De meesten van ons zijn wel bekend met verloren beschavingen. Door documentaires, stripverhalen of de Timaeus van Plato zijn we bekend geworden met het ‘verloren koninkrijk van Atlantis’ of het continent Lemurië.
Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren
Wat nu als het niet blijkt te gaan om een legende en we serieuze vraagtekens kunnen zetten bij de huidige geschiedschrijving?
Iemand die onderzoek doet naar oude mysteries is journalist Graham Hancock. Hij werd aangetrokken door deze mysteries toen hij als Oost-Afrika correspondent werkte voor The Economist en men mogelijk aanwijzingen had gevonden voor de locatie van de oorspronkelijke 10 geboden.
De verloren beschaving
Om de menselijke geschiedenis te begrijpen kan men het beste eerst kijken naar het opmerkelijke werk van de oude Egyptenaren en dan met name de Grote Piramide. Niet alleen de omvang van de piramide is opvallend, maar ook de nauwkeurigheid waarmee deze geplaatst is. Alhoewel algemeen wordt aangenomen dat de Egyptenaren de piramide zelf hebben gebouwd, zijn er ook veel suggesties dat een soort bovennatuurlijke of buitenaardse kracht aan het werk is geweest. Gedacht kan worden aan de Anunnaki, die aan de wereld gepresenteerd zijn door Zecharia Sitchin.
Bij historische mysteries wordt vaak voorbij gegaan aan wat de beschavingen en volken die we bestuderen zelf te zeggen hebben. We lezen over een Gouden Tijdperk, genaamd Zep Tepi, waarin goden tussen de mensen liepen. Opvallend is de Prometheaanse figuur Osiris die de mensen beschaving bracht.
Dit concept vinden we over de hele wereld terug, zelfs bij beschavingen die onderling geen contact of verbinding hadden. Ook het mysterie rond de vloedgolven was een wereldwijd verschijnsel. Het kan ofwel gaan om puur toeval of de verschillende volkeren stammen af van een moedercultuur waarvan het bestaan is gewist uit de geschiedenis.
Yonaguni
De meeste mensen die kiezen voor toeval beargumenteren dat er onvoldoende fysiek bewijs is. Er is daarnaast veel controverse omtrent het dateren van anorganisch materiaal. Veel objecten worden vanuit een bepaalde context gedateerd, wat problemen kan opleveren wanneer onder onjuiste voorwaarden wordt gewerkt.
Zo zet John Anthony West bijvoorbeeld grote vraagtekens bij de datering van de Sfinx. Hancock en Egyptoloog Robert Bauval hebben ook bewijs aangedragen dat het gehele Gizeh plateau veel ouder is, tot zo’n 10.500 voor Christus.
Wellicht kijken we op de verkeerde plaats. Bekend is dat menselijke beschavingen vaak ontstaan nabij waterwegen en kustgebieden. Wanneer we kijken naar 10.500 voor Christus bevinden de gebieden die toendertijd nabij de kust waren gelokaliseerd zich nu onder water. Dit kan niet zomaar worden genegeerd, 40 miljoen vierkante kilometer voormalige kustlijn is een reusachtig gebied.
Kan het niet zo zijn dat het continent van Atlantis, het bijbelse verhaal over Noach en eigenlijk alle andere mysteries omtrent vloedgolven allemaal gekoppeld kunnen worden aan de grote vloedgolven van de laatste ijstijd? Onderwaterarcheologie komt nog maar net van de grond.
Er zijn al ontdekkingen die suggereren dat meer onderzoek noodzakelijk is. Wat te denken van de bouwwerken die nabij Yonaguni in Japan zijn gevonden? Wanneer bewezen wordt dat deze door de mens zijn gemaakt, zou dit betekenen dat de vindplaats zich 10.000 jaar geleden nog aan het oppervlak bevond.
Bron: Hubpages.com