In het tijdschrift Newsweek erkende luitenant-kolonel Daniel Davis, Senior Fellow bij de denktank Defense Priorities, wat World Unity al maanden rapporteert:

“Het ‘zomeroffensief’ van Oekraïne levert weinig tot geen betekenisvolle vooruitgang op in de richting van het doel om Rusland van het Oekraïense grondgebied te verdrijven, zelfs nu Amerikaanse politici, generaals en experts blijven pleiten voor openlijke steun aan Kiev in hun oorlog tegen Rusland.”

Davis’ ontnuchterende oordeel draagt de kop ‘We kunnen de waarheid over de oorlog tussen Rusland en Oekraïne niet langer verbergen’.

Het was niet duidelijk waarom iemand de waarheid over het door de belastingbetaler gefinancierde grensgeschil in het verre Oost-Europa zou willen ‘verbergen’.

Davis schrijft:

“Ondanks de grote hoop op een snel succes, is het maandenlange offensief van Oekraïne vanaf het begin sputterend geweest. Dat had niemand in het Witte Huis moeten verbazen.”

Twee maanden voor het begin van het offensief waarschuwde Davis:

‘Zelensky’s troepen – met weinig tot geen luchtmacht en een tekort aan artilleriemunitie – zouden enorme verliezen kunnen lijden terwijl ze weinig winst zouden maken.

Vijf dagen later onthulde The Washington Post de inhoud van een uitgelekt uiterst geheim Amerikaans inlichtingenrapport, dat eveneens voorspelde dat het Oekraïense offensief zou plaatsvinden en waarschijnlijk ‘ver achterblijven’ bij de verwachtingen, en dat ‘aanhoudende Oekraïense tekortkomingen op het gebied van training en munitievoorraden de voortgang waarschijnlijk zullen ondermijnen en het aantal slachtoffers tijdens het offensief zullen verergeren.’

Om te slagen legde Davis uit:

“Oekraïne zou de moeilijkste taak in de moderne landoorlog moeten uitvoeren: een gecombineerde wapenoperatie tegen de tanden van een ingegraven vijandelijke strijdmacht die voorbereid is op een aanval, gecompliceerd door het tekort aan artilleriemunitie samen met beperkte en minimale luchtmacht. Niettemin bleven sommige westerse analisten aan de vooravond van de strijd optimistisch.’

Toen het ‘lenteoffensief’ van Oekraïne op 5 juni begon, schreef Davis:

“Het optimisme verdampte snel. In de eerste twee weken van de gevechten leden de Oekraïense speerpuntbrigades enorme verliezen aan bepantsering en personeel op, terwijl ze vrijwel geen grondgebied veroverden. Tegen het einde van de derde week hadden ze naar schatting een vijfde van hun aanvalskracht verloren, waardoor Oekraïne drastisch van tactiek ging veranderen. In plaats van voorop te lopen met tanks en andere gepantserde voertuigen (die voorspelbaar werden opgegeten in mijnenvelden en door Russische antitankraketten en artilleriegranaten), stapte Oekraïne over op een op infanterie gericht aanvalssysteem.”

Hoewel deze verandering resulteerde in enkele kleine vorderingen op het slagveld, schreef Davis:

“De kosten waren exorbitant hoog. Op 29 augustus meldde de BBC dat nieuwe uitgelekte rapporten suggereerden dat het aantal doden in de Oekraïense strijd sinds het begin van het offensief was geëxplodeerd. Terwijl Oekraïne naar verluidt in het eerste jaar van de oorlog 17.500 troepen had verloren, wordt dit momenteel geschat op een adembenemend hoog aantal van 50.000 extra doden, voor een totaal van 70.000 doden en 120.000 gewonden.”

Waarnemers, waaronder kolonel Douglas MacGregor en Robert F. Kennedy, beweerden dat Oekraïne ongeveer 1,5 miljoen dollar had verloren. 350.000 man nog vóór het begin van het offensief. Op 5 september beweerde de Russische minister van Defensie Sergei Shoigu dat Oekraïne 66.000 man had verloren sinds het begin van zijn tegenoffensief op 4 juni. Sindsdien heeft Oekraïne volgens de Russische cijfers nog eens 9.000 slachtoffers verloren bij het tegenoffensief, waardoor het totale aantal slachtoffers op 75.000 komt.

Davis schrijft:

“Als het Washington vóór het begin van het offensief niet duidelijk was dat de grondbeginselen van gevechtsoperaties en oorlogsprincipes aangaven dat Oekraïne waarschijnlijk zou mislukken, zou het nu glashelder moeten zijn. Hoewel Oekraïne eindelijk de eerste linie van Ruslands belangrijkste verdedigingslinie lijkt te zijn doorgedrongen moet het moeilijkste deel van het Russische defensiesysteem nog worden overwonnen: de honderden kilometers drakentanden, tankgrachten en nog grotere mijnenvelden. Het is op dit moment onduidelijk of Oekraïne nog voldoende slagkracht over heeft in zijn offensieve strijdkrachten om Ruslands tweede hoofdlijn te bereiken, laat staan te doordringen – waarachter zich een derde hoofdlijn bevindt, gevolgd door een verdedigingsfort bij Tokmak, dat nog steeds 75 wegkilometers verwijderd is van de kust van Azov.”

Gezien deze realiteit merkt Davis op:

‘Het beste wat Oekraïne waarschijnlijk de rest van het jaar kan doen, is vasthouden aan wat het heeft en voorkomen dat er dit najaar nog meer grondgebied verloren gaat door een mogelijk Russisch tegenoffensief.

Het Amerikaanse leiderschap zou er verstandig aan doen zijn beleid aan te passen om de realiteit van de kleine kansen van Oekraïne tegen de versterkte linies van Rusland te weerspiegelen. Washington heeft in de loop van deze oorlog bijna 113 miljard dollar uitgegeven, Oekraïne voorzien van een verbazingwekkende hoeveelheid moderne wapens en munitie, en een indrukwekkend scala aan trainings- en inlichtingenondersteuning, die na bijna een jaar van voorbereiding nauwelijks schade aan de Russische linies heeft toegebracht.

Er is daarom geen realistische basis om te geloven dat Oekraïne het vermogen heeft om zijn verklaarde strategische doelstelling te bereiken, namelijk het terugwinnen van al zijn grondgebied, inclusief de Krim. Wat realistisch is, is Kiev te blijven voorzien van militaire middelen om zichzelf te verdedigen tegen verdere Russische invallen. Dit doel moet worden gecombineerd met het verschuiven van een steeds groter percentage van de lasten voor extra wapens en munitie naar onze rijke Europese vrienden. De VS moeten ervoor blijven zorgen dat de oorlog zich niet buiten de grenzen van Oekraïne uitbreidt, en de diplomatieke inspanningen met alle relevante partijen opvoeren. om de oorlog te beëindigen onder de best mogelijke voorwaarden voor Kiev – die allemaal gunstig zijn voor de Amerikaanse belangen.”

Davis concludeert:

“In plaats van de komende anderhalf jaar te herhalen wat al niet heeft gewerkt – wat Oekraïne mogelijk nog eens honderdduizenden verliezen zal kosten – is het tijd om iets te proberen dat kans van slagen heeft. Met andere woorden, het is tijd om de objectieve realiteit te erkennen. en gebruik beleid dat kan werken.”

Bronnen: The Gateway Pundit