Ergens in de uitgestrekte polder nabij het gehucht Winkel staat een oude boerderij een paar oude beuken en wat kastanje bomen staan om het huis heen,als een soort van mantel.Beschermend het huis tegen het natuurgeweld in de vorm van najaarsstormen met windkracht 9 of meer. Ook de zon kan branden als een koperen ploert op de vlakte. Het bomen loof van de bomen om het huis ,geeft een schaduw waar elk wezen , kat ,hond , vogels , mol, muis en de kabouters, trollen en de deva’s kunnen soezen of gewoon spelen.
Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren
De mens die er nog woont in de oude boerderij is een ‘zonderling’ ja volgens de wezens die er al meer dan 100 jaar aanwezig zijn. Fantasia is een wezen wat de bouw van de boerderij heeft meegemaakt van dichtbij, zij heeft de bomen en de hagen geplant zien worden, heeft geheel toevallig de 1ste boerin van het huis aangeraakt en de boerin Jantine reageerde op Fantasia en Fantasia schrok zich een hoedje… een mens die haar voelde en zag? Dat was niet normaal voor Fantasia dus zij vluchtte naar het eilandje wat in het uitgestrekte meer lag, daar woonde familie van Fantasia , zij landde buiten adem in de kroon van de oude knotwilg , de tante van Fantasia kwam uit de ingang van haar woonstee en snelde meteen naar Fantasia toe en was opgewonden: je gloeit, je gloeit Fantasia schreeuwde ze opgewonden van vreugde, je bent herkent door een mens geweldig!! De tante van Fantasia was zo vreugdevol de vonkjes van vreugde schoten als sterretjes kilometers de lucht in, de wilde kleine kamperfolie gaf van schrik een heerlijke geur af die de hommels opsnoven en zich opmaakten om de kamperfolie een bezoekje te brengen, zelfs de knorrige kabouters werden ietwat vrolijker, vertel Fantasia sprak de tante , wat moet ik vertellen … nou hoe kwam het zo? vroeg de tante . Fantasia was verwonderd , verbijsterd over de vruegde vonkjes van haar tante, over de geweldige heerlijke geur van de kleine wilde orchidee, het zachte gezang van de hommels..zij zat op een takje en hield zich vast aan een beginnend blaadje, het zachte jonge groen leek te gloeien, lichtte op van binnen zij voelde dat zij naar binnen ging dat zachte groene licht omhulde haar als een donsje, zij gaf zich over aan dat zachte licht ook zij werd een lichtje van zacht groene kleur, zij voelde zich veilig de schrik was verdwenen, de opgewonden vreugdevonkjes van haar tante bleven buiten, Fantasia voelde zich opgenomen in het grote zacht groene licht viel in een diepe rust…