NBC News’ Meet The Press bood hun kijkers eerder deze maand een speciale traktatie. Onder de pittige titel “War Games: The Battle For Taiwan” organiseerde de “nieuws”-zender een simulatiegame waarin werd uitgebeeld wat er zou gebeuren in een grootschalige militaire confrontatie tussen de VS en China.

Wil je weten wat er is gebeurd? Laten we de 5 W’s van NBC’s oorlog met China beantwoorden.

WIE heeft de simulatie geënsceneerd?

De simulatie vond plaats in het Washington Bureau van NBC News, maar werd georganiseerd door het Center for a New American Security (CNAS).

De CNAS is een denktank in Washington die zichzelf omschrijft als een ‘onafhankelijke, tweeledige non-profitorganisatie die een sterk, pragmatisch en principieel nationaal veiligheids- en defensiebeleid ontwikkelt’. Maar zoals gewoonlijk, als je wilt weten waar de denktank echt over gaat, moet je het geld volgen. In dit geval zul je zien dat de twee belangrijkste financiers Northrop Grumman en het Amerikaanse ministerie van Defensie zijn (met Palantir, Raytheon, Honeywell, Booz Allen Hamilton en alle gebruikelijke verdachten niet ver achter), wat zou kunnen verklaren waarom het “versterkende nucleaire afschrikking“; de inspanningen van het ministerie van Binnenlandse Veiligheid toejuicht tegen “binnenlands terrorisme”; overweegt hoe AI en andere toekomstige technologieën effectief kunnen worden bewapend; pleit voor “versterking” van de NAVO en versterking van de trans-Atlantische veiligheidsbanden van Amerika; en angstzaaiers over China en andere boemannen van het Amerikaanse rijk.

De daadwerkelijke deelnemers aan de oefening waren voormalige regeringsfunctionarissen (zoals Michèle Flournoy), huidige regeringsfunctionarissen (zoals Mike Gallagher en Mikie Sherrill), denktanks als Becca Wasser en Cristina Garafola, en WEF-genoteerde academici zoals Bonny Lin.

WAAR vond het gesimuleerde conflict plaats?

Zoals hierboven vermeld, vond het oorlogsspel plaats in de studio’s van NBC in Washington, maar de simulatie zelf was gericht op Taiwan.

Beschreven door Meet The Press-presentator Chuck Todd’s als een “zelfbestuurd eiland dat een beetje groter is dan de staat Maryland, dat ongeveer 100 mijl uit de kust van het vasteland van China ligt op de kruising van de Oost- en Zuid-Chinese Zee”, de keuze van Taiwan want het onderwerp van zo’n oorlogsspel is niet verrassend. De exacte politieke status van Taiwan is een twistpunt sinds 1949, toen Chiang Kai-shek en de Kwomintang daarheen vluchtten na een reeks nederlagen door toedoen van de Chinese communisten tijdens de Chinese burgeroorlog. De afgescheiden Republiek China – met Taipei als tijdelijke hoofdstad – beweert de rechtmatige regering van China te zijn. De communistische Volksrepubliek China echter – onder leiding van president Xi in Peking – claimt Taiwan onder zijn “één China”-beleid.

Zoals degenen die bekend zijn met Azië-Pacific weten, hebben Amerikaanse militaire planners zich lang gefocust op een Chinese invasie van Taiwan als een waarschijnlijk brandpunt voor oorlog in de regio. Dit nieuwste oorlogsspel is slechts het nieuwste voorbeeld.

WANNEER was de simulatie ingesteld?

De game, officieel getiteld “Dangerous Straits: Battle for Taiwan 2027”, speelt zich af in (je raadt het al!) 2027. Specifiek, zoals Todd uitlegt in de preambule van de uitzending:
“CNAS heeft de voorwaarden opgesteld van het hypothetische conflict, dat in 2027 over vijf jaar zal plaatsvinden. Nu China klaar staat om een ​​directe aanval op Taiwan te lanceren om eenwording af te dwingen nadat Taiwan een nieuw leiderschap had gekozen dat steeds meer de Chinese druk tartte, hoe zouden de VS reageren?”
Hoe, inderdaad.

