Luister naar dit Artikel

Er zijn onlangs twee belangrijke papers gepubliceerd die de vraag stellen in hoeverre mensen de opwarming van de aarde veroorzaken door fossiele brandstoffen te verbranden en koolstofdioxide in de atmosfeer af te geven. De werken zullen natuurlijk worden genegeerd door de reguliere media, maar ze vormen verder bewijs dat een meer genuanceerd beeld van door de mens veroorzaakte of antropogene opwarming aan kracht wint onder wetenschappers, die het moe zijn om te werken binnen de politieke beperkingen van de ‘gevestigde’ wetenschap.

In een artikel dat volgende maand in het tijdschrift Health Physics wordt gepubliceerd, onderzoeken drie natuurkundeprofessoren onder leiding van Kenneth Skrable van de Universiteit van Massachusetts het atmosferische spoor dat is achtergelaten door CO2-isotopen en concluderen dat de hoeveelheid CO2 die vrijkomt bij het verbranden van fossiele brandstoffen tussen 1750 en 2018 “veel te laag was om de oorzaak van de opwarming van de aarde te zijn”.

In de atmosfeer komen drie koolstofisotopen voor, 12C, 13C en 14C. De laatste wordt geproduceerd door kosmische straling en is in een constante staat van activiteit, maar de andere twee bevinden zich in het gas dat de atmosfeer binnenkomt. De koolstof in levende materie heeft een iets hoger aandeel van 12C. Hoewel slechts ongeveer 4% van de CO2 die elk jaar in de atmosfeer terechtkomt, wordt geproduceerd door menselijke activiteit, wordt gezegd dat het de balans van de andere atmosferische isotopen in zeer geringe mate verandert. Daardoor wordt het vaak gebruikt als ‘bewijs’ dat stijgende CO2-niveaus vooral het gevolg zijn van verbranding van fossiele brandstoffen.

Maar het Massachusetts-team ontdekte dat beweringen over de dominantie van antropogene fossiele brandstoffen in het isotopenverslag het ‘misbruik’ van 12C- en 13C-statistieken inhouden om dergelijke suggesties te valideren. Ze concluderen dat de veronderstelling dat de toename van CO2 in de atmosfeer wordt gedomineerd door of gelijk is aan de antropogene component “geen vaste wetenschap” is.

Verder stellen ze: “Niet-ondersteunde conclusies over de dominantie van de antropogene fossiele component van CO2 en bezorgdheid over het effect ervan op klimaatverandering en opwarming van de aarde hebben ernstige potentiële maatschappelijke implicaties die de noodzaak van zeer dure herstelmaatregelen die verkeerd kunnen zijn gericht, zijn momenteel onnodig en ineffectief in het terugdringen van de opwarming van de aarde.”

De “herstellende” netto nul politieke agenda wordt gedreven door de onbewezen hypothese dat mensen catastrofale opwarming en klimaatafbraak veroorzaken door gebruik te maken van eens-levend plantaardig en dierlijk materiaal en CO2 vrij te geven in de atmosfeer. Maar er is weinig of geen correlatie tussen temperatuur en CO2-niveaus op een huidige, historische of geologische tijdschaal. De recente opwarming van de aarde, die de wereldwijde afkoelingsangst van de jaren zeventig verving, raakte bijna twee decennia geleden uitgeput. Groene activisten houden de doemscenario’s gaande door natuurlijk slecht weer te benadrukken, gemasseerde oppervlaktetemperaturen te citeren (om nog maar te zwijgen over de veel nauwkeurigere en koelere satellietgegevens) en steeds fantasievollere voorspellingen aan te halen van de populairste ticket in de stad – de Always Goes Wrong Climate Model Show .

De onbewezen wetenschappelijke hypothese dat mensen de meeste of alle klimaatverandering veroorzaken, wordt nu op een aantal fronten in wetenschappelijke kringen steeds meer aangevallen. Professor Happer van Princeton University heeft gesuggereerd dat CO2 “verzadigd” raakt zodra het een bepaald niveau bereikt, omdat het warmte alleen terugkaatst naar de aarde binnen bepaalde banden van het infraroodspectrum. Volgens deze hypothese, die enige geloofwaardigheid heeft gekregen door Steve Koonin, voormalig ondersecretaris van de regering van Obama, in zijn boek Unsettled, raakt CO2 “verzadigd” zodra het een bepaald niveau bereikt, waarbij de meeste warmte van de zon die zal worden vastgehouden al terug naar de aarde is gestraald.

Van het toeschrijven van alle klimaatverandering aan slechts één oorzaak – de verbranding van fossiele brandstof – wordt snel gehakt gemaakt door recent werk gepubliceerd door de Duitse natuurkundige Dr. Frank Stefani. In een vorig jaar gepubliceerd artikel verwerpt de onderzoeker van het Helmholtz Zentrum Dresden-Rossendorf de “illusionele beweringen van een overweldigende wetenschappelijke consensus”. Hij waarschuwt dat het essentieel is om zulke vaste conclusies te ondersteunen, “voordat we beginnen aan drastische, gevaarlijke en misschien misplaatste plannen voor wereldwijde actie”.

Veel van Dr. Stefani’s onderzoek kijkt naar het effect van zonne-invloeden en geomagnetische krachten op de planeet. Hij suggereert dat de zon verantwoordelijk is voor 30-70% van de recente opwarming van de aarde. Hij suggereert verder dat het waarschijnlijk is dat de zonneactiviteit haar afname van twee decennia zal voortzetten – aan het einde van de 20e eeuw was het waarschijnlijk op het hoogste niveau in 8.000 jaar – en de geomagnetische activiteit zoals gemeten door de aa-index zal dalen. In het werk van Dr. Stefani gebruikt hij de aa-index als een proxy voor zonneactiviteit. Wat betreft CO2 stelt hij dat zelfs als er een jaarlijkse stijging van 2,5 delen per miljoen in de atmosfeer is, dit zal leiden tot slechts “een milde extra temperatuurstijging” van minder dan 1°C in 2100. Andere scenario’s kunnen resulteren in vlakkere temperatuurcurven “waarin het verwarmingseffect van toenemende CO2 ruimschoots wordt gecompenseerd door het koelende effect van een afnemende aa-index”.

Er zijn talloze factoren die het klimaat op korte, middellange en lange termijn beïnvloeden, besluit Dr. Stefani in zijn werk door op te merken dat de enorme “Milankovitch-drijfveren” [veranderingen in de aardas en baan] uiteindelijk “de overmoed van de mensheid om het aardse klimaat (in welke richting dan ook) aanzienlijk kunnen beïnvloeden, en zullen afkoelen”.

Bronnen: The Daily Sceptic