Als u niet bekend bent met een kleine organisatie genaamd de ‘Council For Inclusive Capitalism’, hoeft u zich geen zorgen te maken: de meeste mensen hebben er nog nooit van gehoord. De groep werd gevormd op het hoogtepunt van de covid-pandemie; Omdat angst, aangewakkerd door overheidsfunctionarissen en de media, de nieuwsfeeds propageerde, was de meerderheid van het publiek nogal afgeleid. De CIC is in wezen alles waar complottheoretici al jaren voor waarschuwen, verpakt in één enkele Orwelliaanse entiteit, compleet met dramatische pianomuziek en een masker van humanitaire filantropie.

De basisfunctie van de raad is het centraliseren van de meeste of alle grote bedrijven (bedrijven met mondiale invloed) en deze samen met regeringen te bundelen in een netwerk dat ideologie boven winstoogmerk plaatst. Sommige mensen zouden kunnen beweren dat bedrijven een systeem van gedeelde waarden moeten aannemen in plaats van simpelweg rond te dwalen als haaien en alles verslinden waar ze hun tanden in kunnen zetten. Maar wie mag de reeks waarden kiezen die bedrijfsgiganten volgen?

De CIC is een fysiek orgaan dat de actiearm van het ESG-concept vertegenwoordigt. Het is bedoeld om prikkels en straffen te creëren voor de zakenwereld op basis van hun naleving van de waarden van het globalisme en het ontwaakte socialisme, evenals hun onderwerping aan de klimaatagenda.

Het idee is simpel: breng de meerderheid van de bedrijven op één lijn met de extreem-linkse politieke orde. Zodra dit is gebeurd, zullen ze die bedrijven dwingen hun platforms en publieke bekendheid te gebruiken om de massa te indoctrineren. We hebben deze strategie de afgelopen jaren in actie gezien, waarbij veel bedrijven een gestage stroom producten, media-inhoud en marketing produceerden vol propaganda voor diversiteit, gelijkheid en inclusie, om nog maar te zwijgen van antiwesterse en anticonservatieve propaganda.

Deze bedrijven zijn zo ingeburgerd in het DEI- en ESG-format dat velen van hen bereid zijn de meerderheid van hun klanten van zich te vervreemden en enorme winsten te verliezen. De laatste overblijfselen van de vrije markteconomie worden zo vernietigd, omdat het winstmotief vervangen is door een politiek motief.

Waarom zouden bedrijven ervoor kiezen om zich bij een dergelijke organisatie aan te sluiten als hun activiteiten voortdurend op microniveau worden beheerd? Het mag hun niet als een keuze worden gepresenteerd, maar eerder als een onvermijdelijk vereiste. Degenen die op de begane grond instappen, krijgen de beste plaatsen aan de tafel van de kliek; degenen die laat toetreden, kunnen verpletterd worden onder het gewicht van een onderdrukkende socialistische bureaucratie.

Aan de andere kant zou de keuze ook vrijwillig kunnen zijn, met de belofte dat bedrijfsleiders uitgebreide bestuursrollen zullen krijgen na de ‘Great Reset’ van het kapitalisme, waarover het World Economic Forum zo vaak spreekt.

Houd in gedachten dat de enige manier waarop dergelijke bedrijven kunnen overleven nadat ze door de meerderheid van het publiek zijn gemeden, is als ze zich aansluiten bij regeringen, een door de staat gesponsord monopolie krijgen en worden ondersteund door voortdurende subsidies. Ze opereren misschien zelfs in de veronderstelling dat zolang ze de “woke” religie blijven dienen, ze uiteindelijk beloond zullen worden met de status ‘te woke om te falen’.

Mussolini definieerde ooit de ontmoeting tussen de macht van het bedrijfsleven en de macht van de overheid als het oorspronkelijke plan voor het fascisme. De Raad voor Inclusief Kapitalisme is de levende uitdrukking van dat autoritaire zaad.

De groep wordt geleid door Lady Lynn de Rothschild van de beruchte Rothschild-dynastie en is uitgebreid met een leger van bedrijfspartners, overheidspartners, VN-partners en zelfs het Vaticaan. Een belangrijk onderdeel van de globalistische agenda dat vaak wordt genoemd, is kunstmatige intelligentie (AI), samen met het veronderstelde vermogen ervan om alles in onze samenleving en economie voor altijd op zijn kop te zetten. Hoewel de capaciteiten van AI sterk worden overschat, lijken de elites te denken dat het een soort goddelijk apparaat is dat de wereld opnieuw zal maken. Lady Rothschild heeft onlangs contact gehad met de media om een interessant en onthullend argument te promoten:

Verrassend genoeg stuit Rothschild op enige weerstand van haar interviewers, wat haar dwingt tot een indirecte bekentenis: AI zal een “wortel- en takhervorming van de economie” vereisen, wat betekent dat de vrije markten moeten verdwijnen en dat regerings- en bedrijfspartners zullen moeten ingrijpen, en alles controleren, uiteraard in het belang van de bevolking en het ‘grotere goed’. Behalve dat het allemaal een schijnvertoning is.

