IJsland verklaart zich onafhankelijk van internationale banken

0
Luister naar dit Artikel

IJsland is vrij. En het land zal vrij blijven zolang haar inwoners niet onder invloed willen blijven van de buitenlandse overheersers in de vorm van internationale bankiers.


Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren


Op zaterdag 9 april vernietigde de onafhankelijke bevolking van het eiland een referendum over het terugbetalen van de Icesave-tegoeden. Britse en Nederlandse investeerders hebben in 2008 hun spaartegoeden bij de Icesave-bank verloren.

Toen de bank ten onder ging weigerde IJsland garant te staan voor de verliezen. Desalniettemin hebben Groot-Brittannië en Nederland geëist dat het land de ‘lening’ afbetaalt als een voorwaarde om opgenomen te worden in de Europese Unie.

De IJslandse bevolking gaf daar geen gehoor aan. De stemming eindigde in 69.462 voor en 103.207 tegen, of 39,7% voor en 58,9% tegen. “Belastingbetalers zouden niet verantwoordelijk moeten zijn voor de schulden van een privaat instituut,” zei Sigríður Andersen, woordvoerster van de adviesgroep die tegen de uitkoop is.

Tweede afwijzing

Een gelijkaardig referendum over de kwestie werd in 2009 gehouden waarbij 93,2% van de IJslandse stemgerechtigden een voorstel verwierp om garant te staan voor de tegoeden van buitenlandse investeerders. Het referendum werd in het leven geroepen toen president Ólafur Ragnar Grímsson een veto uitsprak tegen wetgeving die door de Althingi, het IJslandse parlement, was goedgekeurd om de Britten en Nederlanders uit te betalen.

Volgens de genoemde wetgeving zou IJsland tot 2046 £2,35 miljard aan de Britten en €1,32 miljard aan de Nederlanders moeten betalen tegen 3% rente. De tweede afwijzing toont dat het IJslandse volkt voelt dat het geen verantwoordelijkheid hoeft te dragen voor de verliezen die door buitenlanders zijn geleden in de crisis.

De oppositie tegen de uitkoop leidde ertoe dat IJsland in 2008 besloot dat de bank mocht falen. Niet dat de belastingbetalers het zich nog langer konden veroorloven. Bloomberg meldde in 2008 dat de banken aan het begin van de crisis een schuld hadden opgebouwd tot tien keer het bruto binnenlands product van IJsland ($12 miljard).

“Het ging om private banken en we bleven er geen geld in pompen om te zorgen dat ze konden blijven bestaan; de staat droeg geen verantwoordelijkheid voor de falende banken,” zo liet de IJslandse president Ólafur Ragnar Grímsson weten.

De afwijzing door de stemgerechtigden kwam ondanks dreigementen om IJsland te isoleren van internationale financiële instituten. De waardering van de nationale schuld van IJsland is verlaagd door kredietbeoordelaars en dezelfde beoordelaars hebben beloofd dit weer te zullen doen als straf voor het niet opvolgen van de orders van de internationale bankiers.

Slinkse garanties

Globale instituten weigeren om verliezen te incasseren in de financiële crisis. Dreigingen van een wereldwijde economische depressie en uitspraken in de trant van ‘te groot te zijn om te falen’ zijn als een geladen pistool tegen het hoofd van regeringen van de Verenigde Staten en Europa. IJsland is bovenal interessant omdat het haar banken niet uitkocht zoals Ierland deed, of zoals de Verenigde Staten dat deden bij buitenlandse banken.

Mochten belastingbetalers er wereldwijd net zo over denken als de IJslandse, dan kunnen de banken niet meer een beroep doen op de eindeloze financieringen door onnozele ambtenaren en centrale banken. Het belangrijkste probleem lijken de garanties te zijn die overheden geven, expliciet of impliciet, voor risico’s die de banken nemen.

Deze garanties zijn simpelweg ontwikkeld om deze internationale instituten in staat te stellen hun winstmarges in goede tijden op te schroeven en catastrofale verliezen in slechte tijden te voorkomen.

De opties zijn simpel. Wanneer Amerika, of welk land dan ook, poogt haar schulden te herstructuren, of private investeerders dwingt hun gokpraktijken aan banden te leggen, beloven deze internationale instituten een economische oorlog. Het alternatief voor de representatieve regeringen is om hun onafhankelijkheid op te offeren voor een groep gezichtsloze bankiers die aan niets of niemand loyaal zijn.

De vraag is of vrije mensen zullen kiezen om vrij te blijven, zoals de IJslanders, of dat ze zich zullen onderwerpen.

Bron: Netrightdaily.com

Share.

In tegenstelling tot de reguliere media hebben wij geen inkomsten uit advertenties en ook ontvangen wij geen subsidies van de overheid. Om te bestaan zijn wij volledig afhankelijk van de donaties van onze lezers!

Een gulle donatie verzekert dat we ook in 2024 iedereen van het echte nieuws kunnen blijven voorzien!


<< Klik hier om te doneren >>

 

Misschien later