Dit is interessant om te lezen voor iedereen die nog steeds gelooft in de ‘casus’-gegevens van de regering en de bewering dat alleen omdat je geen COVID-19-symptomen hebt, dit niet betekent dat je geen gevaar loopt …

Deze gegevens betekenen ook dat als de bewering van de regering dat “1 op de 3 mensen met het virus geen symptomen heeft” correct is, het geschatte besmettingspercentage van ONS enorm hoog is – het momenteel gerapporteerde ‘casus’-aantal moet minstens 8 keer groter zijn dan de werkelijk aantal gevallen. Aan de andere kant, als de schattingen van de regering van het aantal gevallen juist zijn, heeft hoogstens 1 op de 26 mensen met het virus geen symptomen.

Cambridge heeft 129.000 inwoners.

Als de schattingen van de ONS-infectie voor Cambridge (0,71%) kloppen, dan hadden gedurende een gemiddelde week in deze periode ongeveer 916 mensen het virus en 128.084 niet.

Maar als de “1 op 3” bewering juist is, hadden ongeveer 305 mensen in Cambridge het virus maar geen symptomen.

Dus hoogstens 128.389 mensen in Cambridge hadden geen symptomen en dat betekent dat minstens 305/128389 mensen zonder symptomen het virus hadden. Dat is minimaal 0,24% (dus minimaal circa 1 op 421).

Maar de studie toont aan dat gemiddeld slechts 1 op de 4867 (0,028%) zonder symptomen het virus had. Dus er hadden er maar ongeveer 36 moeten zijn.

Dat betekent dat de claim “1 op 3” en de ONS-schattingen niet allebei correct kunnen zijn.

Als de claim “1 op 3” correct is, dan is de maximaal mogelijke waarde voor het besmettingspercentage 0,084% en niet 0,71% zoals geclaimd (met 0,084% zouden we 108 hebben met het virus waarvan 36 geen symptomen hebben). Het geschatte besmettingspercentage van ONS is dus meer dan 8 keer hoger dan het werkelijke percentage.

Als het infectiepercentage van 0,71% correct is, dan is de maximaal mogelijke waarde voor het percentage mensen met het virus dat geen symptomen heeft 3,9% (aangezien dit zou betekenen dat 36 van de 916 mensen met het virus geen symptomen hebben, zoals voorspeld door de Cambridge gegevens).

Conclusies:

Hoewel de bovenstaande analyse van toepassing is op een enkele stad in het VK, is er geen reden om aan te nemen dat het ‘speciaal is (zie het onderstaande rapport over nationale gegevens voor laterale flow-testen).
Sinds het begin van massale PCR-tests waren veel van die geclassificeerd als ‘gevallen’ niet COVID-19. En de regering beweert dat “1 op de 3 met het virus geen symptomen heeft” is enorm overdreven. Er moeten bevestigende tests zijn voor alle mensen die positief testen voordat ze als ‘geval’ worden verklaard.
We moeten stoppen met het testen van mensen zonder symptomen, tenzij ze recentelijk contact hebben gehad met een persoon waarvan is bevestigd dat hij het virus heeft.
En het is altijd interessant om het aantal NHS 999 COVID-19-noodoproepen / -triages te vergelijken met het aantal ‘gevallen’. Deze gegevens (https://digital.nhs.uk/dashboards/nhs-pathways) tonen duidelijk een echte pandemie afgelopen lente, maar geen ‘2e / 3e golven’. Alle voorbehouden die hier worden besproken vindt u op  https://probabilityandlaw.blogspot.com/2021/01/more-on-inconsistency-between-official.html en zijn van toepassing.

Ook: dit regeringsrapport zegt dat 9.480 van 2.372.358 laterale flow-tests in het VK van 28 januari – 3 februari positief waren. Aangenomen wordt dat bijna alle laterale flow-tests worden uitgevoerd op mensen zonder symptomen. Gezien het percentage vals-positieven voor deze tests is dat ongeveer 1 op 1587 echte positieven. In dezelfde periode was het geschatte besmettingspercentage van de ONS in het VK 1 op 77.

Het is duidelijk dat al deze gegevens op asymptomatiek zijn getest, dus we verwachten dat het percentage dat positief test, lager zal zijn dan het totale infectiepercentage. Deze gegevens zijn echter nog steeds enorm in tegenspraak met de beweringen van de regering over asymptomatiek, zoals hier uitgelegd.

En we hebben natuurlijk zeer solide bewijs dat het aantal ‘gevallen’ op basis van PCR-tests te hoog is.

Bronnen: