Luister naar dit Artikel

Na twee maanden van verwoestende afsluiting, zeggen artsen in een kliniek in Californië dat ze meer zelfmoorden hebben gezien dan doden door Covid-19 – en ze zijn niet de enige. Vanaf dag één waren er waarschuwingssignalen. Waarom zijn ze genegeerd?

“We hebben de afgelopen vier weken een jaar aan zelfmoordpogingen gezien”, vertelde dr. Mike deBoisblanc, hoofdtraumachirurg in het John Muir Medical Center in Walnut Creek, Californië, donderdag aan de lokale media en bevestigde dat het centrum meer doden had gezien van zelfmoord gedurende de twee maanden durende afsluitperiode dan sterfgevallen als gevolg van coronavirus.

Niet alleen zijn het aantal pogingen “ongekend”, maar ook hun ernst, aldus een traumazuster in de kliniek. “Ik heb nog nooit zoveel opzettelijke verwondingen gezien”, getuigde verpleegster Kacey Hansen, eraan toevoegend dat de doden vooral jongvolwassenen zijn die duidelijk geen “noodkreet” maken om aandacht te trekken. ‘Ze zijn van plan te sterven.’

Dat is natuurlijk maar één kliniek, en het kan worden afgedaan als een anomalie, ware het niet dat artsen in het hele land alarm slaan, en waarschuwen dat de gezondheid van de Amerikanen – mentaal en fysiek – snel verslechtert onder lockdown, en niet vanwege Covid19. Meer dan 500 artsen ondertekenden eerder deze week een brief aan president Donald Trump waarin ze hem smeekten de economische stop te beëindigen, die ze een ‘massaslachting’ noemden.

De ondertekenaars waarschuwden dat, aangezien elke laatste medische hulpbron is gewijd aan de pandemie, niet alleen kankertumoren onopgemerkt blijven en risicofactoren voor hartaandoeningen en beroertes zich vermenigvuldigen, maar dat het aantal zelfmoordhotlines met een schokkende 600 procent is gestegen. Met deze factoren plus economische depressie en stress die elkaar voeden, lopen honderden miljoenen Amerikanen het reële gevaar de komende maanden hun leven te verliezen. Deze secundaire pandemie die zich in de lange schaduw van de Covid-19-shutdowns ontvouwt, zal aanzienlijk dodelijker zijn dan het virus zelf.

Dit mag geen nieuws zijn voor de volksgezondheidsfunctionarissen die het lockdown-beleid hebben opgesteld. De waarschuwingssignalen waren er vanaf het begin. Zelfmoordhotlines werden al binnen twee weken na de sluiting overspoeld met telefoontjes. In een periode van 48 uur in maart zag Knox County, Tennessee, negen zelfmoorden – meer dan het totale aantal virusdoden in de hele staat op dat moment. De politie in Portland, Oregon zei dat de zelfmoorddreigingen en -pogingen met 41 procent waren gestegen ten opzichte van het voorgaande jaar, terwijl een nationale zelfmoordhotline meldde dat de oproepen met 300 procent waren gestegen – nogmaals, in de eerste twee weken van sluiting. Trump zelf waarschuwde in maart al dat de lockdown ‘zelfmoord door duizenden’ zou veroorzaken, alleen om door zijn eigen CDC te worden gepocheerd en bespot door de media. En zelfs het World Economic Forum luidde begin april al de noodklok over een komende epidemie van de geestelijke gezondheid, en beschouwde de enorme wereldwijde afsluitingen als ‘het grootste psychologische experiment ter wereld’.

In plaats van acht te slaan op deze rode vlaggen, zetten volksgezondheidsfunctionarissen hun draconische plannen voort en deden hun best om de giftige niveaus van angst en stress te behouden. Terwijl ze miljoenen (en later honderdduizenden) doden voorspelden, verloren tientallen miljoenen Amerikanen hun baan en levensonderhoud, terwijl ze – in een bewoording die bijna bedoeld leek om zelfmoordgedachten te stimuleren – te horen kregen dat ze ‘niet-essentieel’ waren . ” Behouden van hun vrienden en families door hetzelfde beleid dat hen van hun inkomen beroofde, is het geen verrassing dat zo velen zich tot zelfdestructief gedrag wendden.

Het zelfmoordcijfer in de VS stijgt al en is sinds 1999 met 40 procent gestegen onder mensen in de werkende leeftijd. Maar die stijging is vooral uitgesproken in gebieden waar het ‘sociale weefsel’ zich heeft ontrafeld, waardoor mensen vastzitten in een giftig psychologisch brouwsel van armoede, werkloosheid en vervreemding. Klinkt bekend? Ondertussen meldt een rapport uit januari van de CDC dat arbeiders in industrieën als mijnbouw, bouw, landbouw, kunst en amusement het ergste getroffen werden door de zelfmoordpest. Werknemers in deze industrieën werden grotendeels naar huis gestuurd toen Covid-19 opdook.

Langdurig isolement is op zichzelf volstrekt ongezond. Een studie die donderdag werd gepubliceerd, toonde aan dat isolatie de mortaliteit door alle oorzaken met 50 procent verhoogt, met een extra cardiovasculair risico veroorzaakt door een gebrek aan financiële ondersteuning – en dat zegt niets over het risico voor de geestelijke gezondheid, dat al lang bekend is bij wetenschappers. Veel landen hebben eenzame opsluiting als te wreed en onmenselijk verboden, zelfs voor hun ergste gevangenen. Dr Craig Haney interviewde gevangenen in eenzame opsluiting in de Pelican Bay Prison in 2018 en ontdekte dat ze 50 procent meer kans hadden op chronische depressie dan maximaal beveiligde gevangenen. Zelfmoorden onder solitaire gevangenen in Texas komen vijf keer zo vaak voor als in de algemene bevolking. Het opleggen van het civiele equivalent van een dergelijke mentaal en fysiek destructieve straf aan een heel land als een beschermende maatregel is als het in brand steken van een huis om het te beschermen tegen termieten.

Voor de architecten van het Amerikaanse lockdown-beleid om hun eigen gegevens te negeren, waaruit bleek dat het land al tot zijn middel zat in een zelfmoordepidemie die jaarlijks 48.000 mensen doodde, zelfs voordat het coronavirus en de bijbehorende shutdowns op zijn best nalatig waren. Voor hen om dat lijden te verergeren door tientallen jaren van solide wetenschappelijke gegevens buiten beschouwing te laten, is het waarschuwen voor de gevaren voor de mentale en fysieke gezondheid door langdurig isolement, eerlijk gezegd, strafbaar.

Sociale media juichten vrijdag toe toen de politie van New York na een uur of twee een man redde die naar de top van de Brooklyn Bridge was geklommen met de bedoeling eraf te springen. Ze hebben die dag misschien zijn leven gered, maar zijn problemen zijn nergens gebleven en de stad blijft afgesloten zonder einde in zicht. Wat nog belangrijker is, zijn er nog miljoenen waar hij vandaan kwam.

Bronnen:

RT