Het is tijd om te beseffen dat het jouw missie is om de essentie binnenin jou te accepteren, niet je persoonlijkheid of je karakter, de essentie welke bijna onbeschrijflijk binnenin jou is en waar nochtans toegang tot verkregen kan worden als gevoelens en wetendheid. Het is ook tijd om je eenheid met alles dat de Schepper is op de Aarde en de innerlijke vlakken te her/erkennen. Ik wens om een herinnering met jullie te delen, om jullie aan te moedigen de waarheid binnenin jullie wezen te beseffen en te accepteren, jullie zelf her/erkennend als waardevol met de bekwaamheid om anderen te inspireren hetzelfde te bereiken en banden van verbinding te bouwen welke in waarheid nooit verbroken werden.

Tijdens een eerdere incarnatie op de Aarde, ondertussen zoekend naar de antwoorden voor mijn verwarring en gevoelens van afscheiding, kwam ik een man tegen die aan de kant van de zanderige weg zat en eenvoudig diegenen die voorbij kwamen erkende. Het land was mistroostig en toch reisden de mensen vele mijlen tussen dorpen en steden om werk te vinden, om families te bezoeken of om meer voedsel te vinden, het was geen rijk land waar ik in rondzwierf maar een ietwat wanhopig land dat mij verder in diens hart scheen te trekken.

De man erkende mij op dezelfde manier waarop ik veronderstel dat hij alle mensen erkende die zijn verblijfsruimte passeerden, een knik van verwelkoming en dan een staren van wetendheid. Deze man intrigeerde mij, hoewel ik veel mensen gepasseerd was op mijn reizen scheen deze man de antwoorden te hebben waar ik naar op zoek was, of op z’n minst leek hij de pijn binnenin mij te verzachten. Ik zegende de man en haalde uit mijn buidel de kleine hoeveelheid aan voedsel dat ik bezat, en bood het bereidwillig aan de man aan. Gebarend naar mij om naast hem te gaan zitten plaatste hij het voedsel op de zanderige grond voor hem. Neerzittend was mijn hoofd druk met gedachten, vragen, impulsen, kwaadheid en het eenvoudige verlangen om te weten waarom ik zo een pijn, verwarring en afscheiding voelde, alsof de hele wereld binnenin mij leed. (Dit, zie ik nu, was echt de volledige wereld die binnenin mij bestond, specifiek de Aarde inclusief alles dat Moeder Aarde en haar bewoners ervoeren aangezien wij allen één zijn. De antwoorden waar ik naar op zoek was waren niet alleen voor mij, maar zij waren ook om ieder aspect van de Schepper te vervullen. Het was de voorbereiding op het accepteren van de rol van de Christus Logos.) De afwachting van wat voor soort van begeleiding dan ook van deze man zorgde ervoor dat ik in stilte zat, mijn hoofd rechtop, mijn rug recht, met de enige beweging komend van mijn geest en ogen terwijl ik anderen voorbij zag reizen.

Een lange tijd scheen voorbij gegaan te zijn en nog steeds zaten wij in stilte, mijn ongeduld groeide, mijn huid brandde in het sterke en krachtige zonlicht. De hitte, stof en stilheid was onverdraaglijk maar iets binnenin mij vertelde me om te zitten, te gehoorzamen aan de wensen van de man en om te hopen dat ik uiteindelijk woorden van wijsheid van de man zou ontvangen zoals ik vele mannen voorafgaand aan mij had zien verkrijgen, en nochtans ging iets binnenin mij door me te vertellen dat ik geen toegang zou kunnen verkrijgen tot wijsheid buiten mij, alleen binnenin.

Mijn kwaadheid en frustratie oversteeg grenzen toen ik vier jonge jongens zag die mijn offerande van voedsel namen dat voor de man lag zonder zoveel als een dankjewel of erkenning, alles dat ik eens bezeten had was weg en toch voelde ik de drang om te blijven.

Terwijl de dag overging in de avond, daalde een bittere koude neer; koelte dat mijn lichaam gevoelloos scheen te maken maar mijn gedachten en emoties waren aldus actief en levend. Immer zo vaak wendde de man zich naar mij om me iets te drinken aan te bieden, wat ik accepteerde. Terwijl ik toen mijn gedachten tegemoet trad om met hem te beginnen te communiceren, hervatte hij zijn positie van wederom te zitten en was ik gedwongen om te zitten wederom hopend en wachtend.

Vijf lange dagen gingen voorbij en wij gingen door met samen in stilte te zitten, maar iets was bezig binnenin mij te veranderen, een stilheid, innerlijke vrede en een gevoel van grenzeloos te zijn wat mij overweldigde.

Op de zesde dag met de dageraad wendde de man zich tot mij en zei;

“Waar jij naar zoekt is binnenin jou, je moet het woord vinden dat jouw energie ontsluit; dit zal je toestaan om je compleet te voelen. Verberg je niet voor jezelf maar omhels je ware zelf, wetende dat als je dat doet, anderen je zullen accepteren en hetzelfde binnenin hen zelf vinden. Je kunt nooit weglopen van pijn, maar je kunt het transformeren in iets glorieus.”

