgers om “gemakkelijk en snel hun identiteit te bewijzen met behulp van digitale methoden in plaats van te vertrouwen op traditionele fysieke documenten.”

Onder deze digitale ID-plannen kunnen Britse burgers “een digitale identiteit creëren met een vertrouwde organisatie” die “persoonlijk of online” en “via een telefoon-app of website” kan worden gebruikt. Deze vertrouwde organisaties krijgen dan een “legale toegangspoort” om “verificatiecontroles uit te voeren aan de hand van officiële gegevens die in het bezit zijn van overheidsinstanties om de identiteit van een persoon te helpen valideren.” De regering zal ook toestaan ​​dat het “vertrouwen” dat wordt gegenereerd door een enkele succesvolle digitale identiteitscontrole, “indien van toepassing” wordt doorgegeven aan andere organisaties.

De vertrouwde organisaties die deze digitale identiteitsoplossingen bieden, moeten geaccrediteerd en gecertificeerd worden op grond van wetgeving die de overheid van plan is te introduceren. Zodra ze zijn geaccrediteerd en gecertificeerd, krijgen ze “een keurmerk om hun naleving aan te tonen en worden ze gedefinieerd als een organisatie met een keurmerk.”

Een nieuw interim-bestuursorgaan, het Office for Digital Identities and Attributes (ODIA), zal worden opgericht in het Department for Digital, Culture, Media, and Sport (DCMS) en het zal de bevoegdheid hebben om deze keurmerken af ​​te geven. De ODIA zal ook een openbaar zichtbare lijst van organisaties met een keurmerk publiceren.

Andere bedrijven die vertrouwen op de digitale identiteitsoplossingen die worden aangeboden door organisaties met een keurmerk, hoeven niet te worden gecertificeerd, maar kunnen onderworpen zijn aan “flow-down-voorwaarden”, zoals overeenkomsten om de informatie die ze ontvangen niet te delen.

Alvorens deze plannen voor digitale id aan te kondigen, heeft het kabinet via een openbare raadpleging om meningen en feedback gevraagd over haar voorgestelde aanpak van digitale identiteit.

50% van de reacties op deze consultatie was “in principe tegen een digitale identiteit”, maar de regering nam deze reacties niet op in haar statistische analyse van de reacties op de consultatie omdat ze “niet op de vragen ingingen”. De regering drong er echter op aan dat “buiten de context van het maken van de statistische analyse, we deze reacties in aanmerking hebben genomen als onderdeel van deze raadplegingsoefening.”

De regering gaf ook toe dat sommige respondenten vreesden dat “digitale identiteiten verplicht zullen worden voor alle mensen”, maar verwierp deze zorgen als “onwaar” en zei dat ze feedback zou zoeken over hoe “meer inclusieve digitale identiteiten kunnen worden aangemoedigd”.

“Zoals uiteengezet in de raadpleging, zijn er geen plannen om digitale identiteiten verplicht te stellen, maar we erkennen dat dit een opkomende technologie is en dat mensen zich mogelijk niet volledig bewust zijn van de privacy- en beveiligingsvoordelen”, aldus de regering. “Daarom zullen we stappen ondernemen om het begrip onder potentiële gebruikers te vergroten en met maatschappelijke organisaties in contact te komen om hun deskundige feedback te ontvangen over hoe we inclusie kunnen vergroten, nu en in de toekomst.”

De regering voegde eraan toe dat het “zich inzet om ervoor te zorgen” dat “mensen nog steeds de beschikbare papieren documentatie kunnen gebruiken”.

Het digitale ID-kader van de overheid heeft de alfatests voltooid. De volgende stappen zijn een bètapublicatie gevolgd door bètatesten voordat het raamwerk wordt geformaliseerd in wetgeving.

De regering noemde “positieve feedback die werd ontvangen over de mogelijkheid om tijdens de COVID-19-pandemie op afstand controles uit te voeren voor het recht op werk en het recht om te huren” als een van de redenen voor het starten van de herziening van de digitale ID-technologie.

Tijdens de COVID-19-pandemie omarmde de Britse regering vaccinpaspoorten – een technologie die veel overeenkomsten vertoont met digitale ID door burgers te verplichten een digitale pas te gebruiken.

Deze vaccinpaspoorten werden gebruikt om grote hoeveelheden gegevens van Britse burgers op te pikken, waarvan sommige werden gedeeld met particuliere bedrijven.

Vaccinpaspoorten zijn een van de vele voorbeelden van de Britse regering die technologie gebruikt of voorstelt om haar burgers te surveilleren. Andere voorbeelden zijn het in het geheim toezicht houden op miljoenen ontvangers van COVID-vaccins via hun telefoons, het voorstellen van een app in sociale kredietstijl om gezond eten aan te moedigen, en het voorstellen van het toegenomen gebruik van surveillancedrones om vrouwen te ‘beschermen’.

Ondanks zijn geschiedenis van bewaking, dringt de regering erop aan dat deze digitale ID-technologie “sterke beveiligings- en privacynormen” zal hebben.

De plannen voor digitale id’s van de regering werden aangekondigd in dezelfde maand dat de onlineveiligheidswet van de Britse regering aan zijn wetgevende reis begon. Dit wetsvoorstel verplicht de implementatie van identiteits- en leeftijdsverificatietechnologie op veel grote online platforms.

Deze huidige poging om digitale id te introduceren komt bijna een decennium nadat de Britse regering haar 2013 digitale id-project “Verify” lanceerde, dat door de National Audit Office en interne parlementaire commissies werd bekritiseerd omdat het “het publiek in de steek liet” en alle prestatiedoelen miste.

Bronnen: Reclaim The Net.