In het geval van Biden v. Knight First Amendment Institute aan de Columbia Univ., Heeft rechter Clarence Thomas het argument aangevoerd dat technologiebedrijven zoals Amazon opereren als ‘gewone providers’ en dat het dus volgens de wet niet is toegestaan ​​om mensen te discrimineren op basis van hun politieke overtuigingen.

Thomas beschreef Big Tech-platformen als een “communicatie hulpprogramma” en schreef dat digitale services zoals Google fungeren als een “poortwachter” tussen gebruikers en de informatie die ze proberen te verkrijgen. Daarom hebben ze de plicht en verantwoordelijkheid om de vrije informatiestroom zonder belemmering te vergemakkelijken.

“Als een gebruiker nog niet precies weet waar hij iets op internet kan vinden – en dat doen gebruikers zelden – dan is Google 90% van de tijd de poortwachter tussen die gebruiker en de spraak van anderen”, legt Thomas uit.

“Het kan inhoud onderdrukken door een zoekresultaat te deindexeren of downlisten, of door gebruikers weg te leiden van bepaalde inhoud door de resultaten voor automatisch aanvullen handmatig te wijzigen … Facebook en Twitter kunnen de informatiestroom van een persoon op soortgelijke wijze aanzienlijk beperken.”

Thomas sprak ook over de praktijken van Amazon om digitale boeken te verbranden, die de vrijheid van meningsuiting op het gebied van publiceren dreigen uit te bannen.

“… als distributeur van de overgrote meerderheid van e-books en ongeveer de helft van alle fysieke boeken, kan Amazon catastrofale gevolgen opleggen aan auteurs, onder andere door een vermelding te blokkeren”, waarschuwt hij.

Wat betreft het argument van sommigen dat deze technologieplatformen niet de enige bron van informatie zijn en dus kunnen doen wat ze willen, zegt Thomas dat dit “niets verandert” omdat de technologiegiganten opereren als virtuele monopolies zonder serieuze concurrentie om over te spreken.

“Een persoon kon er altijd voor kiezen om de tolbrug of trein te vermijden en in plaats daarvan over de Charles River te zwemmen of de Oregon Trail te bewandelen”, schrijft Thomas ter vergelijking.

“Maar om te beoordelen of een bedrijf substantiële marktmacht uitoefent, gaat het erom of de alternatieven vergelijkbaar zijn. Voor veel van de huidige digitale platformen is dat niets. ”

Thomas stelt “wetten voor die het recht van het platform om uit te sluiten beperken”

In tegenstelling tot wat veel conservatieven ons hebben doen geloven, is meer overheidsingrijpen niet altijd een slechte zaak wanneer die tussenkomst bedoeld is om de rechten van het publiek te beschermen. Dit is tenslotte de ware bedoeling van de regering, zoals uiteengezet in de grondwet.

Er ontstaan ​​problemen wanneer regeringen een fascistisch instrument worden om de rechten van mensen te onderdrukken, wat grotendeels in de VS(maar ook Nederland) is gebeurd. En zowel de Democraten als de Republikeinen zijn verantwoordelijk voor deze puinhoop, aangezien hun beleid zich bijna altijd richt op rijke tirannen en grote bedrijven ten koste van burgers.

Vanuit het perspectief van Thomas is overheidsingrijpen hard nodig om de technische monopolies te doorbreken en de vrijheid van meningsuiting van Amerikanen te herstellen, die ernstig zijn uitgehold dankzij vele decennia van overheidsfascisme en zakelijke collusie.

“Als de analogie tussen gewone providers en digitale platformen correct is, kan er een antwoord ontstaan ​​voor ontevreden platformgebruikers die het op prijs zouden stellen niet te worden geblokkeerd: wetten die het recht van het platform om uit te sluiten beperken”, schrijft Thomas.

“Wanneer de eenzijdige controle van een platform wordt verminderd, begint het account van een overheidsfunctionaris meer te lijken op een‘ door de overheid gecontroleerde ruimte “, voegt hij eraan toe, daarbij verwijzend naar eerdere gevallen waarin dergelijke kwesties werden behandeld.

Aan het eind van de dag is het verantwoordelijk houden van grote, machtige particuliere bedrijven wat de regering moet doen als er enige hoop is om het Eerste Amendement te behouden.

“Als een deel van het probleem privé is, geconcentreerde controle over online inhoud en platforms die beschikbaar zijn voor het publiek, dan kan een deel van de oplossing worden gevonden in doctrines die het recht van een particulier bedrijf om uit te sluiten, beperken”, zegt Thomas.

Bronnen: Twitter.com