Een groep wetenschappers genaamd het Malabo Montpellier Panel publiceerde in mei een rapport dat Afrika aanmoedigde om een ​​”duurzame bio-economie” te ontwikkelen door middel van innovatieve technieken zoals het maken van muffins en gehaktbrood van vliegen.

Het rapport, getiteld Nature’s Solutions: Policy Innovations & Opportunities for Africa’s Bioeconomy, is de nieuwste aflevering in de bizar hardnekkige milieubeweging om mensen insecten te laten eten. Elk jaar verschijnen er golven van reguliere media-artikelen over de waarde van insecten als een “duurzame” eiwitbron, meestal doorspekt met klachten over de hoeveelheid broeikasgassen die wordt uitgestoten door de vee-industrie en door de achterkant van het vee zelf.

De New York Times prees bijvoorbeeld “The Joy of Cooking (Insects)” in februari 2022. Time Magazine legde precies een jaar eerder uit “Hoe mensen die insecten eten kunnen helpen de planeet te redden”.

Het Malabo Montpellier Panel betoogde in mei dat “stijgende kosten van voedsel, brandstof en kunstmest, evenals de langetermijneffecten van het Coronavirus en klimaatverandering” van Afrika het perfecte laboratorium maken voor het creëren van een nieuw type continentale “bio-economie” die vermoedelijk de exploderende bevolking zou voeden en miljoenen banen zou creëren.

Sommige van deze voorstellen zijn relatief bescheiden, zoals het ontwikkelen van betere methoden voor het oogsten van populaire groenten en fruit, terwijl andere misschien moeilijker te verkopen zijn, zoals het verpletteren van zwermen meervliegen in “een reeks eetbare voedingsmiddelen zoals crackers, muffins, vleesbroden, en worstjes.”

“Op het gebied van bio-energie worden koffieschillen en pulp omgezet in biogas en wordt fruitafval omgezet in een bio-alkanolgel die brandt zonder rook of roet. Dit maakt binnenshuis koken zowel milieuvriendelijker als minder schadelijk voor de gezondheid, vooral voor vrouwen die het grootste deel van deze verantwoordelijkheid dragen”, betoogde het panel.

Het concept “bio-economie” kan nogal breed zijn, aangezien het een groot deel omvat van wat misschien meer prozaïsch landbouw wordt genoemd. Strategieën voor de bio-economie moedigen over het algemeen het gebruik van nieuwe technologieën aan, verwerpen fossiele brandstoffen en benadrukken het begrip ‘duurzaamheid’ door planten en insecten te gebruiken in plaats van dierlijke producten.

De overvloedige flora en fauna van Afrika maken het een populaire proeftuin voor bio-economietheorieën, vooral in de nasleep van de Coronaviruspandemie, die algemeen wordt gezien als een gouden kans om bestaande economische systemen te beheersen en te “resetten”.

De pandemie veroorzaakte ook ernstige problemen voor de wereldwijde scheepvaart, die nog steeds niet helemaal zijn opgehelderd. Bio-economieën zijn in theorie zelfvoorzienend omdat de benodigde planten en insecten lokaal worden geoogst.

Reuters benadrukte woensdag Zuid-Afrika en Oeganda als voorbeelden van succesvolle proefprogramma’s voor de bio-economie:
Zuid-Afrika schatte bijvoorbeeld dat zijn bio-economie 8% van zijn bruto binnenlands product bijdroeg en tussen 2007 en 2020 maar liefst 16 miljoen banen creëerde – ongeveer 70% daarvan in de voedsel- en drankenindustrie en de landbouwsector.

Een van de meest succesvolle producten is een mug-afstotende kaars gemaakt van de oliën van een inheemse plant en nu verkrijgbaar bij grote retailers in het hele land.

Oeganda is een van de weinige Afrikaanse landen die een nationaal bio-economieplan heeft opgesteld dat gericht is op voedsel, landbouw en traditionele medicijnen, terwijl Namibië samenwerkt met de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN om zijn eerste nationale bio-economiestrategie te ontwikkelen.
“Duurzaamheid en aanpassing aan een veranderend klimaat vereisen een oordeelkundiger gebruik van biologische en ecologische hulpbronnen. Dit omvat hoe deze hulpbronnen kunnen worden gebruikt om innovatieve producten te genereren die helpen de klimaatverandering te verminderen, hulpbronnen te behouden en de biodiversiteit te beschermen, terwijl nieuwe en goedbetaalde werkgelegenheid ontstaat”, vertelde medevoorzitter Ousmane Badiane van Malabo Montpellier Panel aan Reuters.

