Luister naar dit Artikel

Het langdurig dragen van een chirurgisch gezichtsmasker, dat tijdens de Covid-jaren in veel landen in veel landen verplicht is gesteld, vermindert de cognitieve functie en verhoogt de reactietijd, naast de toenemende kortademigheid en vermoeidheid. Dit zijn de bevindingen van een studie gepubliceerd in Nurse Education in Practice, een internationaal peer-reviewed tijdschrift, op 15 september 2023.

Bij het onderzoek, uitgevoerd in Turkije en getiteld ‘Het effect van langdurig gebruik van chirurgische maskers tijdens face-to-face onderwijs op cognitieve en fysiologische parameters van verpleegkundestudenten: een cross-sectioneel en beschrijvend onderzoek’ waren 61 verpleegkundestudenten betrokken die zich vrijwillig hadden opgegeven om deel te nemen. in de studie. Met behulp van de statistische methode van poweranalyse werd vastgesteld dat de steekproefomvang voldoende was voor het onderzoek. Informatie werd verzameld over cognitieve vermoeidheid en dyspneu (kortademigheid) met behulp van een zelf in te vullen vragenlijst en de cognitieve reactietijd werd objectief gemeten met behulp van een app. Ook de lichaamstemperatuur en de zuurstofverzadiging in het bloed werden gemeten.

De studenten werd gevraagd om de vragenlijsten in te vullen en de bovenstaande parameters te meten aan het begin van een vijf uur durende les en om het proces aan het einde te herhalen. Gedurende de hele les werden chirurgische gezichtsmaskers gedragen. Met uitzondering van de zuurstofverzadiging in het bloed werden alle overige parameters in de loop van de les negatief en statistisch significant beïnvloed.

Aan het einde van de les meldden de studenten een grotere kortademigheid, cognitieve vermoeidheid en aantoonbaar langzamere reactietijden. Ze ervoeren een stijging van de lichaamstemperatuur, wat een vaststaand verband is met fysieke vermoeidheid.

De auteurs van het onderzoek wijzen er zorgvuldig op dat het ontwerp van hun onderzoek een pre-test/post-test was, waarbij de deelnemers feitelijk als hun eigen controles fungeerden. Het is daarom mogelijk dat er alternatieve verklaringen bestaan om de waarnemingen te verklaren. We weten bijvoorbeeld niet of en in welke mate de waargenomen veranderingen in parameters na vijf uur les überhaupt al hebben plaatsgevonden. Om die reden is, zoals aanbevolen door de auteurs, verder onderzoek naar deze verschijnselen nodig met behulp van een parallelle controlegroep die de vijf uur durende les volgt, maar gedurende de hele duur geen chirurgische gezichtsmaskers hoeft te dragen. Het gerapporteerde onderzoek werd uitgevoerd onder Covid-beperkingen en daarom was er geen mogelijkheid om een controlegroep op te nemen.

Ervan uitgaande dat de uitkomst van het onderzoek bewijs levert voor de nadelige effecten van gezichtsmaskers, moet verder onderzoek worden uitgevoerd. Bovendien kunnen de implicaties van het onderzoek zeer belangrijk zijn als het wordt omgezet naar de klinische praktijk. Tijdens de Covid-beperkingen was het langdurig dragen van chirurgische (en nog strengere) gezichtsmaskers verplicht. De gevolgen voor het vermogen van artsen om de juiste beslissingen te nemen en snel te handelen in noodsituaties zijn zeker zorgwekkend.