AI wordt, net als de klimaatverandering, in snel tempo het zoveelste verzonnen excuus voor mondiale centralisatie. De CIC heeft samen met instellingen als het WEF en de VN de afgelopen jaren beweerd dat ‘iemand’ tussenbeide moet komen om AI te matigen, zodat geen enkele regering haar schijnbaar onbeperkte macht misbruikt. Met andere woorden: probleem, reactie, oplossing.

De globalisten creëren een probleem uit het niets (AI), suggereren vervolgens dat het een veel grotere zegen (of bedreiging) voor de mensheid is dan het in werkelijkheid is, en bieden vervolgens hun diensten aan als eerlijke en welwillende scheidsrechters van de technologie en de effecten ervan. Rothschild suggereert het zelf in het interview als ze beweert dat ‘kapitalisten’ in de nasleep van AI hun prioriteiten zullen moeten aanpassen aan sociale doelen. Zoals ik al eerder zei: het is gewoon ESG in een andere vorm.

Ik zou willen wijzen op de toon van minachting in de reactie van Rothschild wanneer vrije markten in het debat worden betrokken. Deze mensen haten elk idee van vrije markten. Het systeem van Adam Smith werd opgesteld als directe reactie op de schendingen van de mercantilistische controle. De twee constructies sluiten elkaar uit. Je kunt geen vrije markten (of vrijheid) hebben binnen een gecentraliseerd mercantilistisch imperium. Je kunt geen vrije markten en socialisme hebben binnen dezelfde economie. En voor alle duidelijkheid: het systeem dat we vandaag de dag hebben, is GEEN vrijemarktsysteem; het is een voormalig vrijemarktsysteem dat in de loop van de tijd langzaam wordt ondermijnd.

Vrije markten zijn al eerlijk. Bedrijfselites interfereren met die eerlijkheid wanneer ze samenwerken met regeringen om het systeem in hun voordeel te manipuleren en onnodige voordelen te behalen. De ongelijkheid die Rothschild beschrijft als excuus voor centralisatie werd in feite gecreëerd door elites zoals zij. De CIC en de Great Reset-agenda zijn niets meer dan instrumenten om de macht van het bedrijfsleven en de elitaire macht voor altijd te verankeren.

Zij mogen beslissen welke bedrijven floreren of sterven. Zij mogen beslissen over de sociale waarden van de volgende eeuw. Zij mogen dicteren hoe de hulpbronnen van de wereld worden gebruikt en wie er toegang toe krijgt. En regeringen zullen ervoor zorgen dat ze beschermd worden tegen de woede van het volk, mocht het publiek kennis nemen van hun vijandige overname.

Het meest beledigende deel? Iedereen die deze ideologische invasie van ons economische leven bekritiseert of aanvalt, zal ervan worden beschuldigd een monster te zijn. De CIC wil tenslotte alleen maar de mensheid van zichzelf redden, toch? Als je ze wilt tegenhouden, moet je een soort egoïstische slechterik zijn die individuele vrijheid belangrijker vindt dan het algemeen belang.

De grotere vraag die de globalisten ons echter niet willen stellen, is: wat maakt hen gekwalificeerd om het algemeen belang te bepalen? Waarom wordt aangenomen dat zij de scheidsrechters van alles moeten zijn? Zelfs de stagflatiecrisis waarmee we vandaag de dag worden geconfronteerd, is een direct gevolg van het feit dat regeringen en centrale banken met biljoenen fiatgeld tussenbeide komen om de ‘too big to fail’-bedrijven te redden van hun eigen rampzalige praktijken. Waarom zouden we hen onze sociale zekerheid toevertrouwen, of wat dan ook?

De globalisten zullen op dit argument reageren met AI. Ze zullen zeggen dat AI de ultieme ‘objectieve’ bemiddelaar is, omdat het geen emotionele of politieke loyaliteit kent. Ze zullen beweren dat AI het de facto besluitvormingsapparaat voor de menselijke beschaving moet worden. En nu zie je waarom Rothschild zo graag het voortouw wil nemen bij het creëren van een mondiaal regelgevingskader voor AI. Wie de functies van AI controleert, wie de software ook programmeert, controleert uiteindelijk de wereld, en dat allemaal terwijl hij AI als proxy gebruikt. Als er iets misgaat, kunnen ze eenvoudigweg zeggen dat het AI was die de beslissing heeft genomen, en niet zij.

Het is de perfecte schaduwregering; een technocratische tovenaar van OZ die de rook en spiegels van een AI-pop gebruikt om de planeet te regeren, waarbij alle verantwoordelijkheid wordt weggenomen en alle rebellie wordt verdrongen. Want hoe kan de bevolking ruzie maken met of in opstand komen tegen een gezichtsloos algoritme dat in de digitale ether zweeft?