Een recente wet van het District of Columbia, de D.C. Minor Consent for Vaccinations Amendment Act van 2020, stelt kinderen van 11 jaar en ouder in staat om elk vaccin te nemen dat wordt aanbevolen door de Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP), inclusief COVID-injecties, zonder ouderlijke toestemming of medeweten.

Nu vechten ouders terug.

Het wetsvoorstel werd afgelopen november met 10-3 stemmen door de D.C. Council aangenomen en werd in december ondertekend door burgemeester Muriel Bowser. Het werd van kracht op 19 maart 2021. Op maandag hebben de Children’s Health Defense (CHD) en de Parental Rights Foundation een rechtszaak aangespannen bij de Amerikaanse districtsrechtbank voor D.C., met het verzoek om een ​​gerechtelijk bevel om de wet ongrondwettelijk te verklaren.

De eisers zijn vier ouders met minderjarige kinderen die naar een openbare school in D.C. gaan en willen een voorlopige voorziening om Bowser, het D.C. Department of Health en het D.C. Public School System te verbieden de wet af te dwingen.

CHD president en algemeen adviseur Mary Holland verklaarde:

“De DC Act is een gewetenloze inbreuk op de rechten en vrijheid van ouders en kinderen. Zoals het Hooggerechtshof oordeelde: ‘Het vrijheidsbelang dat in deze zaak aan de orde is – het belang van ouders bij de zorg, het gezag en de controle over hun kinderen -‘ is misschien wel de oudste van de fundamentele vrijheidsbelangen die door dit Hof worden erkend.'”

Volgens CHD,

“De D.C. Act bevat verschillende bepalingen die bedoeld zijn om ouders te misleiden en te verbergen dat het kind is ingeënt tegen het oordeel, gezag of religieuze overtuigingen in van de ouders.”
Als een minderjarige een religieuze vrijstelling van vaccins heeft of zich heeft afgemeld voor het HPV-vaccin op basis van documenten die door ouders zijn ingediend, schrijft de wet voor dat de zorgverlener die delen van het immunisatierecord van de student “leeg” moet laten.

De wet vereist dat zorgpersoneel nauwkeurige vaccinatiegegevens verstrekt aan het ministerie van Volksgezondheid en aan de school van de student, maar niet aan ouders. Het heeft ook onderafdelingen die het zorgpersoneel de bevoegdheid geven om “rechtstreeks terugbetaling te vragen, zonder toestemming van de ouders, rechtstreeks van de verzekeraar”, eraan toevoegend dat “verzekeraars geen Verklaring van uitkeringen zullen sturen voor geleverde diensten.”

In wezen staat de wet een elfjarige toe om de schriftelijke richtlijn van zijn of haar ouders te negeren dat ze niet willen dat hun kind wordt gevaccineerd, en dan zal de school van het kind de vaccinatiegegevens vervalsen en achterhouden voor de ouders. Bovendien worden de zorgverleners die kinderen vaccineren tegen de wens van de ouders betaald door de zorgverzekeraar van de ouders, maar krijgen de ouders hiervan geen documentatie.

In 1986 vaardigde het Congres de National Childhood Vaccine Injury Act (“Vaccine Act”) uit als reactie op een groeiend aantal rechtszaken waarin werd beweerd dat er sprake was van vaccinletsel. De Vaccinwet en de daaropvolgende uitspraak van het Hooggerechtshof Brueewitz v. Wyeth beschermen vaccinproducenten tegen alle aansprakelijkheid omdat vaccinschade “onvermijdelijk” is. Degenen die gewond zijn geraakt door vaccins moeten compensatie zoeken bij het National Vaccine Injury Compensation Program, dat meer dan $ 4,5 miljard heeft betaald aan de families van degenen die gewond of gedood zijn door vaccins.

Om letsel tot een minimum te beperken en geld te besparen, vereist de Vaccine Act dat ouders worden voorzien van Vaccine Information Statements, vaccinrecords en instructies voor het melden van bijwerkingen van vaccins aan het federale Vaccine Adverse Event Reporting System.

De Vaccin Injury Statements geven ouders informatie die nodig is om te voldoen aan de vereisten voor geïnformeerde toestemming, en bevatten hoe ze negatieve effecten van vaccins kunnen herkennen, zoals allergische reacties, anafylaxie, toevallen en verlamming, en leggen uit dat sommige kinderen niet gevaccineerd mogen worden.

De Children’s Health Defense legt uit dat de gevolgen van de D.C.-wet, die in strijd is met de Vaccinwet, “ernstig” zijn:

De D.C. Act heeft ernstige gevolgen voor de gezondheid van kinderen. Als ouders niet weten dat hun kind op school is ingeënt, herkennen ze de bijwerkingen van het vaccin mogelijk niet. Ernstige bijwerkingen vereisen onmiddellijke medische behandeling en zijn contra-indicaties voor verdere vaccinatie. Ook als de huisarts niet weet dat het kind op school is ingeënt, kunnen aanvullende vaccins te kort op de tijd worden toegediend dan op school worden gegeven. Vaccinfabrikanten, de American Academy of Pediatrics en de volksgezondheidsautoriteiten van de overheid publiceren strikte waarschuwingen over de timing van vaccins. Kinderen zijn zich doorgaans niet bewust van hun medische familiegeschiedenis en eventuele inherente contra-indicaties voor vaccins.
“De D.C. Act is roekeloos, ongrondwettelijk en brengt onnodig het leven van kinderen in gevaar door de ouderlijke bescherming en de bescherming van de National Childhood Vaccine Injury Act van 1986 weg te nemen”, aldus Holland.

Bronnen: The Federalist