Ondanks al haar openbare gesprekken heeft de NAVO overeenstemming bereikt over een geheim zesmaandenplan voor Oekraïne. Het is een kwestie van doen of sterven in december.

Ofwel zullen de Oekraïense strijdkrachten, die alles afvuren wat de NAVO-bondgenoten hen kunnen geven – van Amerikaanse clustermunitie tot Frans-Engelse Storm Shadow-raketten en Duitse Leopard-tanks – territorium en voordeel winnen ten opzichte van de Russen; of anders zal het regime in Kiev worden vernietigd en moet het terugvallen op Lvov terwijl de NAVO haar eigen terugtocht naar het westen van de Poolse en Roemeense grenzen verslaat – haar militaire capaciteiten verslagen maar artikel Vijf intact.

Dit is nauwelijks een geheim. “Alles wat tegen het einde van dit jaar is bereikt, zal de basis vormen voor de onderhandelingen”, kondigde de Tsjechische president Petr Pavel, voormalig generaal van het Tsjechische en NAVO-leger, aan op de eerste dag van de topontmoetingen in Vilnius. Er is niet meer dan een kans van zes maanden, voegde Pavel eraan toe, die “min of meer tegen het einde van dit jaar zal sluiten”. Daarna “zullen we opnieuw een afname van de bereidheid zien om Oekraïne massaal met meer wapens te steunen”.

Het verschil tussen het “min of meer” van de Tsjech werd door Henry Kissinger aan de telefoon aan de Oekraïense president Vladimir Zelensky uitgelegd. Maar de telefoon was gemanipuleerd en Kissinger sprak in plaats daarvan met de Stavka in Moskou, vermomd als de grappenmakers Vovan en Lexus.

Nadat hij zichzelf uitvoerig had gerechtvaardigd omdat hij aanvankelijk tegen het NAVO-lidmaatschap van Oekraïne was en vervolgens het woord “abnormaal” verkeerd uitsprak, erkende Kissinger dat er een probleem is voor de regering-Biden om het verzet van de Europese regering tegen het NAVO-lidmaatschap voor Oekraïne te bestrijden. De Oekraïners moeten daar ook tegen vechten, suggereerde hij. Zolang de VS Zelensky steunen, is het voor het Oekraïense offensief noodzakelijk om kleine territoriale voordelen aan te tonen; verlaat meer ambitieuze (zoals de Krim); en ga dan pas akkoord met gesprekken over een staakt-het-vuren. Hoewel Kissinger Zelensky vertelde dat hij met Amerikaanse “militaire mensen” had gesproken, gaf hij geen hint dat ze hem hadden gewaarschuwd dat de Oekraïners een nederlaag tegemoet gaan op het slagveld en het verlies van zowel grondgebied als Europese steun.

De berekening van de Russische generale staf is anders:

Bij het huidige aantal slachtoffers op het slagveld – aangekondigd door het ministerie van Defensie conservatief geteld – zal het Oekraïense leger tegen 31 december tussen de 75.000 en 100.000 doden en tot 300.000 gewonden hebben. Tegelijkertijd zal de vernietiging van NAVO-wapens sneller versnellen dan de NAVO-staten ze kunnen bevoorraden en leveren, of vervangende onderdelen om de overgebleven voorraad aan het front draaiende te houden. Tegen de tijd dat de Russische generaal Winter de controle over het slagveld overneemt, zullen er te weinig Oekraïense strijders over zijn en onvoldoende wapens en munitie om het begin van het Russische offensief te weerstaan. Een gedemilitariseerde zone van mijnen en clusterbommen zal zich hebben gevormd over enkele honderden kilometers ten westen van het zich overgevende Odessa, Nikolaev en Kharkov; ze zullen Kiev verlaten als Kiev hen in de steek laat.

Het Russische doel zal dan zijn om de overblijfselen van het Oekraïense regime, zijn vlaggen, tatoeages, geld en terroristische plannen om achter te blijven, naar een enclave rond Lvov te drijven. Het NAVO-venster, zoals generaal Pavel het noemde, zal zijn geopend, maar daarna weer worden gesloten om te voorkomen dat de NAVO zelf verkouden wordt.

Een van de niet-gerapporteerde resultaten van de Wagner-muiterij en van de ontmoeting van president Vladimir Poetin en Yevgeny Prigozhin op 29 juni in Moskou, is de toezegging van Poetin om te vechten voor niets minder dan de vlucht van Oekraïne naar Lvov, en de terugtrekking van de NAVO naar het westen in de voetsporen van de Grande Armée en de Wehrmacht. Ook dat is onbegrijpelijk op het NAVO-hoofdkwartier.

