Een eerste studie van de Boston University School of Public Health (BUSPH) toont aan dat 27,8% van de Amerikaanse volwassenen medio april depressiesymptomen had, vergeleken met 8,5% vóór de COVID-19-pandemie.

Uit de studie, gepubliceerd in het tijdschrift JAMA Network Open, bleek ook dat inkomen en besparingen de meest dramatische voorspellers zijn van depressiesymptomen in de tijd van COVID.

“Depressie onder de algemene bevolking na eerdere grootschalige traumatische gebeurtenissen is hoogstens verdubbeld”, zegt senior auteur Dr. Sandro Galea, Dean en Robert A. Knox Professor bij BUSPH, waarbij hij voorbeelden aanhaalt zoals 11 september, de Uitbraak van ebola en burgerlijke onrust in Hong Kong.

“We waren in eerste instantie verrast om deze resultaten te zien, maar andere studies die sindsdien zijn uitgevoerd suggereren gelijkaardige gevolgen voor de geestelijke gezondheid”, zegt Galea. Deze onderzoeken zijn voornamelijk in Azië uitgevoerd en waren gericht op specifieke populaties, zoals gezondheidswerkers en studenten (een van deze onderzoeken vond depressiesymptomen bij de helft van de Chinese gezondheidswerkers die COVID-patiënten hadden behandeld).

Maar de nieuwe BUSPH-studie is de eerste nationaal representatieve studie in de VS die de verandering in de prevalentie van depressie vóór en tijdens COVID beoordeelt met behulp van de Patient Health Questionnaire-9 (PHQ 9), de toonaangevende zelf-beheerde depressie screening tool.

De onderzoekers gebruikten gegevens van 5.065 respondenten van de National Health and Nutrition Examination Survey 2017-2018 (NHANES) en 1.441 respondenten van de COVID-19 Life Stressors Impact on Mental Health and Well-Being (CLIMB) -studie, die werd uitgevoerd vanaf maart 31 tot 13 april 2020, toen 96% van de Amerikaanse bevolking onder een thuisverblijfadvies of onderdakbeleid viel.

Beide onderzoeken gebruikten de PHQ 9 om depressiesymptomen te beoordelen en verzamelden dezelfde demografische gegevens, en de 2020-enquête verzamelde ook gegevens over COVID-gerelateerde stressoren, waaronder baanverlies, de dood van een vriend of geliefde door COVID en financiële problemen.

Over de hele linie vonden de onderzoekers een toename van depressiesymptomen onder alle demografische groepen. Het is niet verrassend dat het ervaren van meer COVID-gerelateerde stressoren een belangrijke voorspeller was van depressiesymptomen.

Het grootste demografische verschil kwam echter neer op geld. Na correctie voor alle andere demografische gegevens, ontdekten de onderzoekers dat iemand met minder dan $ 5.000 aan besparingen tijdens COVID 50% meer kans had op depressiesymptomen dan iemand met meer dan $ 5.000.

“Personen die al risico liepen vóór COVID-19, met minder sociale en economische middelen, rapporteerden eerder een waarschijnlijke depressie, wat suggereert dat de ongelijkheid in deze periode kan toenemen en dat de gezondheidskloven groter kunnen worden”, zegt hoofdauteur Catherine Ettman. een doctoraatsstudent aan de Brown University School of Public Health en directeur strategische ontwikkeling bij het Office of the Dean bij BUSPH.

“We hopen dat deze bevindingen het creëren van een samenleving bevorderen waarin een robuust vangnet bestaat, waar mensen eerlijke lonen hebben, waar billijke beleidsmaatregelen en praktijken bestaan, en waar gezinnen niet alleen van hun inkomen kunnen leven, maar ook geld kunnen sparen voor de toekomst. ” zegt ze.

Terwijl COVID het land blijft vasthouden, zegt Ettman: “Er kunnen stappen zijn die beleidsmakers nu kunnen nemen om de impact van COVID-19-stressfactoren op depressie te helpen verminderen, zoals uitzettingsmoratoria, het verstrekken van een universele ziektekostenverzekering die niet aan werk is gekoppeld, en mensen te helpen veilig weer aan het werk te gaan voor degenen die daartoe in staat zijn. ”

Tegelijkertijd zegt Ettman dat zij en haar collega’s hopen dat de onderzoeksresultaten ook degenen zullen helpen die in deze ongelooflijk moeilijke tijd een depressie ervaren, inzien dat ze niet de enige zijn: integendeel, een op de vier Amerikaanse volwassenen maakt waarschijnlijk hetzelfde door.

Bronnen:

Boston University School of Medicine
Journal Article