Nieuwe varianten zijn niet van belang. Het is niet nodig om de zomervakantie te annuleren. Miljoenen gevaccineerden, gekoppeld aan immuniteit tegen miljoenen eerdere infecties, betekent dat we op de top van de derde golf kunnen surfen, in plaats van ons er op afstand zorgen over te maken. In feite zou het VK nu moeten openen. En vaccinpaspoorten, certificaten of welke naam ze ook krijgen, zullen niets doen om de gezondheid van de bevolking te verbeteren, ondanks alle krantenkoppen die we de afgelopen week hebben gelezen en gehoord.

Behalve, dat hebben we niet. We hebben het tegenovergestelde gehoord en gelezen. En we zijn doordrenkt met angst van tv- en radiospots, compleet met ‘die enge stem’ die maar al te gretig is om luisteraars nachtmerries te bezorgen, of het nu je beïnvloedbare dochter van de basisschool is of een tengere oudere dame die nu doodsbang is om buiten een masker te dragen in afwachting van een bus met niemand binnen een straal van 50 meter. Maar de realiteit is dat de bovenstaande koppen geschreven hadden kunnen zijn – en allemaal gebaseerd op wetenschap. Jayanta Bhattacharya is een professor in de geneeskunde aan de Stanford University en een van de co-auteurs van de Great Barrington Declaration, het rapport dat opriep tot gerichte bescherming van de kwetsbaren en geen lockdowns, ondertekend door bijna 14.000 medische en volksgezondheidswetenschappers, bijna 42.000 artsen en bijna 765.000 bezorgde burgers.

Ik heb hem per e-mail geïnterviewd en hij blijft een fervent scepticus.

Waarom hebben de media, politici en veel wetenschappers geprobeerd de bevolking in paniek te brengen over SARS-CoV-2, veel verder dan wat het bewijs zou rechtvaardigen? De prikkels omvatten financiële motieven, politieke doelen, de wens om professionele reputatie te beschermen en vele andere factoren.

Het virus is seizoensgebonden en de late herfst / winter is zijn seizoen. Gezien het feit dat dit het geval is, is het zeer onwaarschijnlijk dat het virus zich tijdens de zomermaanden zeer wijd verspreidt. Het is ook zo dat een groot deel van de Britse bevolking al is geïnfecteerd of gevaccineerd en immuun is, wat de ziekenhuisopname en sterfte door het virus de komende maanden aanzienlijk zal verminderen.

Er zijn tienduizenden mutaties van het SARS-CoV-2-virus. Ze muteren omdat de replicatiemechanismen die ze induceren zeer weinig controle op fouten met zich meebrengen. De meeste mutaties veranderen de virulentie van het virus niet of verzwakken het. Er zijn een paar mutaties die het virus een selectief voordeel geven op het gebied van besmettelijkheid en die de dodelijkheid ervan enigszins kunnen verhogen, hoewel het bewijs op dit laatste punt niet solide is.

We hoeven ons geen zorgen te maken over de varianten die tot nu toe zijn ontstaan. Ten eerste bieden eerdere infectie met het wildtype virus en vaccinatie bescherming tegen ernstige gevolgen die voortkomen uit herinfectie met het gemuteerde virus.

Ten tweede, hoewel de mutanten de weinige resterende gevallen hebben overgenomen, viel hun stijging samen met een scherpe daling van het aantal gevallen en sterfgevallen, zelfs in landen waar ze zijn gaan domineren. Hun selectieve infectiviteitsvoordeel was niet voldoende om een ​​heropleving van de gevallen te veroorzaken.

Ten derde is de leeftijdsgradiënt in mortaliteit hetzelfde voor het mutante virus en het wildtype virus. Een gericht beschermingsbeleid is dus nog steeds gerechtvaardigd. Als lockdowns het minder besmettelijke wildtype virus niet zouden kunnen stoppen, waarom zouden we dan verwachten dat ze het meer besmettelijke mutante virus zouden stoppen?

Volgens de drie auteurs van de Great Barrington Declaration, die naast dr. Bhattacharya ook dr. Martin Kulldorff, hoogleraar geneeskunde aan de Harvard Medical School, en dr.Sunetra Gupta, hoogleraar theoretische epidemiologie aan de Universiteit van Oxford, omvat, creëert de Britse regering ongegronde hysterie rond SARS-CoV-2.

Dr Bhattacharya zei:

Volgens een meta-analyse door dr. John Ioannidis [hoogleraar geneeskunde aan de Stanford University] van elke seroprevalentiestudie die tot op heden is uitgevoerd met een ondersteunend wetenschappelijk artikel (74 schattingen uit 61 studies en 51 verschillende locaties over de hele wereld), is de mediane infectie het overlevingspercentage van COVID-19-infectie is 99,77 procent. Voor COVID-19-patiënten jonger dan 70 jaar vindt de meta-analyse een overlevingspercentage van infecties van 99,95 procent.

De beste schatting van de CDC [Centers for Disease Control] and Prevention] van het sterftecijfer voor infecties voor mensen van 70 jaar en ouder is 5,4 procent, wat betekent dat senioren een overlevingspercentage van 94,6 procent hebben. Voor kinderen en mensen van in de 20/30 is er minder kans op overlijden dan bij griep. Voor mensen van 60 jaar en ouder is het veel gevaarlijker dan griep.
Toch rechtvaardigt dit nauwelijks een nieuwe regeringsdrang die gezinnen aanspoort om twee keer per week tests op hun kinderen uit te voeren in de hoop asymptomatische gevallen aan het licht te brengen. Vooral omdat de kwetsbaren al zijn ingeënt.
Het wetenschappelijke bewijs suggereert nu sterk dat met COVID-19 geïnfecteerde personen die asymptomatisch zijn, meer dan een orde van grootte minder kans hebben om de ziekte zelfs naar nauwe contacten te verspreiden dan symptomatische COVID-19-patiënten. Een meta-analyse van 54 onderzoeken van over de hele wereld wees uit dat binnen huishoudens – waar geen van de waarborgen die restaurants moeten toepassen doorgaans wordt toegepast – symptomatische patiënten de ziekte in 18 procent van de gevallen doorgaven aan leden van het huishouden, terwijl asymptomatische patiënten heeft de ziekte in 0,7 procent van de gevallen aan leden van het huishouden doorgegeven. Een aparte, kleinere meta-analyse vond eveneens dat asymptomatische patiënten veel minder kans hebben om anderen te infecteren dan symptomatische patiënten.

Asymptomatische individuen hebben een orde van grootte minder kans om anderen te infecteren dan symptomatische individuen, zelfs in intieme omgevingen zoals mensen die in hetzelfde huishouden wonen, waar mensen veel minder geneigd zijn om sociale afstands- en maskeerpraktijken te volgen die ze buiten het huishouden volgen. Verspreiding van de ziekte in minder intieme omgevingen door asymptomatische personen – inclusief religieuze diensten, persoonlijke restaurantbezoeken, sportscholen en andere openbare instellingen – is waarschijnlijk nog minder waarschijnlijk dan in het huishouden.

Hoe zit het met maskermandaten?

Het bewijs dat maskermandaten werken om de verspreiding van de ziekte te vertragen, is erg zwak. De enige gerandomiseerde evaluatie van de werkzaamheid van maskers bij het voorkomen van Covid-infectie vond zeer kleine, statistisch niet significante effecten [Deense maskerstudie]. En maskers zijn schadelijk voor de sociale en educatieve ontwikkeling van kinderen, vooral jonge kinderen. Ze zijn niet nodig om de epidemie aan te pakken. In Zweden bijvoorbeeld hebben kinderen bijna de hele epidemie zonder masker op school gezeten, zonder dat er sterfgevallen onder Covid zijn en leerkrachten die Covid oplopen tegen aantallen die lager zijn dan het gemiddelde van andere werknemers.

Welke conclusie kunnen we in het licht hiervan trekken uit het feit dat de Britse regering wil dat de hele volwassen bevolking tegen het virus wordt geïnjecteerd, in plaats van alleen de kwetsbaren? En de mogelijkheid dat we vaccincertificaten moeten overleggen om toegang te krijgen tot horeca en sportlocaties of om naar het buitenland te reizen?

Vaccinpaspoorten zijn een vreselijk idee dat het vertrouwen in de volksgezondheid zal verminderen en niets zal doen om de gezondheid van de bevolking te verbeteren. Vaccincertificaten zijn niet nodig als maatregel voor de volksgezondheid. Eerder had de regering gelijk. Het land zou open moeten gaan nu de oudere, kwetsbare bevolking is ingeënt. De rest van de bevolking loopt een veel groter gezondheidsrisico door de lockdown dan door het virus.

Bronnen: Lockdown Sceptics