Augustus in Washington kan het politieke equivalent zijn van een olifantenkerkhof: één goede regenbui kan het vuil wegspoelen en de botten van schandalen uit het verleden blootleggen.

En deze augustus stelde niet teleur. Dankzij het niet-aflatende onderzoekswerk van voorzitter Chuck Grassley van de Senaatscommissie Chuck Grassley (R-Iowa) en voorzitter van de Commissie voor binnenlandse veiligheid en regeringszaken van de Senaat Ron Johnson (R-Wis.), Leren we dat de e-case van Hillary Clinton misschien niet echt is opgelost .

Een personeelsmemorandum dat de langlopende sonde van de twee senatoren bijwerkt, onthult dat de FBI – de versie die in 2016 wordt gerund door de nu geschande en ontslagen James Comey, Andrew McCabe en Peter Strzok – geen toegang zocht tot “zeer geheim” bewijs dat belangrijke vragen zou hebben opgelost.

Het niet kijken naar het bewijsmateriaal in 2016 deed zich voor, hoewel de agenten van mening waren dat toegang tot het gevoelige bewijsmateriaal “noodzakelijk” was om het onderzoek naar de ongepaste verzending van Clinton van geclassificeerde e-mails – sommige uiterst geheim – op haar onbeveiligde privé-e-mailserver, tonen de memo’s.

Tot overmaat van ramp is het Trump Department of Justice (DOJ) al minstens sinds 2018 op de hoogte van die beslissing, dankzij het werk van de interne waakhond van de DOJ, inspecteur-generaal (IG) Michael Horowitz, die DOJ-leiders en het Congres een geclassificeerde bijlage waarin wordt uitgelegd wat er is gebeurd.

Maar Johnson en Grassley zijn al een jaar niet in staat om antwoorden te krijgen, zelfs van procureur-generaal William Barr, over de vraag of de FBI van plan is te kijken naar het kritische bewijs dat het in 2016 heeft overgeslagen.

Het stafmemorandum van de senaat geeft kort en bondig weer hoe ernstig de beslissing van de FBI in 2016 was.

De staf van de Senaat schreef:

De bijlage van de inspecteur-generaal riep een aantal serieuze vragen op, omdat, zoals uitgelegd op pagina 154 van het niet-geclassificeerde DOJ IG-rapport, de FBI besloten had geen toegang te zoeken tot bepaalde zeer geclassificeerde informatie die mogelijk relevant is voor het onderzoek, ondanks leden van het FBI-caseteam bij de beoordeling als een ‘noodzakelijk’ onderdeel van het onderzoek. ”
“Als gevolg van de bevindingen in die bijlage heeft Senator Grassley een geclassificeerde brief aan DOJ geschreven op 17 oktober 2018, die onbeantwoord blijft. Op 15 januari 2019, op de voordracht van de heer Barr, vroeg Senator Grassley de heer Barr of de brief, indien bevestigd, zou beantwoorden, waarop hij verklaarde: ‘Ja, senator.’ Op 16 april 2019 stuurden senatoren Grassley, Johnson en Graham een ​​brief aan procureur-generaal Barr waarin ze de behoefte aan een schriftelijk antwoord op die brief herhaalden. ”
De stilte van de DOJ op de weg die de FBI opzettelijk niet wilde nemen, is des te oorverdovend gezien wat we al weten over het Clinton-e-mailgeval.

Zoals ik eerder schreef, concludeerde de originele conceptbevinding van de toenmalige FBI-directeur Comey in de Clinton-zaak dat haar verzending van geclassificeerde e-mails via een onbeveiligde server “zeer nalatig” was, de wettelijke norm ter ondersteuning van een misdrijf volgens de Spionage Act.

Maar de bevindingen werden bewerkt en de term veranderde in “extreem onzorgvuldig”, en Comey koos er zelf voor om op 5 juli 2016 aan te kondigen dat hij geen strafrechtelijke vervolging zou vragen, een beslissing waarvan de IG van de DOJ concludeerde dat hij het openbaar ministerie ten onrechte had overgenomen om dergelijke beslissingen te nemen.

Bovendien, zoals ik heb geschreven, geloofde de algemeen raadsman van de FBI, James Baker – bijna tot de laatste minuut voor Comey’s aankondiging – dat Clinton in feite met strafrechtelijke vervolging zou worden geconfronteerd, maar hij werd er niet over gesproken.

En in een passage die vaak over het hoofd wordt gezien door zowel verslaggevers als experts, concludeerde IG Horowitz in zijn eindrapport over de e-mail caper van Clinton dat de anti-Trump vooringenomenheid dat FBI-agent Strzok en bureauadvocaat Lisa Page uitgedrukt in sms-berichten hun besluit kunnen hebben beïnvloed waardoor we ons meer moeten concentreren op de nu ontzenuwde beschuldigingen van Trump en Rusland in plaats van het werk aan de voormalige e-mailproblemen van de staatssecretaris af te ronden, een onderzoek met de codenaam Midyear. De waakhond van het ministerie van Justitie schreef:

“Bij het beoordelen van de beslissing om prioriteit te geven aan het Ruslandonderzoek boven de follow-up van de onderzoeksleider in het midden van het jaar … waren we met name bezorgd over sms-berichten verzonden door Strzok en Page die mogelijk de indruk wekten dat de onderzoeksbeslissingen die zij namen beïnvloed werden door vooringenomenheid of onjuiste overwegingen. “

Dus de hoofdadvocaat van de FBI vond oorspronkelijk dat Clinton moest worden aangeklaagd en het bureau schreef een ontwerp ter ondersteuning van de misdrijfnorm, maar kwam toen op zijn beslissing terug. En agenten concentreerden zich meer op niet-onderbouwde Trump-collusie dan Clinton-e-mails in wat de IG vreesde als een teken van vooringenomenheid.

En nu leren we dat de FBI opzettelijk ervoor koos om hoog gerangschikt bewijsmateriaal in de Clinton-e-mailzaak te negeren en het Congres een jaar lang heeft tegengehouden of het van plan is dat bewijs opnieuw te onderzoeken.

Het is precies dat soort gedrag waardoor veel Amerikanen zich afvragen of er binnen de FBI twee rechtsstelsels bestaan ​​- een voor de Clintons en een voor de rest van het land.

Bronnen:

The Hill