Het is nog maar een paar jaren geleden dat het wetenschappelijk werd aangetoond door Brits onderzoek, dat een volle maan van invloed is op de nachtrust. Echter, wilde een gevalletje stom toeval dat nu ook is gebleken dat de kans op het hebben van vreemde of zelfs fantastische uitstapjes in dromenland veel groter is ten tijde van de volle maan. Deze vaststelling kwam bovendrijven tijdens onderzoek naar het effect van geluiden op onze dromen.
Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren
Deze opmerkelijke openbaring viel Psycholoog Richard Wiseman ten deel tijdens het onderzoek dat hij verrichte onder duizend vrijwilligers naar de effecten die geluiden hebben tijdens het slapen. Hoewel de meeste domen vrij realistisch van aard waren, waren er ook een aantal bij die aan het fantastische grensden. Vliegen op draken en scenes zo weggelopen uit een Marvel film behoorden tot de resultaten.
De uitkomsten van de studie borduren voort op resultaten van een studie van Zwitserse makelij, welke een jaar geleden was uitgevoerd en waarbij men tot de conclusie kwam dat gemiddeld mensen lastiger de slaap vatten, minder diep slapen en ongeveer twintig minuten korter ten tijde van de volle maan.
De reden hiervoor is dat tijdens een volle maan de hormoon huishouding wordt verstoord en dan met name een hormoon genaamd melatonine. Dit is het hormoon waar we slaperig van worden en dit hormoon is gevoelig voor licht. Wiseman verondersteld dat dit tevens van invloed is op onze dromen.
Een alternatieve theorie: Evolutie
Een tweede theorie gaat uit van de notie dat de mens door middel van evolutie gevoelig is geworden voor de maancyclus. Deze theorie gaat er vanuit dat mensen ten tijde van een volle maan lichter slapen omdat onze voorouders in deze periode meer op hun hoede moesten zijn voor roofdieren, weke het extra licht van de maan gebruikten om te jagen. Ook is het mogelijk dat de mens zef de maan benutte om te jagen en zo instinctief onrustiger is geworden in de periode van de volle maan
Wiseman is vooralsnog niet overtuigd van deze alternatieve theorie maar kan niet ontkennen dat de maancyclus wel degelijk van invloed is op het slaapritme van de mens.
Onderzoek naar slaap
Wiseman deed de vreemde ontdekking tijdens de analyse van dromen van vrijwilligers die tijdens hun slaap specifieke geluiden kregen voorgeschoteld via een mobile App waar een breed scala aan geluiden was geprogrammeerd.
Deze vrijwillige dromers kregen een alarm ingesteld en wanneer de sensor in de mobiel detecteerde dat de persoon aan het dromen was speelde deze de specifiek geprogrammeerde geluiden af. Wanneer dan het alarm afging(Na veertig minuten) werd de persoon verzocht verslag te doen over hetgeen hij of zij had gedroomd
Na het zorgvuldig analyseren van duizend opnames beek dat geluiden van vogels en ruisend gras dromen over de natuur opwekten, terwijl meeuwengeluide zand en zee opwekten in de dromen van de testpersonen. Claxons en verkeersgeluiden veroorzaakten onrustige dromen en volgens de wetenschappers kwamen de meest bizarre varianten hierop voor ten tijde van de volle maan.
Nieuwe behandelingen
Volgens Wiseman kwam tevens uit het onderzoek naar voren dat vrolijke dromen een goede start van de dag tot gevolg hadden en dat het onderzoek de middelen heeft opgeleverd waarmee men het opwekken van dergelijke dromen kan sturen. Deze ontdekking kan het startsein geven voor nieuwe therapieën voor mensen die bijvoorbeeld lijden aan depressies en andere stoornissen van psychische aard.
Patiënten die lijden aan depressies dromen aantoonbaar meer dan anderen. Dit wordt mogelijk verklaard doordat de hersenen tijdens de slaap de zorgen van deze mensen tracht te verwerken. De ontdekkingen van Wiseman zouden er toe kunnen leiden dat door aangenamere dromen op te wekken deze mensen beter kunnen omgaan met deze zorgen wat gelijk ook weer een verbetering van hun gezondheid tot gevolg heeft.
