De archieven staan vol met verhalen over sterrenpoorten en dimensionale portalen naar andere rijken. De Sumeriërs, Egyptenaren, indianen, Maya’s en nog veel meer oude culturen registreren allemaal een soort apparaat dat inter-stellaire of interdimensionale reizen door ruimte en tijd mogelijk maakt.
De meeste reguliere academici verwerpen deze verhalen als pure mythe en slagen er niet in om een zinvolle analyse toe te passen. In plaats daarvan beweren ze dat deze mysterieuze verhalen niets meer zijn dan het resultaat van de zeer actieve verbeeldingskracht van onze oude voorouders.
Ze wijzen zelfs de mogelijkheid van het bestaan van dergelijke technologie summier af om hun eigen historische paradigma intact te houden. Maar zelfs binnen hun eigen wereld van de academische wereld hebben deze critici een formidabele vijand – de theoretisch fysicus.