De tekst van de 22 pagina’s tellende overeenkomst van 90 alinea’s door de NAVO-bondgenoten verklaart in de voorlaatste, 89e alinea:

“De NAVO blijft het sterkste bondgenootschap in de geschiedenis. Net als in het verleden zullen we de tand des tijds doorstaan om de vrijheid en veiligheid van onze bondgenoten te waarborgen en bij te dragen aan vrede en veiligheid.”

Om dit punt minder dan wishful thinking te maken, houden de eerdere paragrafen Oekraïne buiten de NAVO-alliantie, maar met een mondelinge belofte waardoor de onbepaalde toekomende tijd de tegenwoordige tijd lijkt te zijn.

“De toekomst van Oekraïne ligt in de NAVO. We herbevestigen de toezegging die we tijdens de top van Boekarest in 2008 hebben gedaan dat Oekraïne lid zal worden van de NAVO, en vandaag erkennen we dat de weg van Oekraïne naar volledige Euro-Atlantische integratie verder is gegaan dan de noodzaak van het lidmaatschapsactieplan.”

Om van het heden naar de toekomst te gaan, belooft het communiqué interoperabiliteit met het NAVO-wapenbeheer en gezamenlijke commandovoering voor oorlogsvoering tegen Rusland (ook China).

“De Bondgenoten zullen Oekraïne’s vooruitgang op het gebied van interoperabiliteit blijven ondersteunen en beoordelen, evenals aanvullende hervormingen van de democratie en de veiligheidssector die nodig zijn. De NAVO-ministers van Buitenlandse Zaken zullen regelmatig de voortgang beoordelen door middel van het aangepaste jaarlijkse nationale programma. Het Bondgenootschap zal Oekraïne ondersteunen bij het doorvoeren van deze hervormingen op zijn weg naar toekomstig lidmaatschap.”

“We hebben besloten om de NAVO-Oekraïne Raad op te richten, een nieuw gezamenlijk orgaan waar Bondgenoten en Oekraïne als gelijkwaardige leden zitting hebben om de politieke dialoog, betrokkenheid, samenwerking en Oekraïne’s Euro-Atlantische aspiraties voor lidmaatschap van de NAVO te bevorderen. Het zal voorzien in gezamenlijk overleg. , besluitvorming en activiteiten, en zal ook dienen als crisisoverlegmechanisme tussen de NAVO en Oekraïne.”

De impact zet de NAVO-bondgenoten ertoe aan zich terug te trekken over de rivieren de Vistula en de Oder richting Berlijn en Parijs met deze bekentenis”We zullen in staat zijn Oekraïne uit te nodigen om zich bij het Bondgenootschap aan te sluiten wanneer de Bondgenoten akkoord gaan en aan de voorwaarden is voldaan.”

Ze zijn het nu niet eens. Aan de voorwaarden zal niet worden voldaan, kan niet worden voldaan, als en wanneer – na de komende winter – de capitulatie van de Oekraïense strijdkrachten zal zijn toegegeven en de terugtocht naar Lvov is begonnen, waarbij de gedemilitariseerde zone (DMZ) en Novorossiya aan de oosten.

Officieren van de Franse generale staf hebben deze terugtocht toegegeven door het te camoufleren als “geen Franse oorlog, misschien een Amerikaanse”.

Volgens een andere gepensioneerde Franse generaal, Jean-Bernard Pinatel:

“Ik geloof absoluut niet in het succes van het Oekraïense tegenoffensief … het grootste nadeel waarmee Oekraïne wordt geconfronteerd, is niet zozeer de hoeveelheid militair materieel, dat trouwens niet altijd van hoge kwaliteit is, omdat het Westen Kiev voorziet van verouderde uitrusting. De grootste kwetsbaarheid van Oekraïne zijn de mensen, of beter gezegd het gebrek daaraan. De beste strijders zijn allang dood.”

Gepensioneerde Duitse generaals hebben in het openbaar dezelfde dingen gezegd namens de actieve generale stafofficieren in Berlijn die onder de knevel van de Duitse regering blijven.  Om oorlog te voeren tegen Rusland, kotsen de Franse president Emmanuel Macron en de Duitse kanselier Olaf Scholtz niet alleen hun militaire leiders uit, maar vermijden ook het afleggen van verantwoording en stemmen door de Assemblée National en de Bondsdag.

