Wat grotendeels niet door de mainstream media wordt belicht in de verslaggeving omtrent de nucleaire ramp in Japan, is het feit dat de zeer gevaarlijke kernbrandstof mengoxide (MOX) aanwezig is in zes procent van de splijtstofstaven van reactor 3.

Waarom is MOX zo gevaarlijk en wordt het ook in Nederland gebruikt? Volgens het Nucleaire Informatie en Onderzoekscentrum NIRS is deze mix van plutonium en uranium twee miljoen keer gevaarlijker dan verrijkt uranium.

Een milligram (mg) MOX is even dodelijk als 2.000.000 mg normaal verrijkt uranium. Op 14 maart explodeerde reactor 3 van de Fukushima Dai-Ichi kerncentrale, waarna een enorme rookpluim opsteeg. De betreffende reactor bevat de splijtstofstaven met MOX. Bekijk hier een video van de explosie.

MOX versus verrijkt uranium

Wanneer er ook maar een paar milligram MOX zou zijn vrijgekomen tijdens deze explosie zouden de consequenties exponentieel verwoestender zijn dan wanneer er enkel verrijkt uranium zou lekken. En omdat niemand zeker lijkt te weten welke staven beschadigd zijn en niemand zeker is of de situatie onder controle kan worden gehouden, is het slechts een kwestie van tijd voordat de wereld er zelf achter komt.

Een citaat uit het rapport laat ons weten: “Als bij een dergelijk incident (waaronder het vrijkomen van MOX) de aanbevelingen van de Internationale Commissie voor Radiologische Bescherming (ICRP) voor blootstelling aan het publiek worden nageleefd, mag slechts ongeveer één mg plutonium vrijkomen uit een MOX-centrale. Ter vergelijking kan in een uraniumcentrale 2 kg (2.000.000 mg) uranium vrijkomen om hetzelfde stralingsniveau te bereiken.”

Een simpele berekening onthult dat één mg MOX twee miljoen keer krachtiger is dan één mg uranium. Een recent rapport van National Public Radio (NPR) legt uit dat de halfwaardetijd van plutonium-239, een onderdeel van MOX, een verbazingwekkende 24.000 jaar is. Deeltjes die met de wind meewaaien kunnen de bodem tienduizenden jaren besmetten.

Het is ook verbazingwekkend te noemen dat de meeste mainstream media stellen dat MOX ongevaarlijk is. Lees hier het volledige rapport over MOX.

MOX en Dodewaard

In Europa wordt MOX al geruime tijd ingezet als kernbrandstof. De eerste commerciële reactor in Duitsland werd al in 1972 met MOX beladen. In Nederland werd MOX in het kader van onderzoek al eens toegepast in de nu stilgelegde reactor van Dodewaard. In Europa hebben 38 kernreactoren een vergunning voor MOX, 35 daarvan gebruiken daarwerkelijk MOX-brandstof of hebben dat gedaan.

Mengoxide (MOX) bestaat uit twee hergebruikte materialen, te weten verarmd uranium (een bijproduct van de verrijkingsindustrie) en plutonium (via opwekking teruggewonnen uit gebruikte reactorbrandstof).

MOX en Borssele

EPZ, de exploitant van de kerncentrale in Borssele, laat al dertig jaar haar uitgewerkte splijtstofstaven opwerken in de fabriek van AREVA NC in La Hague (Frankrijk). Daarbij is bijna drie ton plutonium geproduceerd. Dat plutonium heeft EPZ tot op heden nooit zelf ingezet als kernbrandstof. Het wordt door AREVA verwerkt tot MOX in haar MELOX fabriek. Die MOX splijtstof met daarin het EPZ-plutonium werd tot nog toe aan andere kerncentrales geleverd. EPZ wil het nu zelf ook gaan gebruiken in de kerncentrale van Borssele.

In een Milieu Effect Rapport (MER) wordt onderzocht wat alle effecten van de inzet van MOX zijn. Als de balans gunstig is, zal EPZ een wijziging aanvragen van haar Kernenergiewet vergunning, zodat MOX als splijtstof in Borssele kan worden toegepast.

Bronnen: Naturalnews.com en Laka.org

Lees ook: Ter inzage vergunningaanvraag brandstofdiversificatie in de Kernenergiecentrale Borssele