Het Duitse parlement (Bundestag) heeft de stemmen gekregen die nodig zijn om een ​​deel van het Wetboek van Strafrecht te schrappen dat het bezit van materiaal over seksueel kindermisbruik tot een misdrijf maakte. Zodra het wetsvoorstel, dat afgelopen donderdag is aangenomen, in werking treedt, zullen de minimumstraffen voor het bezit van kinderporno worden verlaagd en zal het misdrijf worden gedegradeerd.

Volgens de Bondsdag bepaalt het wetsvoorstel dat “bezit en verwerving strafbaar moeten zijn met een minimumstraf van drie maanden gevangenisstraf, en distributie met een minimumstraf van zes maanden gevangenisstraf. De misdrijven die zijn geregeld in artikel 184b van het Wetboek van Strafrecht worden daarom geclassificeerd als overtredingen en niet als misdrijven.”

Het bezit van materiaal over seksueel kindermisbruik werd voor het eerst geclassificeerd als een misdaad in 2021 nadat federale minister van Justitie Christine Lambrecht van de Sociaal-Democratische Partij (SPD) een minimumstraf van één jaar voor het misdrijf had ingevoerd. Deze stap classificeerde de daad als een misdrijf, wat drie jaar lang bleef gelden tot aan de meest recente verlaging.

In reactie op de goedkeuring van het wetsvoorstel wees Rainer Becker, voorzitter van de vereniging “Duitse Kinderhulp – De Permanente Kindervertegenwoordiging” (Deutsche Kinderhilfe – Die ständige Kindervertretung), erop dat Duitsland een richtlijn van de Europese Unie zou kunnen schenden die elk kind classificeert als pornografische media en dus als een ernstig strafbaar feit met de wetswijziging.

Een oppositieverklaring werd vrijgegeven door de Christen-Democratische Unie (CDU) en de Christelijk-Sociale Unie van Beieren (CSU). “Het verspreiden, bezitten en verwerven van kinderpornografie moet in principe als misdaad aangemerkt blijven”, staat in de verklaring.

“Ook al heeft de verhoging van de strafmaat in artikel 184b van het Wetboek van Strafrecht in 2020 in bepaalde gevallen tot praktische problemen geleid, een algehele verlaging van de strafmaat is de verkeerde oplossing. Een wijziging moet beperkt blijven tot de probleemgevallen en oplossingen bieden.” Wetenschappelijke bevindingen tonen aan dat als het strafkader naar beneden verschuift, de opgelegde straffen in de praktijk ook lager uitvallen.”

De grondgedachte achter het degraderen van de misdrijf tot een overtreding omvatte overweging voor ouders en leraren van kinderen die de inhoud downloaden om de wetshandhaving te informeren. “Dergelijke gevallen hebben zich vooral vaak voorgedaan onder ouders en leraren van oudere kinderen of jongeren die kinderporno bij hen aantroffen en deze doorgaven aan andere ouders, leraren of de schoolleiding om hen op de hoogte te stellen van het probleem”, luidt artikel 1 van het wetsontwerp. .

De wetgeving vervolgt: “Ook een degradatie tot overtreding is dringend nodig om adequaat en met de nodige flexibiliteit te kunnen reageren op het grote aandeel jeugdige daders. Ook hier handelen de daders over het algemeen niet om seksueel te worden misbruikt. gewekt door de kinderporno-inhoud, maar eerder uit een drang die typerend is voor de ontwikkelingsfase van adolescenten, zoals naïviteit, nieuwsgierigheid, honger naar avontuur of het verlangen om indruk te maken.”

Ondanks het feit dat dergelijke omstandigheden worden erkend, heeft het wetsvoorstel echter geen bepaalde uitzonderingen gemaakt, maar het bezit van kinderpornografie juist helemaal verlaagd – een feit dat niet onopgemerkt is gebleven door pro-pedofiele campagnevoerders.

Deze stap is al geprezen door een beruchte Duitse pro-pedofiele actiegroep. Bekend als Krumme-13, of kortweg K13, wordt de actiegroep beschreven als een ‘zelfhulporganisatie’ voor ‘pedoseksuelen’.

In een blogpost, geschreven door de oprichter en gedateerd 17 mei, betreurt K13 dat “geen enkele politicus in alle facties zijn excuses heeft aangeboden aan de duizenden en duizenden getroffenen die het slachtoffer zijn geworden” van de wet van 2021 die het bezit van materiaal over seksueel kindermisbruik tot een misdrijf had gemaakt. .

K13 adviseert verder alle bezoekers van hun site om alle relevante advocaten “namens hun cliënten in lopende procedures een verzoek tot schorsing van de procedure te laten indienen”, om zo te wachten tot de wet van kracht wordt.

De beruchte groep is opgericht door Dieter Gieseking, die herhaaldelijk is beschuldigd van het bezit van kinderporno.

In 1996 werd Gieseking veroordeeld tot achttien maanden, waarvoor hij een jaar gevangenisstraf uitzat, op beschuldiging van het exploiteren van een postorder-kinderpornodienst vanuit een busje. In 2003 verscheen Gieseking opnieuw voor de rechtbank, beschuldigd van het bezit van materiaal over seksueel misbruik van kinderen, verkregen tussen juli 1999 en januari 2001. De pornografie werd gevonden op de computer van Gieseking na een huiszoeking in augustus 2001. Zijn apparaten bevatten in totaal 216 beeldbestanden. van naakte kinderen, en hij werd veroordeeld tot acht maanden gevangenisstraf.

Gieseking werd destijds ook beschuldigd van het linken naar een kinderpornopagina op zijn website. Deze link werd ontdekt door jugendschutz.net, een organisatie opgericht door de federale overheid om minderjarigen online te beschermen.

In een interview met Taz Online uit 2014 riep Gieseking op tot het verlagen van de meerderjarigheid tot 12 jaar, en zei dat seksuele interacties van volwassenen met peuters “afzonderlijk besproken” zouden moeten worden.

“Het taboe op pedofilie moet eindelijk op alle niveaus van de samenleving worden doorbroken. Als een pedofiel naar buiten kan komen zonder angst voor uitsluiting of zelfs demonisering, dan is dit de beste preventie tegen kindermisbruik”, zei Gieseking tegen de krant.

“Voor baby’s en peuters en basisschoolleerlingen is de seksuele component in zo’n ‘relatie’ problematisch. Dit zou apart besproken moeten worden. Vanuit seksueel beleidsperspectief is een meerderjarigheid (meerderjarigheid) van 12 jaar passend en Dat had in de verlichte samenleving van vandaag al lang moeten gebeuren. Er zijn jongens en meisjes die het initiatief nemen in een vriendschappelijke en seksuele relatie met een pedoseksueel. Daarom is er behoefte aan een hervorming van het seksuele strafrecht die recht doet aan alle betrokkenen.’

Via K13 lobbyen Gieseking en zijn aanhangers voor het verlagen van de meerderjarigheid en het legaliseren van kinderpornografie. K13 voert ook campagne voor het decriminaliseren van seksuele relaties tussen volwassenen en kinderen.

“Het legaliseren van duidelijk zelfbepaalde seksualiteit tussen ouderen en jongeren onder de 14 jaar is de beste bescherming tegen daadwerkelijk seksueel geweld tegen kinderen”, schreef Gieseking in een andere petitie aan de regering, terwijl hij opriep tot de afschaffing van sectie 176 [Seksueel misbruik van kinderen] en 188 [Verspreiding, verwerving en bezit van kinderpornografische inhoud] van het wetboek.

Gieseking lobbyt al enkele jaren bij de regering voor wijzigingen in de wetgeving. Afgelopen herfst accepteerde de Bondsdag een petitie over kinderrechten, geschreven door Gieseking, die artikel 6 van de basiswet wijzigt door verklaringen toe te voegen over de rechten van kinderen, en stelt dat “kinderen moeten worden gezien als legale subjecten met hun eigen rechten.”

Een van de rechten die in de tekst van de petitie worden genoemd, is de bewering dat kinderen “het recht hebben om inspraak te hebben in alle zaken die hun emotionele, mentale en fysieke welzijn beïnvloeden” en “het recht op de vrije ontwikkeling van hun persoonlijkheid.”

‘Seksuele zelfbeschikking’ is opgenomen in artikel 2 van de Basiswet onder de zinsnede ‘vrije ontwikkeling van de persoonlijkheid’, een feit waar Gieseking zijn volgers op zijn website zeker op wilde wijzen.

Bronnen: Reduxx