2 reacties
Wat zoeken we het weer ver, mensen. Bioritmes zijn natuurlijke ritmes voor zowel levende wezens als voor complexe machines als vliegtuigen of ook dieselmotoren.
Door kleine afwijkingen of zelfs standaard slijtage waardoor onderdelen of organen minder precies afgesteld raken, kunnen lichamen snel zich afstellen op grotere stabiele waarden die vast zijn.
Ons lichaam is dus afgesteld op primo de dagcyclus (het draaien van de aarde), maar ook de jaarcyclus (vier jaargetijden), maar dus ook vanuit onze tijd als holbewoners op de maancyclus, vanwaar ook de ‘menstruatie’ als woord is afgeleid (cyclus 27,9 en 27,7 dagen maan en vrouwelijke cyclus). Meer nog, we herinneren ons wel het onderzoek van die vrouwen die apen bestudeerden en na een tijdje – net als nonnen soms – een gelijkaardige menstruatiecyclus kregen. Ook mijn echtgenote werd, na ons huwelijk in 1989, een heel stuk regelmatiger en haar cyclus ging na een tijdje zelfs grootdeels weer met de maan mee (zou graag eens weten of dat nog het geval is na onze echtscheiding maar nu maakt ze daar een taboe van en wordt alles ontkend wat ooit met een heel mooie relatie en onze drie superkindjes te maken heeft en ook dat is een voorbeeld van het omgekeerd willen loskomen van de cycli waaraan we zelfs ongewild ‘ten prooie raken’).
En onze legkippen worden via licht wijsgemaakt dat er meerdere dagen per dag zijn om meer eieren te leggen, en ook dat lukt, zij het dat dit hun levensduur wat inkort.
Mijn sporthart kent ook een lagere hartslag en het valt mij op dat niet alleen op grote loopafstanden mijn hartritme zich aanpast aan mijn ademhaling en inspanning, maar dat ik omgekeerd ook mijn inspanning afstem op mijn omgeving en de tred een eigen leidritme en leven begint te leiden (lijden soms ook).
Echt liefhebbende koppels, vertonen bij het veel ouder worden ook hoofdrimpels op gelijkaardige plaatsen en één woord volstaat om hen diep op dezelfde emoties vanuit gezamenlijke (moeilijkere) ervaringen te brengen. Een liedje kan emotioneel ons lichaam bijna volledig overnemen en leiden. Een kind kan, indien het een echte vertrouwenspersoon heeft, volledig blind worden en meegaan in dat vertrouwen met die ouder en dingen doen die buiten zijn/haar vermogen liggen.
Ook magnetisch en qua zwaartekracht, is bij langdurige inspanningen de maanstand ook van invloed op het lopen, en dan weten we niet hoe ons bloed en ons zenuwstelsel qua elektrische impulsen reageert op zowel dat nachtlicht als op de zwaartekrachtvermindering die ons eb en vloed met meters verschil in zeewaterniveau uitmaakt…
Eén factor eruit lichten en onderzoeken, kan best, maar het is vooral het geheel dat wel logisch blijft.
Om daarentegen te stellen dat een ex-planeet als Pluto onze levensloop effectief beïnvloedt, is dan volgens mijn bescheiden mening (maar gelukkig denkt niet iedereen als ik, wat is de zin van mijn mening anders; het zijn niet gelijkgezinden die voor mij altijd meest interessant zijn), meer vooringenomen perceptie om ons eigen idee te versterken en ons denken gemakkelijker te maken.
Mundus vult decipi, decipiatur ergo? Ja, maar vooral ook: nee!
Arrogante wetenschappelijkheid voor onze wereld buitenuit (en binnenin?) moet altijd immers op haar plaatst gezet worden met nederig en immer verwonderlijk geloof van binnenin (en van buitenuit?).
+j (Johannes Marcus Van Belle)
Als de natuurlijke slaaphormoon lichtgevoelig is…wat moet dat dan wel niet betekenen met de eerste bloedmaan van 15 april a.s.