Onderzoekers identificeren 88 nesten van destructieve invasieve niet-inheemse soorten nabij Syracuse op Sicilië…

Een invasieve, niet-inheemse mierensoort heeft zich in Italië gevestigd en zou zich door de opwarming van de aarde snel via Europa naar Groot-Brittannië kunnen verspreiden, waarschuwt een onderzoek.

De rode vuurmier, Solenopsis invicta, heeft een krachtige angel, beschadigt gewassen en kan elektrische apparatuur, waaronder auto’s en computers, besmetten.

De mier, die wordt beschouwd als een van de meest destructieve invasieve soorten, kan snel ‘superkolonies’ vormen met meerdere koninginnen. De kolonies jagen op ongewervelde dieren, grotere gewervelde dieren en planten, vernietigen inheemse planten en concurreren met inheemse mieren, insecten en herbivoren om voedsel.

De rode vuurmier is de vijfde duurste invasieve soort ter wereld en verspreidt zich via menselijke handel vanuit zijn geboorteland Zuid-Amerika naar Mexico, het Caribisch gebied, Australië en de VS, waar hij in elk land een geschatte schade van $ 6 miljard (£ 4,8 miljard) veroorzaakt per jaar.

Onderzoekers hebben 88 rode vuurmierennesten geïdentificeerd, verspreid over 5 hectare (12 acres) nabij de stad Syracuse, op Sicilië, Italië. Volgens genetische analyses in een studie gepubliceerd in Current Biology zouden de invasieve kolonies afkomstig kunnen zijn uit China of de VS.

Roger Vila, de hoofdonderzoeker van het Butterfly Diversity and Evolution Lab van het Institute of Evolutionary Biology, die de studie leidde, zei: “Gecoördineerde inspanningen voor vroege detectie en snelle respons in de regio zijn essentieel om deze nieuwe dreiging succesvol te beheersen, voordat deze zich ongecontroleerd verspreidt. .”

De liefdadigheidsinstelling Buglife zei dat invasieve mierensoorten zich gemakkelijk verspreiden wanneer planten in de bodem in Groot-Brittannië worden geïmporteerd en riep de regering op om de import van grond te verbieden.

De EU heeft de export van grond uit Groot-Brittannië verboden, maar Groot-Brittannië heeft geen wederzijdse maatregelen genomen om de import tegen te houden, vooral via de tuinbouwhandel.

David Smith van Buglife zei:

“Het is een open deur voor niet-inheemse soorten die bodembewoners zijn. Er bestaat wijdverbreide bezorgdheid over deze niet-inheemse invasieve mierensoorten, waarvan dit een van de weinige is die op het punt staan Europa te bereiken. We kunnen iets doen We willen de komst van deze mieren tegenhouden, maar als er eenmaal een invasieve mierensoort is, zal deze heel moeilijk uit te roeien zijn. Mieren staan erom bekend dat ze zich snel kunnen verspreiden.”

In Europa is de mier eerder aangetroffen in geïmporteerde producten in Spanje, Finland en Nederland, maar de vestiging ervan in het wild op het continent is nog nooit eerder bevestigd.

Hoewel de EU haar lijst van ‘zorgwekkende soorten’ heeft bijgewerkt met de rode vuurmier, heeft de Britse regering haar lijst sinds de Brexit niet bijgewerkt, ondanks oproepen van deskundigen die zich zorgen maken over nieuwe invasieve soorten.

Smith voegde eraan toe: “We raken steeds meer gefrustreerd door vertragingen van de overheid met betrekking tot bioveiligheidsmaatregelen.”

Australië besteedt 400 miljoen dollar (205 miljoen euro) aan de uitroeiing van de mier, maar de regering krijgt kritiek omdat ze er niet in is geslaagd doortastend genoeg op te treden om de soort te verwijderen. Nieuw-Zeeland is het enige land dat de rode vuurmier met succes heeft uitgeroeid nadat deze in 2001 in het land verscheen.

De rode vuurmier is een warmteminnende soort, maar de onderzoekers concludeerden dat hij zich in ongeveer 7% van Europa zou kunnen vestigen.

In het huidige klimaat zou de helft van de stedelijke gebieden in Europa er klimatologisch geschikt voor zijn, inclusief grote steden als Londen, Parijs, Rome en Barcelona. Door de opwarming van de aarde zal het continent veel geschikter worden voor de soort en bijdragen aan de verspreiding ervan over Europa.

Kuststeden aan de Middellandse Zee zijn het meest geschikt voor de mier, en hun zeehavens zouden de verspreiding ervan kunnen vergemakkelijken.

Mattia Menchetti, de hoofdauteur van de studie, zei:

“Het publiek zou een sleutelrol kunnen spelen bij de detectie van S invicta, gezien het feit dat deze vaak wordt aangetroffen in stedelijke en aangrenzende gebieden. Het is mogelijk om deze mier te detecteren vanwege zijn pijnlijke steken en de karakteristieke heuvels van hun nesten, hoewel voor bevestiging er een deskundige nodig is.”

De Siciliaanse koloniën liggen in een riviermonding en natuurpark in de buitenwijken van Syracuse. Onderzoekers denken dat door de wind ondersteunde vliegende koninginnen daar vanuit de haven van Syracuse in het noordwesten zijn aangekomen. Het team heeft verdere monitoring van de haven aanbevolen.

Bronnen: The Guardian