Luister naar dit Artikel

Bijna 30 procent van ons waterleidingnet bestaat uit asbestleidingen en die laten asbestvezels los. Er zijn amper studies gedaan naar de gevolgen, maar de weinige studies die er wel zijn wijzen op een verhoogd risico op kankers. Hier heeft wetenschapstijdschrift Eos voor gewaarschuwd. De media besteedden maar weinig aandacht aan deze waarschuwing.

Sinds de Tweede Wereldoorlog zijn waterleidingen aangelegd in asbestcement. Dat er asbest in het kraanwater zit, is zeker: de concentraties in de wereld variëren van enkele vezels per liter tot honderden miljoenen, soms miljarden.

“Veel kraanwater bevat asbest, afkomstig uit waterleidingen gemaakt van asbestcement,” lichtte Michel Robles toe in Eos. “Op dit moment bezit Nederland nog zo’n 32.500 kilometer aan asbestleidingen. Dat is goed voor 26 procent van het totaal.”

Weggewuifd

Zeker als het water zurig is, lost geleidelijk kalk op uit de leidingwand, waarna asbestvezels loslaten. Onder meer frisdrank, blikgroenten, bier en tal van andere producten bevatten leidingwater.

Eos meldde dat bezorgde vragen weggewuifd worden op basis van een drinkwaterrichtlijn uit 1993 van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), die op basis van slechts 28 studies concludeerde dat er ‘geen overtuigende bewijslast’ is over de gevaren.

Volgens Robles is hier sprake van belangenverstrengeling. “Er zijn verbanden gevonden tussen de auteurs van de studies en de private Britse watersector, die niet zit te wachten op alarmsignalen over het leidingennet.”

Grote gevolgen

Studies die Eos zelf vond, wijzen op een mogelijke link met kanker en verspreiding van asbestvezels vanuit de darmen naar de rest van het lichaam en het nageslacht. Robles is van mening dat er meer onderzoek moet worden gedaan naar het inslikken van asbest.

“De sussende richtlijn van de WHO heeft grote gevolgen: overheden steunen erop om zichzelf en de bevolking gerust te stellen. Waterbedrijven voelen zich niet genoodzaakt het leidingnet versneld te vernieuwen,” klonk het nog.

[Eos]