Hoewel de investeringen in hernieuwbare energie sinds 2010 zijn verdubbeld, is de financiering van het elektriciteitsnet ‘statisch’ gebleven.

De beschikbare elektriciteitsnetcapaciteit in de wereld houdt geen gelijke tred met de snelle groei van ‘schone energie’-technologieën, waardoor de klimaatdoelstellingen van regeringen mogelijk in gevaar komen, volgens een recent rapport van het International Energy Agency (IEA).

Om de klimaatdoelstellingen van mondiale overheden te kunnen verwezenlijken, moet er tegen 2040 ruim 80 miljoen kilometer aan elektriciteitsnetwerken worden toegevoegd of gerenoveerd, wat ‘het equivalent is van het gehele bestaande mondiale elektriciteitsnet’, aldus het rapport van oktober 2010. 17 IEA-rapport. Hoewel “de inzet van zowel de elektrificatie als de inzet van hernieuwbare energiebronnen in een stroomversnelling komen”, bestaat het risico dat de transitie naar schone energie vastloopt vanwege een gebrek aan “adequate netwerken om de nieuwe elektriciteitsvoorziening te verbinden met de vraag.”

“Minstens 3.000 gigawatt (GW) aan duurzame energieprojecten, waarvan 1.500 GW zich in een vergevorderd stadium bevindt, staan in de wachtrij voor netaansluitingen – wat overeenkomt met vijf keer de hoeveelheid zonne-PV- en windcapaciteit die in 2022 is toegevoegd”, aldus het rapport.

“Dit laat zien dat netwerken een knelpunt worden voor de transitie naar netto nulemissie.”

Terwijl de investeringen in hernieuwbare energie zoals zonne- en windenergie, elektrische voertuigen (EV) en warmtepompen “snel zijn toegenomen” – bijna verdubbeld sinds 2010 – zijn de investeringen in elektriciteitsnetwerken “statisch” gebleven op ongeveer 300 miljard dollar per jaar.

In de klimaatakkoorden van Parijs uit 2015 werd afgesproken om de mondiale stijging van de gemiddelde temperatuur tot 1,5 graden Celsius boven het pre-industriële niveau te houden. Vertragingen bij het opzetten van het noodzakelijke elektriciteitsnet zouden dit doel ‘buiten bereik’ kunnen brengen, aldus het rapport.

Het IEA presenteerde een ‘Grid Delay Case’-scenario waarin de modernisering van bestaande elektriciteitsnetwerken en het opzetten van nieuwe netwerken niet op tijd gebeuren. In een dergelijke situatie zou er sprake zijn van 58 gigaton extra CO2-uitstoot door de energiesector, vergeleken met een situatie waarin de nationale klimaatdoelstellingen worden gehaald.

“Dit komt overeen met de totale CO2-uitstoot van de mondiale energiesector van de afgelopen vier jaar. Het zou ook betekenen dat de mondiale temperatuurstijging op lange termijn ruim boven de 1,5 graden Celsius zou uitkomen, met een kans van 40 procent dat deze de 2 graden Celsius overschrijdt. “

Hoewel het IEA-rapport voorstelt om de infrastructuur van het elektriciteitsnet te versterken om de transitie naar groene energie te bewerkstelligen, kunnen dergelijke transitiepogingen de betrouwbaarheid van het elektriciteitsnet in gevaar brengen.

In de Verenigde Staten hebben veel elektriciteitsbedrijven zich verzet tegen de strenge regels voor de uitstoot van broeikasgassen die door de regering-Biden aan de energieopwekkingssector worden opgelegd in haar poging om hernieuwbare energie te stimuleren.

In een verklaring van 8 augustus waarschuwde een groep onafhankelijke systeembeheerders en regionale transmissieorganisaties de Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA) dat de door het agentschap voorgestelde emissievoorschriften voor de energiesector “het potentieel hebben om de elektrische betrouwbaarheid materieel en negatief te beïnvloeden.”