Op het front ziet het huidige dagelijkse aantal slachtoffers voor Oekraïense strijdkrachten, manschappen en wapens er sinds 1 juli als volgt uit:

OEKRAÏENSE VERLIEZEN VAN MANNEN EN WAPENS IN DE EERSTE WEEK VAN JULI:

Als het dagelijkse verlies aan mannen gemiddeld 500 per dag bedraagt en het aantal Oekraïense offensieve operaties aanhoudt, zullen de Oekraïense verliezen op 31 december in totaal nog eens 75.000 man bedragen. Als het aantal aanvallen wordt verhoogd en het aantal doden in actie (KIA) gemiddeld 715 bedraagt, zoals in de eerste week van deze maand, zullen de totale verliezen oplopen tot 107.000. Op dat moment zullen de strategische reserves van mannen zijn uitgeput.

De verliezen aan tanks, andere pantservoertuigen, artillerie en raketwerpers nemen ook sneller toe dan de NAVO kan repareren of vervangen.

Het nieuwe topcommuniqué belooft:

“om de politieke en praktische steun aan Oekraïne verder op te voeren terwijl het zijn onafhankelijkheid, soevereiniteit en territoriale integriteit binnen zijn internationaal erkende grenzen blijft verdedigen, zullen we onze steun voortzetten zolang als nodig is.”

Zolang het duurt is kort want de tijd dringt voor het regime in Kiev; en zijn vervanger in Lvov zal noch de ruimte, het bereik of de mankracht hebben om het verloren gebied terug te winnen.

STRATEGISCHE RESERVES VAN DE WAPENS VAN OEKRAÏNE EN AANVULLING VAN DE NAVO:

Legenda:

magenta: beschikbaar aan het begin van de speciale militaire operatie, 24 februari 2022
lichtblauw: sindsdien geleverd door de NAVO en andere westerse staten
blauw: beloofd voor levering door de NAVO en andere staten

De Russische beoordeling, deze week openlijk gepubliceerd:

Tegen het einde van het jaar zal Kiev geen strategische gepantserde reserve hebben – het volume van buitenlandse leveringen aan Oekraïne neemt af. Het is geen geheim dat het gevechtsvermogen van de strijdkrachten van Oekraïne [AFU] gebaseerd is op de aanvoer van granaten en uitrusting uit het buitenland. We hebben het schema van wat is ontvangen, de kosten en de verliezen van deze operaties al geanalyseerd, en we kunnen het hoogtepunt van deze inspanningen zien op het slagveld. Vijandelijke verliezen zijn zwaar en er is niets om ze mee te vervangen omdat leveringen niet onmiddellijk kunnen worden gedaan.

Er verstrijken ongeveer vier tot vijf maanden tussen de periode van actieve aankondigingen van leveringen en het daadwerkelijke feit van de overdracht van wapens naar Kiev. Op dit moment vernietigen we tankcolonnes waarvan de gepantserde voertuigen begin 2023 waren beloofd voor overdracht. De nuance is dat er in het tweede kwartaal geen extra leveringen zijn aangekondigd. Wellicht wordt er op de NAVO-top in Vilnius iets aangekondigd, maar de komst van tanks en infanteriegevechtsvoertuigen zal pas begin 2024 plaatsvinden. Bij mislukken van het Oekraïense tegenoffensief heeft het Russische leger een extra voorsprong .

Als tenminste de 471 door het Westen beloofde tanks al in Oekraïne zijn aangekomen, dan worden er nog maar 286 verwacht, waarvan sommige niet eerder dan 2024 aankomen. De situatie is vergelijkbaar met infanteriegevechtsvoertuigen en houwitsers – meer dan tweederde van de de totale geplande leveringen zijn al uitgevoerd, dus er zijn praktisch geen reserves meer. Ondanks het feit dat zowel wat al is geleverd als wat naar verwachting zal worden geleverd, in kwantiteit inferieur is aan de oude Sovjetapparatuur die in dienst is bij Oekraïne (we hebben niet eens rekening gehouden met de voertuigen die kunnen worden gekannibaliseerd voor onderdelen of geüpgraded). De vooruitzichten zijn duidelijk – aan de horizon van de komende zes maanden zal de AFU geen bronnen hebben om de uitgedunde eenheden aan te vullen. De krachtsverhoudingen aan het front kunnen aanzienlijk in ons voordeel verschuiven.

Een Amerikaanse veteraan met NAVO-dienst in Afghanistan voegt toe:

“Gezien het onvermogen van de NAVO om de Oekraïense materiële verliezen aan het front, de ondermaatse dienstplichtige basis en de toenemende Russische militaire vaardigheid over de hele linie goed te maken, zouden we heel goed de stap kunnen zien om vóór de herfst voorbij is een DMZ op te richten.

