Luister naar dit Artikel

Een Duitse arts die patiënten behandelt die lijden aan het zogenaamde “PostVac” -syndroom, zei dat geen van de aandoeningen van zijn patiënt officieel erkende vaccinverwondingen waren die werden veroorzaakt door de Covid-injecties.

Dr. Jörg-Heiner Möller vertelde het Duitse nieuwscentrum Nordkurier dat van zijn 120 patiënten die lijden aan het PostVac-syndroom en die hun vaccinschade hebben gemeld aan het Paul-Ehrlich-Instituut (federale Duitse regelgevende instantie voor vaccins en biomedicijnen) “in niet één (!)  de ziekte werd erkend als door vaccins veroorzaakt letsel.”

“Nu onderzoekt het Paul-Ehrlich-Instituut, voor zover ik weet, de klinische feiten van de vaccinschade niet”, verklaarde Möller. “Maar wie doet dit eigenlijk? En hoe kan het dat degenen die aantoonbaar ziek zijn door het vaccin in geen enkele statistiek voorkomen? Dat kan alleen maar betekenen dat het aantal vaccinverwondingen substantieel hoger is dan officiële instanties verkondigen! Transparantie is hier dringend nodig!”

Möller, die een expert is op het gebied van hartaandoeningen, vertelde Nordkurier dat hij patiënten behandelt die lijden aan het PostVac- of PostCovid-syndroom: “Dit zijn twee namen voor dezelfde opkomende auto-immuunziekte, de ene veroorzaakt door het Coronavirus zelf, de andere veroorzaakt door het Corona-vaccin.”

Hij onthulde dat van de 170 patiënten die hij behandelt die aan deze auto-immuunziekte lijden, er 120 “PostVac” -patiënten zijn, wat betekent dat de ziekte optrad kort nadat ze een Covid-injectie hadden gekregen.

Deze PostVac- of PostCovid-patiënten ontwikkelen vaak een ernstig vermoeidheidssyndroom en sommigen kunnen hun bed niet meer uit, aldus Möller.

In de meeste gevallen treden cognitieve stoornissen op, die vaak ten onrechte als dementie worden geïnterpreteerd. Dit kan ertoe leiden dat mensen afgeleid raken achter het stuur van een rijdende auto en vergeten dat ze aan het rijden zijn, zei de Duitse arts.

Andere symptomen zijn onder meer ernstige hoofdpijn, gewrichts- en spierpijn, visusstoornissen en een plotselinge snelle hartslag.

“Veertig procent van mijn patiënten kan niet werken, wat dit betekent voor ons sociale systeem kan alleen maar worden ingebeeld!” verklaarde Möller.

De hartspecialist legde uit dat veel patiënten een verkeerde diagnose zouden krijgen “omdat in de meeste gevallen geen opvallende laboratoriumwaarden worden gedetecteerd, noch opvallende bevindingen van pathologisch medisch onderzoek. En zoveel medische collega’s maken het zichzelf maar al te gemakkelijk door het ziektebeeld dat ze niet begrijpen af te doen als psychosomatisch, waardoor het lijden van de patiënt nog groter wordt dan het al is.”

Möller gaf een paar voorbeelden van waar zijn patiënten mee te maken hebben: een moeder die door ernstige vermoeidheid niet meer voor haar kinderen kan zorgen, een piloot die geen vliegtuig meer kan besturen, of een vader die niet eens de krant kan lezent.

“Ik zie vernietigde levens, financiële tegenslagen, verbroken relaties, ernstige depressies waar antidepressiva op geen enkele manier helpen, en – steeds vaker zelfmoorden”, zei Möller. “Ik heb zelden zoveel wanhoop gezien en moest vaak huilen nadat ik met deze patiënten had gesproken. Ik heb nog nooit zoiets gezien!”

Volgens Möller zijn er twee therapieën die soms nuttig kunnen zijn. De ene betreft een auto-antilichaambindende stof genaamd BC007 die in juli 2021 werd ontwikkeld en die goede resultaten liet zien bij sommige patiënten die leden aan “Long Covid”.

“Het heeft alle vier de patiënten in deze therapeutische proef geholpen, sommigen op indrukwekkende wijze, drie van hen permanent, een van hen viel na zes maanden terug”, vertelde de arts aan Nordkurier. “Dit genezingssucces is bekend sinds juli 2021. Tot nu toe (ruim 18 maanden later) is er nog niet eens een proef met dit medicijn gestart, daar ga ik geen commentaar op geven.”

“Zolang BC007 niet is goedgekeurd, blijft alleen het zogenaamde ‘bloedwassen’ over als een therapeutische optie: als auto-antilichamen worden geïdentificeerd als de beslissende factor in de ziekte, is de noodzakelijke logische consequentie om te proberen dit auto-antilichaam te verwijderen door middel van van immunoadsorptie.”

Het probleem met de zogenaamde “bloedwassen” -therapie is dat het tussen de 11.000 en 18.000 euro kost, wat betekent dat veel van de patiënten van Möller het niet kunnen betalen.