Reuters mopperde echter dat zelfs deze succesverhalen van de bio-economie eerder kleine projecten zijn die opzij gezet zijn in ‘beschermde gebieden zonder enige echte investering’, dan massale regionale transformaties in dramatisch verschillende duurzame economische systemen.

De drijfveer achter een groot deel van deze bio-economie-experimenten in Afrika is de aanhoudende vrees onder de klimaatveranderingsgemeenschap dat de enorme en groeiende bevolking van Afrika dezelfde levensstandaard zal eisen als de westerse wereld, en daarbij enorme hoeveelheden fossiele brandstof zal verbruiken.

Sommige Afrikaanse leiders hebben dit ontdekt en zijn een beetje boos op de veronderstelling dat het bestrijden van klimaatverandering betekent dat ze voor altijd in energiearme, insectenetende armoede moeten leven.

De Britse Guardian vond dinsdag enige weerstand tegen de eisen van “experts” dat Afrika “hernieuwbare energie moet omarmen en afziet van exploratie van zijn potentieel lucratieve gasvoorraden om klimaatrampen te voorkomen”:

De gaskwestie in Afrika zal waarschijnlijk een vlampunt blijken te zijn tijdens de Cop27 VN-klimaattop in november in Egypte. De opvattingen van Robinson, voor het eerst uitgedrukt in een interview met The Guardian, leidden tot ruzie tijdens de VN-klimaatbesprekingen in Bonn, waar landen de afgelopen twee weken hebben vergaderd in de voorbereidende onderhandelingen voor Cop27.

Vermoedelijk willen verschillende Afrikaanse landen Cop27 gebruiken om te pleiten dat het continent zijn gas mag exploiteren, gebruikmakend van de overvloed aan fossiele brandstoffen die volgde op de Russische invasie van Oekraïne. Egypte is meelevend, met de minister van Financiën, Mohamed Maait, die onlangs een publiek in de City van Londen vertelde dat arme landen niet mogen worden “gestraft”.
“We gaan door met vechten, we hebben fossiele brandstoffen die moeten worden geëxploiteerd. Op een gegeven moment hadden bedrijven plannen om steenkool in Niger te ontginnen. Maar met deze maatregelen zijn geen banken bereid zich te committeren. We worden gestraft”, aldus de Nigeriaanse president. Mohamed Bazoum deze week op een zakenforum.

“Laat het Afrikaanse continent zijn natuurlijke hulpbronnen exploiteren”, beaamt de Senegalese president Macky Sall. “Het is ronduit ongelooflijk dat degenen die al meer dan een eeuw olie en zijn derivaten exploiteren, Afrikaanse landen ervan weerhouden de waarde van hun hulpbronnen te oogsten.”

Het debat werd vorige week ingekapseld in een uitwisseling tussen VN-klimaatgezant en de voormalige Ierse president Mary Robinson, die voorstelde dat Afrikanen hun gasreserves zouden mogen exploiteren voor elektriciteit en schoon koken, en klimaatwetenschapper Mohamed Adow, die antwoordde dat Afrika “niet kan vertrouwen op de mislukte systemen van de afgelopen 200 jaar.”

“We moeten een sprong vooruit maken in ons denken en investeren in gedistribueerde hernieuwbare energiesystemen die onze rivieren niet zullen vergiftigen, onze lucht niet zullen vervuilen, onze longen zullen verstikken en waarvan slechts enkelen zullen profiteren”, hield Adow vol.

Afrikanen kunnen niet anders dan opmerken dat die “mislukte systemen van de afgelopen 200 jaar” ongelooflijke welvaart en een betere menselijke gezondheid hebben gebracht voor de rest van de planeet, en economische grootmachten zoals China branden vrolijk bergen kolen om hun fabrieken van stroom te voorzien, terwijl Afrikanen wordt verteld om bakolie te persen van rot fruit en muffins te maken van meervliegen.

Bronnen: Breitbart