Luister naar dit Artikel

De Amerikaanse dollar is sinds de Tweede Wereldoorlog de reservevaluta van de wereld, maar terwijl de wereld wankelt op de rand van het volgende wereldwijde conflict terwijl de oorlog tussen Rusland en Oekraïne woedt, blijkt uit een nieuwe analyse dat de dollar het grootste slachtoffer dreigt te worden.

Wall Street Journal-columnist Jon Sindreu begon zijn analyse met de vraag: “Wat is geld?” en verder op te merken dat het een vraag is waar economen de afgelopen honderden jaren over hebben nagedacht voordat ze overgingen op de enige westerse sanctie tegen Rusland die blijvende, wereldverschuivende gevolgen kan hebben.

Om zijn vraag te beantwoorden, wees Sindreu op “de blokkering van de Russische centralebankreserves”, waarvan hij zei dat “de relevantie ervan voor ‘s werelds grootste naties – met name China” nieuw leven is ingeblazen, omdat het wijst op een inherent risico bij het “ophopen van buitenlandse activa” dat zal resulteren in “militaire en economische blokken” die nog verder uit elkaar drijven.

Na de invasie van Rusland blokkeerden de Amerikaanse en westerse bondgenoten de Russische centrale bank om toegang te krijgen tot de overgrote meerderheid van haar $ 630 miljard aan buitenlandse reservevaluta, eraan toevoegend dat “het bewapenen van het monetaire systeem tegen een G20-land blijvende gevolgen zal hebben.”

In een grafiek wees Sindreu erop dat de overgrote meerderheid van de meer dan $ 15 biljoen aan reserves die door de landen van de wereld worden aangehouden in ‘valuta’ is – dat wil zeggen papiergeld – terwijl een veel kleiner bedrag wordt aangehouden in goud en andere investeringsactiva .

“De Aziatische financiële crisis van 1997 maakte ontwikkelingslanden bang om meer geld te verzamelen om hun valuta te beschermen tegen crashes, waardoor de officiële reserves van minder dan $ 2 biljoen naar een record van $ 14,9 biljoen gingen in 2021, volgens het Internationaal Monetair Fonds”, schreef hij.

“Terwijl centrale banken de laatste tijd hebben geprobeerd goud te kopen en te repatriëren, maakt het slechts 13% van hun activa uit. Vreemde valuta zijn 78%. De rest zijn posities bij het IMF en speciale trekkingsrechten, of SDR – een door het IMF gecreëerde claim op harde valuta’s, “voegde Sindreu eraan toe.

De columnist zei dat veel economen deze valutareserve al enige tijd gelijkstellen aan sparen in een spaarvarken, “die op hun beurt overeenkomen met investeringen in het buitenland in de reële economie.”

Maar enkele recente gebeurtenissen hebben onthuld waarom dat denken verkeerd is: met uitzondering van goud, zijn de andere “activa de aansprakelijkheid van iemand anders – iemand die gewoon kan beslissen dat ze niets waard zijn.”

Sindreu somde een paar recentere voorbeelden op, zoals toen het IMF vorig jaar de Taliban de toegang tot de Afghaanse fondsen en SDR afsneed, en sancties tegen Iran die bewijzen “dat het aanhouden van reserves voor de kust de Amerikaanse schatkist er niet van weerhoudt actie te nemen.”

Hij wees er verder op dat hoewel de bondgenoten van de VS en de NAVO Russische banken de toegang tot reserves hebben ontzegd, ze niet zijn overgegaan tot het blokkeren van nieuwe instroom van dollars en euro’s, voornamelijk door de verkoop van olie en andere energie. Desalniettemin, wat de VS en hun westerse bondgenoten hebben gedaan, is het werkelijke risico aantonen om hun valuta ook als reserves aan te houden, wat de Russische en Chinese druk aanzet om meer harde valuta te kopen.

“De hele kunstgreep van ‘geld’ als een universele opslag van waarde dreigt te worden uitgehold door het verbod op belangrijke export naar Rusland en boycots van het soort bedrijven zoals Apple en Nike die deze week zijn aangekondigd”, merkte de WSJ-columnist op. “Als valutasaldi waardeloze computerinvoer zouden worden en geen garantie zouden bieden voor het kopen van essentiële dingen, zou Moskou rationeel zijn om te stoppen met het accumuleren ervan en fysieke rijkdom in olievaten aan te leggen, in plaats van ze aan het Westen te verkopen. Op zijn minst zal waarschijnlijk meer van het geld van Rusland verschuiven naar goud en Chinese activa.”

“Het risico voor de status van King Dollar is nog steeds beperkt vanwege de afstemming van de meeste landen op het Westen en de kapitaalcontroles van Peking”, merkte hij op, maar dat verandert met elke actie van de VS en het Westen die landen ervan weerhoudt de reserves uit te geven die ze mochten accumuleren.

“Het aanleggen van voorraden is een alternatief. Het creëert een nieuwe stimulans voor Peking om zijn handelsoverschot te verminderen door zijn economie te heroriënteren op binnenlandse consumptie, hoewel het een uitdaging is gebleken”, schreef Sindreu en concludeerde: “Wat kunnen investeerders doen? Voor een keer is de oude trope misschien niet onverstandig: koop goud. Veel van ‘s werelds centrale banken zullen het zeker doen.”

Bronnen: WSJ.com, Collapse.news