Luister naar dit Artikel

Het is tijd om mensen te gaan betalen voor het nemen van vaccins om de acceptatie ervan te stimuleren. Dat zegt Dr. Raymond Duch, een academicus uit Oxford die schrijft in de Financial Times. Dit is blijkbaar de les die hij heeft getrokken uit de Covid-pandemie.

Dr. Duch, directeur van het Centre for Experimental Social Sciences aan het Nuffield College, Oxford, schrijft in samenwerking met professor Philip Clarke, een econoom van het Nuffield Department of Population Health, dat hun proef met deze maatregel in Ghana (ja, waar ze eigenlijk ethische goedkeuring kregen om het uit te proberen (nu gepubliceerd in Nature)) bewijst dat het werkt. Met werken bedoelen ze dat ja, sommige armere mensen je hun arm zullen aanbieden als je ze contant geld aanbiedt – in dit geval een bedrag dat overeenkomt met ongeveer 15% van de wekelijkse voedselrekening, wat in Ghana $ 3 is en rond de $ 14 kan zijn in de VS.

Maar met ‘werken’ bedoelen ze niet dat het met succes het aantal sterfgevallen of ziektes door Covid vermindert. Daar keken ze niet naar. En aangezien er in Ghana bijna geen bevestigde Covid-sterfgevallen waren, kunnen we ervan uitgaan dat de (positieve) impact van vaccinatie in het land onbestaande was (zelfs als we aannemen dat de officiële Covid-sterfgevallen mogelijk te weinig zijn geteld).

Sommigen zullen zich afvragen of het betalen van mensen om goed gezondheidsgedrag aan te nemen een wenselijke route is”, schrijft Dr. Duch. Nou ja, best wel. Ethische restricties rond geïnformeerde toestemming verbieden doorgaans elke vorm van aansporing om medicijnen te gebruiken of medische procedures te ondernemen (behalve in een erkende experimentele context zoals een klinische proef). Maar dit is niet wat Dr. Duch bedoelt. Hij bedoelt: zal het de vaccinatiegraad op de lange termijn verminderen? “Het aanvullen van sociale normen met contant geld zou de toewijding van het publiek aan het naleven van belangrijke gezondheidscampagnes kunnen uithollen.” Maar maak je geen zorgen: op dat vlak ziet het er allemaal goed uit:

“Ons onderzoek in Ghana onderzocht het effect van het programma op personen die geen geld kregen voor vaccins. In overeenstemming met een ander recent onderzoek in Zweden lieten onze resultaten geen negatief effect zien op de vaccinatieniveaus. .”

Het gebruik van vaccins is blijkbaar de enige maatstaf die Dr. Duch van enig belang acht.

Toch was het proces, zelfs bij deze beperkte omstandigheden, bepaald geen doorslaand succes. De betalingsgroep had slechts 9% meer gebruik dan de niet-betalingsgroep – praktisch een afrondingsfout. Dit was ook in februari 2022, toen Omicron op hol sloeg, hoewel misschien het bekende lagere sterftecijfer de vraag verminderde. Het lijkt erop dat de meeste mensen niet bereid zijn hun persoonlijke medische besluitvorming aan u te verkopen, ook al wonen ze in een ontwikkelingsland.

Maar aangezien Dr. Duch dit lijkt te beschouwen als een manier om een vaccinatiegraad van 70% te bereiken (hij legt niet uit waarom 70% wenselijk is; misschien opereert hij nog steeds onder de in diskrediet geraakte veronderstelling dat dit de verspreiding van het virus zal stoppen) hij ziet het vermoedelijk als proof of concept. Gewoon het loon verhogen en er zullen meer mensen naar voren komen, is misschien zijn logica. Als dat zo is, vermoed ik dat hij hierin teleurgesteld zou zijn. Hij schrijft:

“De internationale gemeenschap heeft meer dan 20 miljard dollar uitgegeven aan de ondersteuning van COVID-19-vaccinatiecampagnes in lage- en middeninkomenslanden. Het was een van de duurste volksgezondheidsinitiatieven die ooit op deze landen waren gericht. Desondanks bleef Afrika qua vaccinatiegraad achter bij de rest van de wereld: een eerlijker mondiaal patroon van prikken zou het verlies van honderdduizenden levens hebben voorkomen. En het stimuleren van vaccinatie met contant geld zou velen van hen hebben gered.

Eerlijk gezegd vind ik het moeilijk te begrijpen hoe deze studie ethische goedkeuring heeft gekregen. Misschien hielp het dat het in Ghana was; Ik betwijfel of het in Groot-Brittannië zou zijn toegestaan. Het moet ook geholpen hebben dat het een economische studie was, en geen medische. Volgens het methodengedeelte van het artikel stond het onder ethisch toezicht van de afdeling Economie van de Universiteit van Oxford. Ik denk niet dat die afdeling overloopt van expertise op het gebied van medische ethiek.”

Eigenlijk is er nog een andere maatstaf die Dr. Duch herkent.

Maar simpelweg geld geven aan enkele van de armste individuen ter wereld, zelfs als we de voordelen voor de volksgezondheid negeren, zou positieve resultaten hebben. In onze proef vertegenwoordigde de effectieve beloning van $ 3 ongeveer 15% van de wekelijkse voedseluitgaven. Opgeschaald naar nationaal niveau zou dit een belangrijke economische impuls hebben betekend tijdens een ernstige negatieve economische schok. In Ghana zou een financiële prikkel van drie dollar bijvoorbeeld zeventig miljoen dollar rechtstreeks in de handen van de consumenten hebben gespoten als de vaccinatiegraad het doel van 70% zou bereiken.
Vaccinatieboost en economische impuls: wat is er niet leuk aan?

“De nasleep van de pandemie is een goed moment om na te denken over hoe we het beste kunnen omgaan met mondiale uitdagingen op het gebied van de volksgezondheid als deze zich in de toekomst voordoen”, besluit dr. Duch. “Kleine financiële prikkels om de acceptatie te bevorderen kunnen een gamechanger zijn.”

De commentaren, zelfs in de zeer reguliere FT, waren universeel negatief onder dit artikel, wat een opluchting was. “Dit is zo onethisch dat ik er van moet kotsen”, zegt de best beoordeelde opmerking. Ik zou het zelf niet beter kunnen verwoorden.

Bronnen: The Daily Sceptic