“Uit de hoeveelheid rapporten die ik heb gelezen over Russische aanvallen op Oekraïense logistieke hubs, opslag- en rangeergebieden, sta ik versteld van hoe ze erin slagen het huidige tempo van operaties vast te houden. Dit gezegd hebbende, lijken de Oekraïners en hun handlers goed werk te leveren om veel informatie over tekorten of verstoringen stil te houden voor publieke consumptie. Ja, we krijgen het woord over de behoefte aan meer van dit of dat wapensysteem of munitie, maar het lezen van rapporten van beide kanten, de granaten, raketten, drones , enz., blijven met regelmaat van de Oekraïense kant naar de Russische verdedigingslinie vliegen – ook met een doodlopend gebrek aan kwaliteit dat grenzeloos lijkt.

“Een aanwijzing voor de effectiviteit van het Russische verbod is het onvermogen van de Oekraïners om op enig moment machtige troepen te concentreren om een doorbraak te bereiken. De concentratie bij Artemovsk (Bakhmut) geeft enkele aanwijzingen. Er zijn meer dan zestigduizend Oekraïners en buitenlandse legionairs geconcentreerd op dat front. De samenstelling is zwaar gemechaniseerd en goed ondersteund door artillerie. Ze zijn constant in actie, constant in de aanval. En ondanks dat ze erg dreigend zijn en in staat zijn om Russische verdedigers in de minderheid te laten bloeden, hebben ze niet veel bereikt terwijl ze over enorme bronnen beschikken.

“Kijkend naar andere sectoren van de linie, zoals Zaporozhye en Zuid Donbass, lijkt het erop dat de aanvallen, hoewel gewelddadig, niet hetzelfde niveau van kracht of uithoudingsvermogen hebben. De Russen hebben genoeg zelfvertrouwen om terrein te geven en hun verlaten loopgraven te beschieten.” , de Oekraïners dwingen zich terug te trekken of het hoofd te bieden aan de slachting, en het proces keer op keer herhalen. De Oekraïners hebben gewoon niet de middelen om de Russen te onderdrukken, de aanval door te zetten en echte winst te maken. Er zijn verschillende redenen om dit te verklaren. Munitie, brandstof, reserveonderdelen en zelfs voedsel kunnen allemaal minder voorradig zijn dan wie dan ook meldt Logistieke routes en transport kunnen zo in gevaar komen dat alleen delen van het front op elk moment voldoende kunnen worden bevoorraad – een groot deel hiervan “De situatie kan te wijten zijn aan de aanhoudende effecten van de elektrische oorlog. Russische aanvallen op de commando- en controlecentra van de NAVO kunnen de capaciteit van Oekraïne en de NAVO om bevoorradingstreinen te coördineren ondermijnen. Dit is een zeer onderbelicht aspect van de oorlog.

Vanuit New York heeft de eeuw oude Henry Kissinger aan de “nep Zelensky” bevestigd dat de regering-Biden wil dat de Oekraïense strijdkrachten genoeg winsten tegen de Russen demonstreren om de steun van het Europese land te behouden en geen staakt-het-vuren te riskeren totdat de verworvenheden op het slagveld zijn bereikt; anders zullen de Europeanen hun steun stopzetten en de toetreding van Oekraïne tot de NAVO weigeren, zei Kissinger:

“Europa” heeft zichzelf georganiseerd om Rusland te verslaan en het zou anamaals zijn als Finland en Zweden lid worden van de NAVO, maar Oekraïne, dat zoveel heeft opgeofferd, niet wordt toegelaten tot de NAVO… Oekraïne zal na de oorlog een belangrijk land zijn , en nadat het is herbouwd, zou het in de NAVO moeten zijn …. We hadden een Bilderberg-bijeenkomst … en het was erg vreemd dat de Europese landen die vechten tegen Rusland]- technisch gezien steunen ze u – geen voorstander van toetreding van Oekraïne tot de NAVO.zijn… Het zal moeilijk worden om lidmaatschap van de NAVO te krijgen.”

Over onderhandelingen over een staakt-het-vuren en definitieve vredesonderhandelingen zei Kissinger:

“U [Zelensky] begrijpt dat het na een staakt-het-vuren heel moeilijk zal zijn om de oorlog opnieuw te beginnen met volledige geallieerde steun … Ik geloof dat de trend in Amerika nu richting een staakt-het-vuren gaat … Ik geloof dat u in staat zult zijn om uw huidige offensief met volledige steun. Ik geloof dat onze mensen geloven dat u geen totaal succes zult hebben, dat u een deel van het grondgebied zult heroveren, maar niet alles. Dat is wat militaire mensen mij hebben verteld.’

Bronnen: Dances with Bears