Luister naar dit Artikel

De nieuwste versie van Covid Juice is vanaf maandag in Duitsland te koop, en minister van Volksgezondheid Karl Lauterbach stond als eerste in de rij. Er is overvloedig bewijs dat hij geen grote fan is van vaccinatie; hij kreeg zijn derde dosis in het geheim, ruim na de rest van de vaccinateurs, en zijn beweringen dat hij een vierde dosis had gekregen, zijn onderhevig aan aanzienlijke twijfel. Het maakt niet uit: hij heeft geleerd van fouten uit het verleden, en hoewel hij de ‘exorbitante’ winsten van vaccinfabrikanten aan de kaak heeft gesteld en vaccinverwondingen ‘verschrikkelijk’ heeft genoemd, is de Vaccinator Stand de enige stand die nog open is in het Covid Circus, dus heeft Lauterbach zichzelf tot het gezicht gemaakt ervan. Hij werd in februari 60, dus technisch gezien geldt hij als oud en kwetsbaar genoeg om een vijfde (of vierde) vaccinatie te rechtvaardigen.

Uit Die Zeit:

Lauterbach heeft staatsvirusmaatregelen uitgesloten, ondanks stijgende infectiestatistieken. Duitsland is “veel beter voorbereid”, zei hij, en bovendien is er sprake van “brede immuniteit” onder de bevolking. “We hebben geen contactbeperkingen nodig” …

Vrijwillige maskering is nog steeds aan te raden voor degenen die besmet zijn en sociale contacten niet kunnen vermijden, zegt Lars Schaade, voorzitter van het Robert Koch Instituut.

Lauterbach adviseert voorzichtigheid te betrachten, ondanks het gebrek aan actie van de regering. Corona is “geen verkoudheid”, en blijvende schade – bijvoorbeeld door Long Covid – blijft een mogelijkheid. Lauterbach beveelt vaccinatie daarom vooral aan voor mensen die een bijzonder risico lopen. “Mensen ouder dan 60 jaar en risicogroepen moeten zich laten vaccineren, bij voorkeur ook tegen griep”, aldus de minister.

In een apart stuk dat samenviel met de uitrol, belde Die Zeit een epidemioloog uit Bremen die zegt dat hij verwacht dat maskers zullen terugkeren naar klinieken en verzorgingshuizen, en die hoop koestert op uitgebreide vaccinaanbevelingen in de loop van de winter. Ik ben er vrij zeker van dat sommige verzorgingshuizen opnieuw onmenselijke maskervereisten zullen opleggen, maar er is geen enkele kans dat de toezichthouders op vaccins zullen aandringen op een bredere toepassing. We zitten in een lang en langzaam proces van deradicalisering, en dat gaat maar in één richting.

Aan de linkerkant heeft de Tageszeitung (taz) – feitelijk een goedkope Duitse Guardian – al zijn ongenoegen laten blijken over het feit dat de vaccins a) niet langer gratis zijn en b) niet langer aan absoluut iedereen worden opgelegd:
In Duitsland is het niet zo eenvoudig om gezond te blijven. Nu vrijwel alle beschermende maatregelen zijn opgeheven, ligt ook de vaccinatie op de loer. De Permanente Commissie voor Vaccinatie (STIKO) kon het niet opbrengen om de booster voor iedereen aan te bevelen. Nu mogen alleen bepaalde, eng gedefinieerde risicogroepen worden geïmmuniseerd… De rest zal moeten uitleggen waarom ze gevaccineerd willen worden. …

Bovendien moet je, omdat de zorgverzekeraars zich verschuilen achter het STIKO-advies, de vaccinatie zelf betalen. Voor een prijs van waarschijnlijk iets minder dan € 50,- per prik. Met het oog op de vaccinatiecampagnes ‘Sleeves up’ (2021) en ‘Vaccineren helpt’ [2022] is dit totaal absurd. Het federale ministerie van Volksgezondheid besteedde € 287 miljoen en € 38 miljoen aan deze campagnes. Het motto voor 2023 zou dan eerder zijn: ‘Nou, laten we eens kijken.’