Een groot aantal CO2-emissieregels en tientallen jaren van inspanningen om de fossiele brandstoffen te beperken hebben geresulteerd in de pensionering van kolen- en gascentrales in een sneller tempo dan de installatie van zonne- en windenergiefaciliteiten, aldus het rapport.

Omdat wind- en zonne-energie weersafhankelijk zijn, is er een gebrek aan betrouwbare back-upbronnen, wat zorgen baart over mogelijke stroomtekorten, aldus de groep.

Probleem met het Amerikaanse elektriciteitsnet

In een interview met EpochTV eerder deze maand noemde energiegerelateerde beleidsanalist David Blackmon de kwestie van het elektriciteitsnet in de Verenigde Staten een “enorm probleem”.
“En het is veel groter dan mensen weten, want op dit moment hebben we een crisis in de levering van elektrische transformatoren voor ons elektriciteitsnet”, zei hij. ‘Transformatoren zijn een integraal onderdeel van elk elektriciteitsproject in Amerika – over de hele wereld eigenlijk – en er is een zeer groot tekort aan aanbod. Het duurt wel vier jaar om nieuwe voorraden van deze transformatoren te verkrijgen. De voorraden zijn erg laag.

“En weet je, je kunt het elektriciteitsnet niet uitbreiden als je niet over de apparatuur beschikt om het te doen. De federale overheid doet niets om dit probleem op te lossen.”
In maart publiceerde IEEE Spectrum, een publicatie van het Institute of Electrical and Electronics Engineers, een rapport over de EV-transitie waarin verschillende kostenuitdagingen bij het voorbereiden van het elektriciteitsnet op een elektrische economie werden belicht.

De kosten van transformatoren zijn gestegen van $3.000 naar $4.000 per stuk, aldus het rapport. Omdat er mogelijk grotere transformatoren nodig zijn om elektrische voertuigen te ondersteunen, zouden ook veel van de 180 miljoen elektriciteitspalen in Amerika vervangen moeten worden, waardoor de kosten verder stijgen.

Verbeteringen en vervangingen van de 8.000 elektriciteitsopwekkingseenheden en 600.000 circuitmijlen aan AC-transmissielijnen, evenals 70.000 onderstations ter ondersteuning van meer hernieuwbare energie en batterijopslag, zullen volgens het rapport in 2035 naar schatting meer dan 2,5 biljoen dollar kosten.

In het IEA-rapport merkt het agentschap op dat het upgraden van de netwerkinfrastructuur een tijdrovend proces is. Het duurt vaak vijf tot vijftien jaar om een nieuwe netwerkinfrastructuur te plannen, toe te staan en te voltooien.

Duurzame energieprojecten kunnen daarentegen in slechts één tot vijf jaar worden voltooid. Het rapport wees er ook op dat de netwerkinvesteringen tegen 2030 zouden moeten verdubbelen van het huidige niveau naar ruim 600 miljard dollar per jaar.

Hoewel het IEA-rapport duurzame energie voorstelt als een pro-klimaatactie, kunnen dergelijke energieprojecten bovendien ernstige vervuilingsrisico’s met zich meebrengen.

Terwijl er momenteel bijvoorbeeld meer dan 500 miljoen zonnepanelen in de Verenigde Staten zijn, zullen er naar verwachting de komende jaren tientallen miljoenen zonnepanelen bijkomen. Ondertussen is er niets gedaan om de industrie volledig recycleerbaar te maken, waardoor er vragen ontstaan over de veilige verwijdering van de panelen.

Giftige chemicaliën in zonnepanelen zijn onder meer cadmiumtelluride, lood, hexafluorethaan en meer. Bovendien kan siliciumtetrachloride, een chemische stof die ontstaat als bijproduct van de productie van zonnepanelen, ernstige irritatie en brandwonden aan de huid en ogen veroorzaken.

Het weggooien van afval van zonnepanelen op stortplaatsen vormt op de lange termijn een risico voor het milieu, omdat de giftige mineralen en metalen uiteindelijk in de grond kunnen sijpelen.

Bronnen: The Epoch Times