Tegen het einde van zijn autobiografie van 2019 schrijft Bob Lazar: ‘Ik ben geen held.’

Dat lijkt elke dag minder waar. Ik weet wat je denkt: wijdt deze idioot echt een artikel aan een controversiële UFO-klokkenluider tijdens een wereldwijde pandemie? Moet ik nu stoppen met het lezen van deze aluhoedjes onzin en de komende minuten besteden aan iets productievers?

Antwoorden: 1. Ja. 2. Waarschijnlijk.

OK. Voor iedereen die hier nog is, waarom denk ik aan Bob Lazar? Omdat ik net een New York Times-verhaal heb gelezen – ‘No Longer in Shadows, Pentagon’s UFO Unit Will Make Some Some Findings Public’ – dat een begraven pareltje bevat over hoe astrofysicus en Pentagon-aannemer Eric W. Davis in maart een geheime briefing aan regeringsfunctionarissen gaf over teruggevonden “buitenaardse voertuigen die niet op deze aarde zijn gemaakt“.

Ik weet. Het is gek. Als je ooit ‘The X-Files’ hebt bekeken, heeft de Amerikaanse regering in feite een 180 draai gemaakt over UFO’s. Bijna een eeuw lang had informatie verzamelen onder clandestiene programma’s – Project Mogul, Project Sign, Project Grudge, Project Blue Book, Project Ozma – één leidend principe: algemene ontkenning.

Het gestelde doel was om UFO-waarnemingen te onderzoeken. Het resultaat was een officieel excuus.

UFO’s waren weerballonnen of straatlantaarns of trekvogels. Het waren illusies die door de natuurlijke wereld werden veroorzaakt. Het waren fantasieën van gestoorde verbeeldingskracht. Ze waren niet echt.

Dat is allemaal dramatisch veranderd, te beginnen met een blockbuster uit de New York Times uit 2017 die het bestaan ​​onthulde van het Advanced Aerospace Threat Identification Program van de Amerikaanse regering, dat tien jaar eerder was opgericht om onverklaarbare verschijnselen te analyseren. De marine heeft sindsdien drie video’s publiekelijk geverifieerd die niet-geïdentificeerde vliegtuigen laten zien die de wetten van de aerodynamica overtreden. Blijkbaar zijn er meer.

Wat ooit de roddelbladen van supermarkten waren, wordt nu serieus genomen door politici en wetenschappers.

Dus wordt het niet tijd dat Bob Lazar een tweede hoorzitting krijgt voor de publieke opinie?

De man zette Area 51 op de pop-culturele kaart in 1989, toen hij tijdens een interview met onderzoeksverslaggever George Knapp in Las Vegas beweringen deed die Fox Mulder flauwgevallen op een bank zouden hebben achtergelaten. Lazar zei dat hij had gewerkt op een uiterst geheime militaire basis, S-4, bij Papoose Lake, waar het zijn taak was om gecrashte buitenaardse vliegende schotels te reverse-engineeren. Het was alsof je iemand terloops hoorde zeggen dat ze tandheelkundige zorg aan het monster van Loch Ness hebben gegeven. Sorry, wat?

Ik herinner me dat ik dacht dat Bob crack rookte uit een bunsenbrander.

Maar hier is het ding: 30 jaar later was niets wat Lazar zei weerlegd. Niets.

Oh, ik weet dat de sceptici hem in diskrediet willen brengen op basis van zwakke beschuldigingen dat hij zijn opleiding of eerdere baan bij het Los Alamos National Laboratory vervalst heeft. Maar deed hij dat? Knapp bezocht dat lab met Lazar vele manen geleden en ze kregen toegang zonder gegevens te tonen. Beveiliging herkende Lazar, die Knapp een rondleiding gaf terwijl hij zwaaide naar voormalige collega’s die terugzwaaiden. Ik kan je nu vertellen dat als ik de redactie Globe en Mail binnenloop en naar mensen zwaai, ik door de beveiliging wordt aangepakt en begeleid. Je kunt niet nep werken op een plek. Dus als Lazar echt bij Los Alamos werkte – waar hij officieel geen gegevens over heeft – waarom zouden we dan zijn beweringen over Area 51 in twijfel trekken?

Er is ook geen verslag van de geboorte van Lazar. Betekent dit dat hij niet bestaat?

Ik zou dan een paar stappen verder gaan en vragen: ‘Waarom moeten we twijfelen aan wat Lazar zegt over UFO’s?’

In een video die dit jaar door de marine is geauthenticeerd, draait een ruimtevaartuig en vliegt het met de buik omhoog, precies zoals Lazar in de jaren ’80 beschreef. Het is griezelig. Toen hij voor het eerst over Element 115 sprak als een mogelijke krachtbron voor antigravitatieve voortstuwing, bestond het niet op het periodiek systeem. Nu doet het dat wel. Is dat geen vreemd toeval? Hoe zit het met zijn schetsen die nu blauwdrukken kunnen zijn voor UFO’s?

Voor zover ik weet, is Bob Lazar bij elke beurt gerechtvaardigd. En weet je wat?

De wereld is hem een ​​verontschuldiging verschuldigd.

Maar als je Lazar googelt, word je in een zwart gat gezogen dat suggereert dat hij een “fraudeur”, “leugenaar”, “complottheoreticus” en “UFO-hoaxster” is. Wat hij in 1989 zei – we hebben gecrashte buitenaardse schotels teruggevonden die alles wat we weten over het universum trotseren – was een dynamiet stick voor rationeel denken. Maar wat hij toen zei, wordt nu ondersteund door het officiële verslag. Lees Lazars autobiografie “Dreamland” of bekijk het Netflix-document “Bob Lazar: Area 51 & Flying Saucers” en vertel me waarom je nog steeds denkt dat hij een bedrieglijke scammer is. Spoiler alert: u kunt het niet.

Lazar heeft nog nooit geprobeerd te profiteren van het klokkenluiden dat zijn carrière verpestte. Hij zit niet op lucratieve spraakcircuits. Hij verkoopt geen kitscherige T-shirts van Little Green Men. Hij doet zijn zaken in de schaduw van schande en spot. Dertig jaar later wil hij gewoon doorgaan en van onderwerp veranderen. Hij wil ademruimte te midden van de verstikking van aardse twijfel.

Maar als, zoals deze week gemeld, er meer UFO-onthullingen komen – en het gaat om nieuwe inzichten over opgehaalde metamaterialen die niet van deze wereld zijn – wordt het dan niet tijd om het record recht te zetten over onze beroemdste UFO-klokkenluider? Wordt het geen tijd dat we deze vliegende schotel op consensus zetten?

Bob Lazar is een duivelse leugenaar of een soort held. Hij kan niet allebei zijn.

Maar wat hij zou kunnen zijn, nu meer dan ooit, is een gids van onschatbare waarde in het onbekende.

Via: The Star