In de VS beveelt de CDC vaccinatie aan voor alle mensen ouder dan zes maanden. Vanaf het allereerste begin van de pandemie heeft STIKO met extreme aarzeling gehandeld en zo bijgedragen aan de algemene onzekerheid. Het is gedeeltelijk verantwoordelijk voor het groeiende aantal vaccinsceptici in Duitsland.
Het is inderdaad interessant dat het ministerie van Volksgezondheid zijn vaccinatieoproepen van vorig jaar zo snel is vergeten. Met wat meer introspectie had Taz misschien enkele belangrijke conclusies uit deze nieuwsgierigheid kunnen trekken. Wat betreft STIKO en aarzeling over vaccins, ik vrees dat ze het in de verkeerde richting hebben gedaan. De toezichthouders proberen duidelijk het resterende publieke vertrouwen in vaccins te behouden door hun massale Covid-prikcampagnes in toom te houden.

Holger Schelp, voorzitter van de huisartsenvereniging in Bremen, merkte vanochtend tegen de lokale media op dat er geen “grote haast” zal zijn voor de nieuwe prikken, en gaf toe dat “de belangstelling zo laag is dat veel praktijken het vaccin niet eens hebben besteld”.
De officiële aanbeveling… is dat iedereen die 60 jaar of ouder is, of tot een risicogroep behoort, gevaccineerd moet worden.

Het bewijs dat deze aanbeveling ondersteunt, is echter niet erg sterk. Het is gebaseerd op kleine aantallen. Wij artsen weten niet hoeveel mensen we moeten vaccineren om een infectie te voorkomen, of hoeveel we moeten vaccineren om een sterfgeval te voorkomen. … Ik denk dat dat een beetje gênant is voor een grootschalige vaccinatie-inspanning.

De meeste collega’s vertellen hun patiënten daarom de officiële lijn, en voegen er vervolgens onofficieel aan toe dat er eerlijk gezegd geen goede kennis bestaat over de vraag of ze zich moeten laten vaccineren of niet. Patiënten moeten daarom op hun gevoel afgaan. We willen ook niemand vaccineren die zich onder druk gezet voelt om de prik te nemen. We willen dat ze zeggen: “Ja, ik heb het nodig.” Of om met een zuiver geweten te zeggen: ‘Nee, ik ben sceptisch, ik laat me nu niet vaccineren.’
Dat klinkt misschien niet zo veel, maar je moet niet vergeten dat dit woorden zijn van een belangrijke medische bureaucraat in de zwaarst gevaccineerde Duitse staat.

Dit is dan hoe het eindigt. Alle zeer belangrijke wetenschapsmensen hebben het in alles bij het verkeerde eind gehad, wat betekent dat geen van hen de stekker uit deze farce kan trekken. Ze zullen hun twijfelachtige prestaties voortzetten, licht bijgewerkte versies van mislukte farmaceutische producten verkopen en beweringen doen die veel verder gaan dan het bewijsmateriaal, aan een steeds kleiner wordend publiek van virusenthousiastelingen. Deze doodlopende wegen zullen schreeuwen dat ze in de steek zijn gelaten; ze zullen lange slingerende columns vol handwringen schrijven over ‘volle wachtkamers, treinen, klaslokalen en kantoren’, waarin ze pleiten voor meer ‘hybride onderwijs’ en meer vaccinbereik, en dat allemaal voor een plotseling onverschillige politieke klasse. Nu alle ogen gericht zijn op de komende deelstaatverkiezingen in Beieren en Hessen, kan het niemand iets schelen wat ze te zeggen hebben. De grote kranten zijn gesloten voor hun angsten, hoewel er virologisch gezien niets is veranderd sinds afgelopen herfst, toen Covid gevaarlijk genoeg was om aanhoudende maskermandaten en muur-tot-muur-vaccinmarketing te rechtvaardigen. Zelfs virusfangirl Christina Berndt is in het gareel gebracht en heeft milde veelgestelde vragen over vaccins geschreven voor de Süddeutsche Zeitung. Vergeten is de angstzaaierij op het Oktoberfest waarop ze ons twaalf maanden geleden trakteerde.

Covid was de oorspronkelijke focus van de Plague Chronicle, en om die reden zal het altijd een belangrijk thema van deze blog zijn – maar zoals politieke verhalen gaan, is dit thema uitgespeeld. Om de lockdowns en massale vaccinaties terug te laten komen, hebben ze een nieuw virus nodig. Ik twijfel er niet aan dat ze er al naar op zoek zijn.

Bronnen: The Plague Chronical