Dat zijn dus meer dan 9 miljoen COVID-tests die in het VK zijn gedaan tot 27 juni a.m. Klinkt behoorlijk indrukwekkend, nietwaar? Vanaf vandaag (1 juli) is dat aantal gestegen naar 9.426.631 – vierde in de wereld in totale tests! (Het VK staat ook op de vierde plaats in de wereld wat betreft COVID-sterfgevallen per miljoen inwoners en komt Andorra binnen voor de derde plaats, maar dat is een ander verhaal). Nu … is dat cijfer geloofwaardig?

Ik heb onlangs een paper geschreven over het begrijpen van de gepubliceerde statistieken – sterfgevallen, gevallen, tests – over de effecten van dit virus over de hele wereld. Het is erg lang en een beetje technisch – hoewel het veel mooie (en niet zo mooie) foto’s bevat! Geïnteresseerden in het detail kunnen het hier vinden. Ik lachte een beetje toen een commentator op “‘s werelds meest bekeken site over opwarming van de aarde en klimaatverandering” mij (hoewel, ik moet zeggen, niet helemaal goedkeurend) in één adem noemde met Judith Curry, die een echte klimaat wetenschapper is!

Tijdens het schrijven heb ik de twee belangrijkste bronnen van wereldwijde statistieken over dit virus vergeleken. Een daarvan is worldometers.info. Dit wordt dagelijks bijgewerkt met gegevens van de nationale gezondheidsstelsels. De andere, veel uitgebreider omdat het historische dagelijkse gegevens vanaf het begin van de epidemie bevat, is Our World in Data. Ik heb Our World in Data gebruikt.

Ik vond een aantal interessante verschillen tussen de twee. Een daarvan was met de Zweedse zakennummers – een politieke hete aardappel, vanwege het gebrek aan afsluiting in Zweden. Met de hulp van een Zweedse commentator bij WattsUpWithThat, ontdekte ik dat het probleem zich lijkt voor te doen omdat de Zweden elke positieve test toewijzen aan de datum waarop de test is uitgevoerd, terwijl Our World in Data (wiens gegevens, als ik het goed begrijp, via de Wereldgezondheidsorganisatie) elke positieve test toewijst aan de datum waarop de test is gerapporteerd, wat vaak dagen of zelfs weken later is.

Maar meer zorgwekkend waren de gegevens van het VK over het aantal uitgevoerde tests. Nu voor het VK lopen nieuwe gevallen en sterfgevallen die zijn gemeld door Worldometers en Our World in Data synchroon, met Worldometers altijd een dag voor. Dat sluit aan bij het idee dat Our World in Data zijn feed krijgt via een derde partij. Het VK rapporteert dagelijks tests, maar er is vaak een onderbreking van drie of vier dagen voordat de tests van een bepaalde dag verschijnen in Our World in Data.

Dus … de dagelijkse Twitter-update, weergegeven aan het hoofd, geeft het aantal nieuwe gevallen en sterfgevallen op de betreffende dag als respectievelijk 890 en 100. Ik verwacht dat die twee nummers de volgende dag, 28 juni, in Our World in Data verschijnen. En inderdaad, dar doen ze:

Maar hoe zit het met die aantallen tests? 4.852.547 is het cumulatieve totaal dat hier wordt geregistreerd, tegen de 9.067.577 vermeld in de Twitter-feed. Dit betekent dat het totaal op de Twitter-feed 87% groter was dan – d.w.z. bijna tweemaal – het “officiële” cijfer dat, als ik het goed begrijp, aan de WHO moet zijn gerapporteerd. Dat zijn ontzettend veel ontbrekende testkits!

Is een dergelijke afwijking normaal? Om die vraag te beantwoorden, heb ik het VK vergeleken met andere landen. Ik heb het cumulatieve totale aantal tests per miljoen inwoners dat tot en met 23 juni bij Worldometers is gerapporteerd, vergeleken met de aantallen die in Our World in Data tot en met 26 juni zijn gerapporteerd. Ik had niet verwacht dat de cijfers overal in de buurt exact zouden overeenkomen. Wat ik inderdaad ontdekte, was dat de Worldometers-cijfers consistent boven de Our World in Data-cijfers lagen, in de meeste gevallen tussen 1% en 18%. Dit lijkt mij redelijk, aangezien testen in veel landen nog steeds aan het toenemen is, en het aantal Worldometers zal waarschijnlijk situaties omvatten zoals testkits die zijn verzonden maar nog niet zijn geretourneerd.

Vervolgens heb ik het aantal tests per miljoen uit de twee gegevensbronnen op een scatterplot uitgezet:

Het wordt interessanter! Het VK vertoont verreweg de grootste discrepantie in absolute termen tussen alle landen, en als percentage wordt het alleen overtroffen door Peru en Frankrijk (en de Fransen leveren helemaal geen zinvolle gegevens over tests). Van de drie andere ‘slechte jongens’, twee, België en Spanje, behoren ook tot de landen die het zwaarst door het virus zijn getroffen. Precies de plaatsen waar u de meeste politieke druk zou verwachten om de cijfers er goed uit te laten zien!

Zelfs de BBC lijkt te denken dat niet alles goed gaat met COVID-testen in het VK. Het lijkt erop dat één probleem is dat antilichaamtests worden meegeteld bij de swab-tests, waardoor de verhouding tussen positieven en tests lager is dan zou moeten. Ook tellen ze testkits die zijn verzonden, waarvan er vele misschien nooit worden geretourneerd. Bovendien schreef de voorzitter van de Britse statistiekenautoriteit, Sir David Norgrove, een maand geleden aan de regering. Hij zei onder meer: ​​”Het doel lijkt te zijn om een ​​zo groot mogelijk aantal tests te laten zien, zelfs ten koste van begrip.”

En nog één ding. Zoals ik tijdens het schrijven van mijn artikel ontdekte, moesten de Britse statistiekenverzamelaars onlangs overschakelen van hun oorspronkelijke basis van het tellen van geteste mensen naar het tellen van uitgevoerde tests. Dit leidde uiteraard tot een toename van het aantal tests gedurende de hele epidemie. Het betekende helaas ook dat alle dagelijkse aantallen tests die vóór 26 april in het VK waren gedaan, zijn gewist. En hoewel deze stap het VK meer in lijn bracht met de rapportageprocedures van veel andere landen, rapporteren landen zoals Canada, Japan en Nederland nog steeds door geteste mensen. Dus ik denk dat deze stap (waarschijnlijk zowel moeilijk als duur), de overrapportage van testnummers en de slechte presentatie van de gegevens die Sir David bekritiseert, allemaal zijn veroorzaakt door politieke druk van degenen die de cijfers willen die er zo goed mogelijk uitzien. Zucht.

Dus, misleidt de Britse regering het publiek over COVID-tests? Sir David Norgrove denkt duidelijk van wel; en ik ben het met hem eens.

Bronnen:

Watts Up With That