Volgend jaar wordt opnieuw de bewering getest dat deeltjes de kosmische snelheidslimiet kunnen verbreken, maar waar horen deze deeltjes thuis in de natuurkunde?
Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren
Een paar dagen lang in september 2011 was het wereldnieuws: subatomische deeltjes genaamd neutrino’s kunnen sneller reizen dan het licht.
Het relatief onbekende OPERA-experiment in Gran Sasso in Italië deed deze opwindende bewering. Volgend jaar kunnen twee experimenten, te weten MINOS in Fermilab in Batavia in de Amerikaanse staat Illinois en T2K in Japan, deze bewering testen. Wanneer de bewering stand houdt kunnen we ons afvragen waar deze deeltjes kunnen worden ondergebracht in de natuurkunde.
Het is mogelijk via tachyonen, hypothetische deeltjes die geboren worden terwijl ze sneller reizen dan licht. Het blijkt dat de maximumsnelheid die is ingesteld door de speciale relativiteitstheorie van Einstein geen ondoordringbare barrière is.
Zijn neutrino’s tachyonen? Dit kan wanneer het universum is gevuld met een veld dat inwerkt op deeltjes terwijl ze erdoor bewegen. Wanneer fotonen meer weerstand ondervinden dan neutrino’s gaan neutrino’s automatisch sneller dan het licht. Dit idee is niet vergezocht: licht reist bijvoorbeeld langzamer in glas dan in een vacuüm. Het universum is dus mogelijk gevuld met een soort diffuus glas.
Als blijkt dat neutrino’s tachyonen zijn moeten theoretici nog steeds hard aan het werk. Alhoewel tachyonen bij hun ontstaan sneller gaan dan het licht staan ze een ander postulaat van de speciale relativiteitstheorie in de weg: dat het gedrag van een deeltje, ongeacht waar het zich bevindt of hoe snel het beweegt, altijd hetzelfde is.
Bron: Newscientist.com
Gerelateerd: