Luister naar dit Artikel

Er is sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog geen nazi-partij in Duitsland meer geweest, maar in de hysterie over COVID-19, die veel minder mensen ziek maakt en doodt dan ze ons allemaal hebben laten geloven, zou je in toenemende mate denken dat elementen van dat wrede regime weer springlevend zijn en vandaag de dag weer functioneren in het land.

Vóór COVID-19 was Duitsland grotendeels democratisch, zoals het grootste deel van Europa, maar dit virus heeft geleid tot meer tirannie op het continent dan in decennia is gezien, zoals blijkt uit het verhaal van een moeder die haar kinderen op gewelddadige wijze van haar zijn afgenomen. voor de ‘ernstige misdaad’ om pandemische beperkingen in twijfel te trekken die haar onzinnig lijken.

De RAIR Foundation meldt dat onlangs “haar huis is overvallen en dat haar kinderen met geweld zijn verwijderd door politie en kinderbescherming”, en nu worden de kinderen vastgehouden in een staatsinrichting, die niet beter voor hen kan zijn dan hun eigen huis, terwijl de moeder smeekt om hulp nadat ze meer dan 45 dagen bij hen weg is gehouden, op het moment van schrijven:

Op 15 november 2021 meldt Maria dat Duitse politie en kinderbescherming hebben ingebroken in het appartement van haar familie. Ze overweldigden haar fysiek en scheidden Maria met geweld van haar kinderen. De kinderen werden vervolgens in een pleeggezin in Treptow-Köpenick geplaatst.

Het afgelopen jaar liet Maria haar kinderen niet naar school gaan vanwege de strenge Covid-eisen. De rechtbank beweert dat ze de kinderen hebben verwijderd omdat Maria niet naar school ging. Maria heeft echter herhaaldelijk een verzoekschrift ingediend bij de kinderschool en het bestuur om haar kinderen toe te staan ​​deel te nemen aan afstandsonderwijs. Ze werd echter ronduit afgewezen. Bovendien zou de school niet ingaan op haar veiligheidsproblemen rond gezichtsmaskers en herhaalde covid-tests van de schoolkinderen.

De moeder zei verder dat de manier waarop de Duitse autoriteiten de inval uitvoerden “zo dramatisch mogelijk was georkestreerd”. Bovendien, zei ze, “dit alles hebben gedaan in naam van het welzijn van kinderen om de actie als zodanig te rechtvaardigen, is pure bespotting.”

De stichting merkte op dat Maria’s kinderen vanaf 14 december gedwongen in quarantaine moesten in een sombere staatsfaciliteit waar ze in wezen gevangen zaten nadat een meisje dat geen symptomen vertoonde  positief testte op COVID. De kinderen werden vervolgens een week in isolatie gestuurd en moesten opnieuw worden getest om te zien of ze uit de isolatie konden worden verwijderd.

Maria verbood de instelling echter om haar kinderen te testen, waarschijnlijk omdat ze vermoedde dat de tests zouden worden gebruikt om ze verder te isoleren en op te sluiten. Maar de staatsfaciliteit dwong haar kinderen om het testen toe te staan, ook al waren ze asymptomatisch. En een van haar kinderen testte positief en toen werden ze allebei opnieuw gedwongen om te isoleren, zelfs tijdens de kerstvakantie tot 31 december in quarantaine.

“Ik heb de kinderbescherming gevraagd om mijn kinderen voor de kerstvakantie naar huis te laten gaan en mezelf tijdens hun verblijf bij hen in quarantaine te plaatsen, maar ik heb geen antwoord gekregen”, zegt Maria.

Op het moment van dit rapport blijven de kinderen in de voogdij van de staat. Maria vertelde de stichting dat haar kinderen enorm veel heimwee hebben en dat ze hun moeder vreselijk missen.

Ze zei ook dat haar 9-jarige dochter in tranen uitbarst telkens als ze met haar aan de telefoon praat. Niemand in de faciliteit neemt de tijd om met haar kinderen of een van de andere kinderen om te gaan, en ze hebben helemaal geen vakantie kunnen vieren.

Toch zei ze tegen de RAIR Foundation: “Ik moet eerlijk zeggen dat mijn twee kinderen het nog steeds beter hebben dan de andere kinderen, alleen opgesloten in hun kamers in de faciliteit omdat ze samen zijn.”

Bronnen: RAIRFoundation.com, PoliceState.news