De man stond langzaam op van de grond en begon langs de zanderige weg te lopen in de richting van waaruit ik gekomen was al deze dagen geleden. Ik keek naar hem gedurende een poosje totdat ik precies uit kon maken dat hij wederom ging zitten. Ik voelde zijn verlies van gezelschap. (De man was verhuisd om mij ruimte te geven om in mijn eigen uitbreidende kracht te zijn, hij moedigde mij ook aan om zijn ondersteuning of het perspectief dat ik vasthield van hem en mij te helpen loslaten. Dit zag ik niet op dat moment.)

Mijn gedachten begonnen te focussen op de woorden van de man;

“Vind het woord dat jouw energie ontsluit,” deze zin bleef in mijn hoofd ronddraaien. Ik begon te denken, ik dacht aan woorden die vertrouwd/bekend voor mij waren, mijn eigen naam, de namen van mijn familie en zelfs andere woorden die ontsluiting betekenden, maar niets scheen binnenin mij te veranderen. Ik verwachtte het effect van een donderslag, niettemin zat ik daar terwijl mijn lichaam moe en uitgeput raakte. Toen begon ik het spoor van mijn gedachten te veranderen; ik begon te denken aan de naam van onze Schepper in mijn eigen taal, hetgeen lichtheid voor mijn energie creëerde, bijna alsof alle spanning van het zitten voor negen dagen nu weggespoeld werden.

Ik merkte een dame en een jonge jongen op die mij passeerden, ik erkende hen op dezelfde manier zoals de man mij erkend had en tot mijn verrassing pakte de dame een kleine hoeveelheid aan voedsel en plaatste het voor mij. “Het antwoord moet nochtans gevonden worden,” fluisterde zij. Mijn schok overweldigde mij, “Leid jezelf nu niet af,” sprak zij weer.

Door deze ervaring groeiden mijn vastberadenheid en kracht, ik at nooit het voedsel omdat het voor mij voelde dat haar woorden mijn volledige lichaam gevoed hadden. Dagen gingen voorbij en nog steeds zat ik in vrede en groeiende harmonie. Woorden vielen door mijn geest heen, maar geen enkele scheen wat voor gewicht of kracht dan ook te hebben totdat ik een woord tegenkwam middenin een bittere koude nacht. Het woord was, “Liefde”. Dit woord scheen mij met warmte te vullen, mijn ledematen branden terwijl de koude gevoelloosheid wegsmolt. Het was alsof mijn borst in brand stond, alsof ik mijn eigen hitte genereerde wat de pijn en afscheiding smolt die zo bekend voor mij geworden waren. Mijn lichaam was opgeladen; ik voelde nieuwe gelukkige en vreugdevolle emoties, gevoelens die ik nog nooit eerder gevoeld had. Terwijl de dageraad aanbrak voelde ik me alsof mijn volledige lichaam in tweeën spleet terwijl mijn oude zelf en gevoel wegvielen van mij en een nieuwe energie binnenin mij opsteeg. Ik kon mezelf alleen omschrijven als Gouden Licht, hetgeen scheen uit te breiden vanuit een plaats aldus diep binnenin mij.

Een paar dagen later ervoer ik dat de Hemelen zich voor mij openden, ik zag mijn pad, mijn doel en mijn diepe verbinding met andere zielen en natuurlijk de ziel van de Schepper. Ik accepteerde de naam van Christus of Liefde, dit woord werd dus kostbaar voor mij en ik begon het met anderen te delen die mij op hun reis door het leven passeerden. Dit was mijn punt van ontwaking, begrip en verandering, het piekmoment in dat leven dat mij toestond om het Christus Bewustzijn te worden, de energie van de Schepper van Liefde op een planetair niveau vasthoudend voor allen om te accepteren.

Ik neem nu dit moment om de man te eren die mijn leven en de Schepper veranderde voor die wijze man te zijn en iedereen aan elkaar te linken.

Ik hoop dat jullie genoten hebben van mijn herinnering en dat het jullie aangemoedigd heeft om na te denken over het woord, het geluid of het gevoel wat jullie energie ontsluit; het mag het woord van Liefde zijn of iets net zo kostbaar. Het is tijd om jullie waarheid te omhelzen en jullie energieën te transformeren, dit kan alleen bereikt worden wanneer jullie de essentie van jullie wezen toestaan om her/erkend te worden. Jullie hoeven niet een wijze man of vrouw te vinden, noch hoeven jullie voor dagenlang te zitten. Geduld, vertrouwen, geloof en vastberadenheid zijn de sleutels om jullie te ondersteunen van binnenuit jullie wezen, het pad van het ontdekken van jullie waarheid ik van jullie om te realiseren en te verkennen.

In voortdurende Liefde,
Lord Maitreya, Christus Logos