WAT gebeurde er in de simulatie?

Het spel bestond uit drie ronden, waarbij een “spelmeester” van CNAS “de realiteit op de grond na elke zet vaststelde.”

In de eerste ronde viel het “rode team” (dat China vertegenwoordigt) Taiwan binnen, ze vielen eerst de afgelegen eilanden aan, gevolgd door een lucht- en raketaanval op Taiwan en op Amerikaanse bases in Japan, Guam en de noordelijke Marianen. Het blauwe team (dat de VS vertegenwoordigt) reageerde met bommenwerpers op Chinese schepen in de haven en een luchtgevecht tegen Chinese vliegtuigen boven Taiwan.

In de tweede ronde lanceerde het rode team kruisraketten en hypersonische wapens tegen Hawaï, waarbij het commandocentrum op de luchtmachtbasis Hickam werd uitgeschakeld. Het blauwe team gebruikte ondertussen onderzeeërs in de Straat van Taiwan om Chinese oorlogsschepen aan te vallen.

In de laatste ronde probeerde het rode team Alaska, San Diego en Hawaï aan te vallen en voerde een kernproef uit boven de Stille Oceaan om “de Verenigde Staten de nucleaire optie serieuzer te laten nemen”. Het blauwe team concentreerde zich specifiek op de gevechten op Taiwan en duwde een aantal van zijn schepen binnen om de Amerikaanse troepen daar op de grond te ondersteunen.

WAAROM werd de simulatie geënsceneerd?

Ahhh, waarom hebben ze deze simulatie geënsceneerd. Nu komen we tot de kern van de zaak. Waarom hebben ze inderdaad de moeite genomen om een ​​simulatie als deze voor de camera’s te maken en die in heel Amerika en de rest van de wereld uit te zenden?

Voor degenen die twee stappen vooruit kunnen denken, beantwoordt de vraag zichzelf. Maar laten we de mogelijke verklaringen onderzoeken door deze vraag te overwegen: waar zijn dit soort oorlogsspellen eigenlijk voor?

Als we ze op het eerste gezicht nemen, zijn ze bedoeld om oorlogsplanners te helpen de positie van hun vijand, hun motivaties, hun sterke punten en eventuele zwakke punten te begrijpen. Ze helpen ook om kwetsbaarheden in de eigen verdediging van de oorlogsplanners aan het licht te brengen en helpen hen na te denken over de mogelijkheden in verschillende oorlogsscenario’s en hun plannen dienovereenkomstig aan te passen.

Maar aangezien dit World Unity is, nemen we deze simulatie niet zomaar aan. Dus welke andere functies hebben oorlogsspellen?

Om te beginnen helpen ze om het idee te prenten dat deze gebeurtenissen waarschijnlijk of zelfs onvermijdelijk zijn in de hoofden van hoge functionarissen en anderen in machtsposities. Het helpt ook om die functionarissen voor te bereiden op hun rol als en wanneer een dergelijke situatie zich in het echte leven voordoet.

We kunnen een “simulatie” zoals Evenement 201 beschouwen als deze die dit doel heeft gediend, bijvoorbeeld door de verschillende deelnemers daar (althans degenen die niet op het complot zaten) voor te bereiden op de komende coronaviruspandemie en de drastische maatregelen die genomen zouden moeten worden in de nasleep van een dergelijke gebeurtenis. Merk bijvoorbeeld op dat er een hele sessie van Evenement 201 was die was gewijd aan “Communicatiediscussie”, waarbij het idee werd geïntroduceerd dat “slechte actoren” de pandemische crisis zouden gebruiken om “mis- en desinformatie” te verspreiden en dat bewegingen als internet shutdowns en drastische censuurmaatregelen nodig kunnen zijn om deze ontwikkelingen het hoofd te bieden. Als dat idee vreemd of “daarbuiten” leek voor deelnemers aan Event 201 voordat ze de simulatie bijwoonden, leek het waarschijnlijk aannemelijker – misschien zelfs waarschijnlijk – na het evenement.

