Verwoestende zonnestormen komen veel vaker voor dan eerder werd aangenomen, waarschuwen wetenschappers … en de aarde zit in de problemen

0
Luister naar dit Artikel

Onderzoekers hebben bewijs gevonden dat een enorme zonnestorm 2.600 jaar geleden de aarde omhulde. Nu waarschuwen ze dat soortgelijke ruimteweerfenomenen van dezelfde grootte zich opnieuw kunnen voordoen.


Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren


Sinds de laatste dergelijke gebeurtenis in 1859 zijn mensen afhankelijk geworden van elektriciteit. Nog een zonnestorm van die omvang en kracht zou chaos over de hele wereld veroorzaken.

De zon ondergaat soms zonne-protonen. Het slingert enorme hoeveelheden geladen deeltjes naar de aarde. Deze “protonstorm” is schadelijk voor mensen in de ruimte en in de lucht. Het beschadigt ook elektronica aan boord van ruimtevaartuigen en vliegtuigen.

Wanneer het de magnetosfeer van de aarde raakt, raakt de protonenstorm vast op de planeet. Het wordt een geomagnetische storm die stroomnetten verwoest.

In 1989 verduisterde een zonne-evenement geheel Quebec in Canada. De effecten bereikten de VS en hadden invloed op de elektriciteitsnetten in een groot deel van het land.

Ondanks hun aanzienlijke effecten op de moderne beschaving en technologie, is de wetenschappelijke literatuur over zonneprotonstormen schaars. Onderzoekers weten weinig over de frequentie van ernstige uitbarstingen, noch hebben ze een solide greep op precies hoe krachtig een protonstorm kan worden.

Ten minste 3 enorme zonne-protonenstormen vonden plaats in de oudheid

Tijdens het Carrington-evenement leek het incident in Quebec op een knaller. De eerdere geomagnetische storm vond plaats in 1859. Het gaf 10 keer zoveel energie af als het evenement in Quebec.

Carrington kan op zijn beurt worden overschaduwd door een protonenstorm die plaatsvond rond 660 v.Chr., De mythische datum van de oprichting van Japan. Zweedse onderzoekers van de Universiteit van Lund deden de ontdekking toen ze radioactieve atomen ontdekten die gevangen zaten in de Groenlandse ijskap.

Protonstormen genereerden beryllium-10, chloor-36 en koolstof-14-atomen. Het radioactieve materiaal raakte gevangen in boomringen en ijskernen. Ze gaven aanwijzingen voor onderzoekers die zonneweer in de oudheid bestudeerden.

Het onderzoeksteam van Lund bestudeerde twee ijskernmonsters uit Groenland. Beide kernen vertoonden verhoogde niveaus van beryllium-10 en chloor-36, de overblijfselen van een zonne-protonenstorm die 2.610 jaar geleden plaatsvond.

Eerder evalueerden dezelfde onderzoekers boomringen op koolstof-14. Ze vonden pieken van radioactieve koolstofatomen die even oud waren als die van beryllium en chloor.

Andere onderzoekers gebruikten dezelfde methoden om nog twee zonnestormen te vinden. Er gebeurde één gebeurtenis toen keizer Karel de Grote Paus Adrian I in Rome bezocht tijdens 774-775 na Christus. De andere vond plaats tijdens 993-994 na Christus, toen de heilige Romeinse keizer Otto III nog een jongen was.

Alle drie oude gebeurtenissen overschaduwden de protonstorm van 1956. Verder was het incident van 774 na Christus de grootste zonne-uitbarsting die de mensheid kent.

Verwoestende zonne-uitbarstingen kunnen veel vaker plaatsvinden dan eerder werd voorspeld

De Lund-onderzoekers wisten niet of de oude protonenstormen die ze ontdekten groter of kleiner waren dan het Carrington-evenement. In tegenstelling tot de veel eerdere zonne-uitbarstingen liet Carrington vage aanwijzingen achter over de exacte grootte.

Lund-onderzoeker Raimund Muscheler vermoedde wel een verband tussen de oude zonneactiviteit en een geomagnetische storm. Als dat zo is, zouden ze veel sterker zijn dan het Carrington-evenement.

Muscheler benadrukte de behoefte aan aanvullend onderzoek naar de mogelijke effecten van dergelijke massale zonneprotonstormen op de menselijke beschaving. Hij wees erop dat de uitbarstingen deel uitmaakten van de normale activiteit van de zon.

Drieduizend jaar is kort voor de zon. Het is mogelijk vele malen vaker uitgebroken dan de drie tot nu toe ontdekte incidenten.

“We moeten systematisch zoeken naar deze gebeurtenissen in de milieuarchieven om een ​​goed beeld te krijgen van de statistieken – dat wil zeggen de risico’s – voor dergelijke gebeurtenissen en ook kleinere gebeurtenissen,” deelde hij. “De uitdaging zal zijn om de kleinere te vinden die waarschijnlijk nog steeds groter zijn dan wat we de afgelopen decennia hebben gemeten.”

Bronnen:

Space.com

PNAS.org

Share.

Comments are closed.

In tegenstelling tot de reguliere media hebben wij geen inkomsten uit advertenties en ook ontvangen wij geen subsidies van de overheid. Om te bestaan zijn wij volledig afhankelijk van de donaties van onze lezers!

Een gulle donatie verzekert dat we ook in 2024 iedereen van het echte nieuws kunnen blijven voorzien!


<< Klik hier om te doneren >>

 

Misschien later