Vraag mensen om de grootste gevaren van klimaatverandering te noemen, en de meesten beginnen met het vermelden van extreme weersomstandigheden. Destructieve orkanen, torenhoge stormvloeden, dodelijke hittegolven, plotselinge overstromingen en bosbranden. Dit is niet verwonderlijk, gezien de manier waarop ons beeldgerichte mediasysteem de klimaatcrisis heeft afgedekt. Extreme weersomstandigheden geven ons iets concreets om naar te wijzen. We kunnen ze in realtime zien gebeuren en iedereen die helemaal oplet, kan zien dat het slechter gaat.

Maar hoewel extreem weer een reële bedreiging vormt voor menselijke samenlevingen (bedenk wat orkaan Maria met Puerto Rico heeft gedaan), zijn enkele van de meest verontrustende aspecten van klimaatverandering veel minder duidelijk en bijna zelfs onzichtbaar. Een nieuw rapport van 1400 pagina’s van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) is hiervan een goed voorbeeld. Het onderzoekt de impact van klimaatverandering op het meest fundamentele, zelfs intieme kenmerk van de menselijke beschaving – ons voedselsysteem.

Er is hier een verontrustende ironie. Klimaatverandering ondermijnt wereldwijde voedselsystemen, maar tegelijkertijd zijn onze voedselsystemen een belangrijke oorzaak van de instorting van het klimaat. Volgens het IPCC draagt ​​de landbouw bijna een kwart van alle antropogene broeikasgasemissies bij.

Natuurlijk is het niet zomaar een vorm van landbouw die hier het probleem is – het is specifiek het industriële model dat de landbouw de afgelopen halve eeuw is gaan domineren. Deze aanpak is niet alleen afhankelijk van agressieve ontbossing om plaats te maken voor grootschalige monocultuur, die alleen al 10 procent van de wereldwijde broeikasgassen genereert; het hangt ook af van intensief ploegen en zwaar gebruik van chemische meststoffen, die snel de bodem van de planeet aantasten en daarbij enorme pluimen kooldioxide in de atmosfeer vrijgeven.

Dit lijkt op het eerste gezicht een onoverkomelijk probleem. We moeten tenslotte de wereldbevolking voeden en intensieve landbouw lijkt de meest efficiënte manier om dit te doen. Gezien het feit dat ongeveer een miljard mensen niet genoeg voedsel krijgen om te eten zoals het is, zouden we er waarschijnlijk meer van moeten doen. En als dat het geval is, lijkt het vrijwel onmogelijk om onze klimaatdoelen te bereiken en tegelijkertijd voldoende voedsel te produceren om de wereld te voeden.

Opmerking van de Redactie: Wij publiceren bovenstaande omdat het nieuws is. Wij onderschrijven het niet en zijn zoals u weet van mening dat de zogenaamde “klimaat crisis” een hoax is. Uiteraard willen wij dat u zelf uw eigen mening kunt vormen dus besloten wij bovenstaande toch te publiceren.