Op een dag besloot Rose-Lynn Fisher haar tranen eens te bekijken onder een microscoop.
Ze wilde weten of haar tranen er anders uitzagen tijdens verdriet en vreugde.
Ze heeft ruim 100 verschillende tranen bestudeerd en vond dat normaal oogvocht die geproduceerd word om het oog vochtig te houden, drastisch verschillen met de tranen die gemaakt worden als iemand uien schild.
De tranen die komen bij het lachen, komen niet eens in de buurt van hoe tranen eruit zien als iemand zeer bezorgt is.
Net zoals iedere drup in de oceaan, draagt iedere traan zijn unieke kosmos bij zich van menselijke emoties.
Haar project heet The Topography of Tears.

Joseph Stromberg van de Smithsonian’s Collage of Arts and Sciences verklaard dat er 3 basissoorten tranen zijn.
De normale om je ogen gewoon vochtig te houden, vanuit reflexen & getriggerd door emoties.
Alle tranen bevatten een mix van organische substanties zoals olie, antilichamen (dit zijn afweerstoffen en compleet normaal om je ogen in goede conditie te houden) en enzymen die allemaal samen zwemmen in zout water.
Elke emotie triggerd andere molecules.
Emotionele tranen bevatten de moleculen leucine enkefaline wat een natuurlijke pijnstiller is en ook vrijgegeven word bij stress.
Plus kunnen we onder een microscoop zien dat de zoutkristallen andere vormen aannemen.
Zelf tranen die in dezelfde bui eruit komen, kunnen onder de microscoop er toch anders uitzien.
Fisher verteld: “Er zijn zoveel varianten waarbij chemische, de dichtheid, de omstandigheden, de hoeveelheid waarin de traan al verdampt is en de setting van de microscoop zelf.”

 

Net zoals sneeuwvlokken en vingerafdrukken, is geen enkel traan hetzelfde.
Ik kan het gewoon niet bevatten dat er zoveel prachtig verschil is tussen tranen.

Bron en Eigenaar van de foto’s http://www.rose-lynnfisher.com/tears.html
Foto’s gemaakt door Rose-Lynn Fisher
Bron artikel: http://www.lifebuzz.com/tears/