Tijdens een persconferentie vorige week zei Anders Tegnell dat een enorme daling van het aantal nieuwe COVID-19-gevallen aantoont dat de Zweedse “lichtere” -strategie doet waarvoor het is ontworpen.

“Het is echt weer een teken dat de Zweedse strategie werkt,” zei Tegnell, de beste epidemioloog van Zweden. “Het is mogelijk om besmetting snel te vertragen met de maatregelen die we in Zweden nemen.”

In tegenstelling tot de meeste landen ter wereld, vermeed Zweden een harde afsluiting. De natie van 10 miljoen mensen koos in plaats daarvan voor een strategie die sociale distantiëring wilde stimuleren door middel van openbare informatie, samenwerking en individuele verantwoordelijkheid. Restaurants, bars, openbare zwembaden, bibliotheken en de meeste scholen bleven open met bepaalde capaciteitslimieten.

Het besluit van Zweden om af te zien van lockdowns veroorzaakte een spervuur ​​van kritiek. De aanpak werd door The New York Times beschreven als een ‘waarschuwend verhaal’.

Maar zoals ik al zei, de kritiek kwam minder voort uit de resultaten van het Zweedse experiment dan uit de aard van het experiment. Er zijn voldoende voorbeelden van landen (en staten van de VS) die veel meer hebben geleden onder COVID-19 dan Zweden, hoewel deze landen (en staten) een harde afsluiting hebben ingeleid die van burgers vereist dat ze zich min of meer thuis moeten opsluiten.

Misschien is de beste manier om het succes van het Zweedse beleid te meten het vergelijken van de voorspelde uitkomstmodellen met de werkelijke resultaten.

Op 10 mei analyseerde Dagens Nyheter, de grootste Zweedse krant van Zweden, een paar modellen die waren geïnspireerd op de studie van het Imperial College of London, die voorspelde dat maar liefst 40 miljoen mensen zouden kunnen sterven als het coronavirus niet onder controle zou worden gehouden. De modellen voorspelden dat de IC’s (intensive care units) van Zweden vóór mei zouden vollopen en dat in juli bijna 100.000 mensen zouden sterven aan COVID-19.

“Ons model voorspelt dat, met behulp van mediane schattingen van het aantal sterfgevallen als gevolg van infectie, op 1 juli ten minste 96.000 sterfgevallen zouden plaatsvinden zonder verzachting”, schreven de auteurs.

Het is een beangstigende voorspelling. En misschien was dat het punt.

Zoals Johan Norberg in mei in The Spectator opmerkte, werden deze modellen gebruikt door critici van de strategie van Zweden om te laten zien dat het gezondheidszorgsysteem zou instorten als het niet zou zorgen voor een ‘180 graden draai naar een lockdown’, vergelijkbaar met het Verenigd Koninkrijk.

Nou, we hebben de cijfers tot juli. Dus hoe verhouden de voorspellingen zich tot de resultaten?

Het totale aantal sterfgevallen door COVID-19 in Zweden bedraagt ​​5700, bijna 90.000 minder dan modelbouwers voorspelden. Ziekenhuizen werden nooit overspoeld. De dagelijkse sterfgevallen in Zweden zijn vertraagd tot een druppel. De gezondheidsdienst meldt geen nieuwe ICU-opnames.

What experts back in April predicted would happen to Sweden’s ICUs if they didn’t #lockdown compared to what actually happened in #Sweden. pic.twitter.com/RG1fOVIkbB

— Jon Miltimore (Parler: @Miltimore79) (@miltimore79) July 28, 2020

Zoals de bovenstaande grafiek laat zien, hadden modelbouwers niet alleen ongelijk. Ze kwamen niet eens in de buurt.

Hoe hebben de experts het zo verkeerd begrepen? Er zijn natuurlijk veel redenen, waaronder het feit dat COVID-19 niet zo dodelijk is als modelbouwers aanvankelijk vreesden. Het eenvoudigste antwoord is echter dat modelleurs een basisrealiteit over het hoofd hebben gezien: mensen veranderen spontaan hun gedrag tijdens pandemieën.

Dit mag geen verrassing zijn. Mensen zijn intelligente, instinctieve en zelfbehoudende wezens die proberen risicovol gedrag te vermijden. De natuurwet van spontane orde laat zien dat mensen hun gedrag van nature aanpassen als de omstandigheden dit vereisen. (In zijn boek The Fatal Conceit uit 1988 beschreef de econoom F.A. Hayek dit proces als “het minst gewaardeerde facet van de menselijke evolutie”.)

Wetenschappelijk bewijs, zoals het betrekking heeft op de huidige pandemie, bevestigt dit economische idee. Onderzoek toont aan dat werkplekken en consumenten in de VS hun reispatronen veranderden voordat regeringen begonnen met het uitgeven van thuisblijf orders. Met andere woorden, zonder opdracht of zelfs maar instructie, pasten tientallen miljoenen Amerikanen hun gedrag al aan de onbekende dreiging van COVID-19 aan.

Een soortgelijke ervaring vond plaats in Zweden, waar het voetverkeer en het treinverkeer sterk werden verminderd zonder draconische bevelen en sancties.

“We hebben eigenlijk een vergelijking gemaakt met onze Scandinavische buren, en de Zweedse reispatronen zijn net zo veel veranderd als onze Scandinavische buren, ondanks dat ze veel meer wettelijke afsluitingen hebben dan wij”, zei Tegnell in een interview in mei.

De Zweedse ervaring is belangrijk. Zoals Phil Magness bij AIER heeft opgemerkt, suggereert het succes van Zweden dat de veronderstelde risico’s en voordelen van lockdowns grotendeels fictie waren.

“Hij nam aan dat de voordelen van een strenger lockdown-beleid sterk overdreven waren,” schreef Magness. “De veronderstelde risico’s van de mildere koers van de Zweedse regering lijken op dezelfde manier te zijn opgeblazen. En het totale dodental van het basisscenario ‘niets doen’ lijkt in de praktijk weinig onderbouwing te hebben. ”

Men zou kunnen stellen dat voorzichtigheid geboden was gezien de onbekende dreiging van COVID-19. Dit argument is minder overtuigend wanneer rekening wordt gehouden met de kosten van de lockdowns – een dreigende wereldwijde recessie, honderden miljoenen banen verloren, miljoenen bedrijven zijn gesloten, historische sociale onrust, toenemende armoede en wijdverbreide verslechtering van de gezondheid -.

Gelukkig is het niet te laat om van onze fouten te leren. Maar eerst moeten we ze erkennen.