Luister naar dit Artikel

Van het injecteren van reflecterende deeltjes in onze lucht tot het gieten van chemicaliën in de oceaan: wetenschappers hebben zich met het milieu bemoeid in naam van het tegengaan van de zogenaamde klimaatverandering. Maar in plaats van de planeet te helpen, zijn deze maatregelen grotendeels nog niet getest en kunnen ze wel eens onnoemelijke schade aanrichten.

Onderzoekers van het Woods Hole Oceanographic Institute of Massachusetts zijn bijvoorbeeld van plan om deze zomer 6000 liter van een vloeibare oplossing met de loogcomponent natriumhydroxide in de oceaan te gieten. Het idee is om de zuurgraad van een stukje water op het oppervlak, ongeveer 16 kilometer ten zuiden van Martha’s Vineyard, te verminderen, zodat het 20 ton kooldioxide uit onze atmosfeer kan opnemen en het daar in de oceaan kan opslaan. Het project van $10 miljoen zal worden gefinancierd door de belastingbetaler.

Een andere twijfelachtige poging die momenteel wordt ondernomen is het ophelderen van de zeewolken in Australië, waar onderzoekers op een schip bij de Whitsunday-eilanden hogedruksproeiers gebruiken om een mengsel van zeewater in de lucht te spuiten. Ze streven ernaar de wolken die op een lage hoogte boven de oceaan zweven helderder te maken, in de hoop hen te helpen zonlicht weg van de planeet te reflecteren. Zij geloven dat dit een schaduw zal werpen op het oceaanoppervlak, waardoor de temperatuur van het water in het gebied van het Great Barrier Reef zal dalen en mogelijk de massale koraalsterfte die daar plaatsvindt, zal worden tegengegaan. Het maakt deel uit van een project van $ 65 miljoen onder leiding van Southern Cross University.

Er worden projecten voor zonnestralingsbeheer (SRM) onderzocht om de atmosfeer af te koelen door zonlicht op vrijwel dezelfde manier te reflecteren als een vulkaanuitbarsting via injectie van aërosol in de stratosfeer. Het concept is geïnspireerd op de uitbarsting van de berg Pinatubo in 1991 op de Filippijnen, wat resulteerde in de grootste uitbarstingswolk ooit gemeten. Hierdoor kwamen as en zwavel in de bovenste lagen van de atmosfeer terecht, wat tot gevolg had dat de temperatuur een jaar lang met bijna een volledige graad Fahrenheit daalde.

De langetermijneffecten van het beheer van zonnestraling zijn onbekend

Er is echter niet veel bekend over de langetermijneffecten van het beheer van zonnestraling, die op zijn best verkwistend en nutteloos zouden kunnen zijn, maar het potentieel hebben om onvoorzienbare schade te veroorzaken. Sommige wetenschappers zijn van mening dat het op grote schaal inzetten van zwavel in de stratosfeer de lucht van een geruststellend blauw naar een melkwitte tint zou kunnen veranderen, terwijl anderen denken dat dit de mondiale weerpatronen op onvoorspelbare manieren zou kunnen veranderen, waardoor moessons, droogtes en andere extreme weersomstandigheden mogelijk zouden worden verergerd. .

Een groep van meer dan 400 wetenschappers en academici heeft opgeroepen tot het opstellen van een niet-gebruiksovereenkomst voor het beheer van zonnestraling. Zelfs een van de toponderzoekers op dit gebied, David Keith van de Universiteit van Chicago, erkent dat we niet kunnen voorspellen welke effecten dit zou kunnen hebben.

Hij zei dat hoewel het waarschijnlijk het verkoelende effect zou hebben waar ze naar streven, “dat niet wil zeggen dat het een goed idee is.” Hij zei dat het de ozonlaag zou kunnen schaden of de menselijke gezondheid zou kunnen aantasten, naast de gevolgen voor extreme weersomstandigheden. Sommige modellen hebben zelfs aangegeven dat het vrijkomen van aërosolen op het noordelijk halfrond verwoestende droogtes in het ten zuiden van de Sahara gelegen deel van Afrika zou kunnen veroorzaken.

Andere aangehaalde zorgen zijn onder meer de effecten ervan op de verspreiding van malaria, het verlies van verschillende soorten zoogdieren in bepaalde regio’s en de invloed ervan op regenpatronen. Er zijn ook ernstige zorgen over hoe lang deze technologie gebruikt zou moeten worden en wat er zou gebeuren als er ooit mee gestopt zou worden.

Het is niet verrassend dat Bill Gates een voorstander van het concept is, die financiële steun heeft verleend voor onderzoeksprogramma’s op het gebied van geo-engineering op zonne-energie.

Bronnen: MishTalk.com, FT.com, DailyCaller.com