Een voor de hand liggende manier waarop militaire oorlogsspelletjes zoals deze “Battle for Taiwan” kunnen worden gebruikt om hun deelnemers voorspellend te programmeren, is door hen het idee in te prenten dat de dreiging van China (of welke geopolitieke rivaal dan ook als boeman du jour dient) reëel is en dreigend. Zie! Ze kunnen elk moment toeslaan! Ze kunnen nucleair gaan! Let halverwege deze simulatie op de opmerking van voormalig staatssecretaris van Defensie Fluornoy: “Het belangrijkste inzicht dat al in dit spel aanwezig is, is: als je hier nog geen jaren aan hebt besteed – het voorbereiden van munitie, het gereedmaken van de Taiwanezen, het voorbereiden van je eigen troepen , het ontwikkelen van je verspreidingsbases – als je je hier geen jaren op hebt voorbereid, dan loop je de hele weg achter de feiten aan.”

Het is niet moeilijk te begrijpen waarom een ​​Northrop Grumman of een Raytheon het hun geld misschien waard vinden om organisaties te sponsoren die helpen om dit soort ideeën in de hoofden van hooggeplaatste overheidsadviseurs te brengen.

Maar er is nog een andere factor waarmee rekening moet worden gehouden bij dit specifieke oorlogsspel: deze simulatie is speciaal opgevoerd voor de NBC News-camera’s met de uitdrukkelijke bedoeling deze over de hele wereld uit te zenden. In dit geval was het primaire doelwit van de indoctrinatie niet de overheidsfunctionarissen of insiders van de denktank die aan het spel deelnamen – hoewel ze zeker ook geïndoctrineerd waren – maar het kijkerspubliek. En wat is de boodschap van deze uitzending? Oorlog met China komt eraan! Wees bang!

En hoe erg dit alles ook is, het is natuurlijk veel, veel erger. Houd er rekening mee dat dit slechts één simulatie is die op één dag is uitgevoerd en dat deze game eigenlijk bedoeld was om door het publiek te worden gezien. In feite vinden dit soort oorlogsspelletjes, militaire planningssessies en paraatheidsoefeningen voortdurend plaats, ze worden gewoon niet opgemerkt door het publiek. Afgelopen week hebben onze vrienden bij de RAND Corporation een “onderzoeksrapport” uitgebracht waarin de “implicaties van een dwangmatige quarantaine van Taiwan door de Volksrepubliek China” worden onderzocht. Dit soort documenten voor scenarioplanning dienen om de toekomstige strijders van de komende, opgefokte Great Power-oorlog voorspellend te programmeren. Wanneer een gewapend conflict zich daadwerkelijk begint te ontvouwen, zal het hen zo bekend voorkomen dat niemand ooit zal stilstaan ​​bij hoe de oorlogsplanners het zo goed hebben gedaan.

Maar hier is de echte kicker: in een van die verbazingwekkende, gekke grappen die toevallig plaatsvinden rond “simulaties” zoals deze, slechts enkele dagen nadat het door NBC gehoste oorlogsspel plaatsvond, besloten de mensen die het teleprompter-script van Biden schrijven dat nu de perfecte tijd om het wespennest aan te wakkeren, hun lang gekoesterde beleid van strategische ambiguïteit te laten varen en officieel te verklaren dat de VS zich inzetten voor de verdediging van Taiwan tegen de Chinese invasie waarvan iedereen weet dat deze om de hoek ligt.

Grappige timing, dat. Ik denk dat we het maar afschrijven op de griezelige vooruitziende blik van die melkwegbreinen bij CNAS en de fijne mensen bij NBC News, hé?

Bronnen: The Corbett Report