Luister naar dit Artikel

Vergeet ‘vastgelegde’ wetenschap of ‘consensus’ – dat is een politieke constructie die is ontworpen om het debat te vernietigen in het belang van het bevorderen van een command-and-control Net Zero-agenda. Een van de grote drijvende krachten achter voortdurende klimaatveranderingen is de warmte-uitwisseling binnen zowel de atmosfeer als het aardoppervlak. Het huidige begrip van het hele plaatje is beperkt en het lijkt erop dat de gelegenheid is aangegrepen om deze leemte op te vullen door kooldioxide bijna volledig de schuld te geven van de recente zachte opwarming. Een nieuw artikel over het zogenaamde ‘broeikaseffect’ benadrukt de vitale rol die oceanen en waterdampstromen spelen. Van CO2 wordt gezegd dat het een “minimaal effect” heeft op de temperatuur en het klimaat op aarde.

De paper is gepubliceerd door de Global Warming Policy Foundation (GWPF) en is geschreven door meteoroloog William Kininmonth, een voormalig adviseur van de World Meteorological Organization’s Commission for Climatology en voormalig hoofd van het National Climate Centre van de Australische regering. Kininmonth stelt dat de oceanen de “vitale traagheids- en thermische vliegwielen” van het klimaatsysteem zijn. Als men het klimaat wil beheersen, zal het nodig zijn om de oceanen te beheersen, betoogt hij. “Inspanningen om koolstofarm te maken in de hoop de wereldwijde temperaturen te beïnvloeden, zullen tevergeefs zijn”, voegt hij eraan toe.

Volgens Kininmonth is de recente opwarming “waarschijnlijk eenvoudigweg het gevolg van fluctuaties in de steeds veranderende oceaancirculatie”. CO2 “moet worden erkend” als een zeer kleine bijdrage aan de waargenomen opwarming, en een die de opwarmingstrend waarschijnlijk niet zal verlengen tot voorbij de piek die wordt gegenereerd door de natuurlijke oceanische oscillaties, merkt hij op. Hij legt uit dat de belangrijkste oorzaak van de mondiale temperatuur de beweging van energie in water is, zowel in de oceanen als in de atmosfeer na verdamping.

Kininmonth stelt dat de tropische oceanen recentelijk zijn opgewarmd, niet als gevolg van extra atmosferische CO2, maar hoogstwaarschijnlijk vanwege een vermindering van de warmte als de oceaanstromingen zijn vertraagd. Warmte is uitgewisseld met de tropische atmosfeer en getransporteerd door de wind om de opwarming van de noordelijke pool te versterken. Het is algemeen aanvaard dat de opwarming boven het noordpoolgebied in het recente verleden groter is geweest dan elders op aarde. De temperatuur van het oceaanoppervlak in de tropen is veel minder opgewarmd dan in het noordpoolgebied. De opwarming van het noordpoolgebied heeft zich echter voornamelijk voorgedaan tijdens de koude winterhelft van het jaar, wanneer het oppervlak grotendeels in duisternis is. Voor Kininmonth betekent dit dat het alleen het resultaat kan zijn van warmtetransport van warmere breedtegraden. De conclusies van Kininmonth zijn natuurlijk onderwerp van wetenschappelijk argument en debat, maar het kan worden opgemerkt dat ze een plausibel inzicht geven in waarom de temperatuur op de Zuidpool al minstens 50 jaar nauwelijks is veranderd.

De gevestigde wetenschap is all-in op de overheersende rol van CO2 als klimaatbeheersingsthermostaat. Zoals we onlangs meldden, verklaarde een bizarre ‘feitencheck’ door Facebook-partner Climate Feedback van een van onze eerdere artikelen: “Natuurlijke (niet-menselijke) oorzaken van klimaatverandering zijn grotendeels stabiel gebleven sinds het begin van de moderne opwarming en al het beschikbare wetenschappelijke bewijs impliceert de uitstoot van menselijke broeikasgassen als de primaire boosdoener.” Zoals ik betoogde, is de bewering dat het klimaat al bijna 200 jaar geen natuurlijke verandering heeft ondergaan, onzin. Er kan geen greintje bewijs worden overgelegd om deze stelling te ondersteunen, en de bewering van Climate Feedback is weinig meer dan een ontkenning van klimaatverandering.

Het politieke verhaal lijkt echter te eisen dat, net als het Witte Konijn in Alice in Wonderland, voor het ontbijt zes onmogelijke dingen moeten worden geloofd. Om het verhaal te ondersteunen, wordt onnauwkeurige wetenschap vaak in klimaatmodellen ingevoerd, samen met onwaarschijnlijke gissingen van massale door CO2 veroorzaakte toekomstige opwarming van de aarde. Maar zoals Dr. John Christie, hoogleraar Atmosferische en Aardwetenschappen aan de Universiteit van Alabama, onlangs opmerkte: “Modellen kunnen geen nauwkeurige energiestromen reproduceren, en dit is het lef van hoe het klimaatsysteem werkt.”

Desondanks blijven klimaatmodellen bewijs A in de poging te bewijzen dat we op weg zijn naar een klimaatramp, tenzij mensen stoppen met het gebruik van fossiele brandstoffen. Maar steeds vaker wordt hun controversiële rol in twijfel getrokken. De recente Wereldklimaatverklaring, ondertekend door ongeveer 250 universiteitsprofessoren en geleid door een Nobelprijswinnaar voor natuurkunde, merkte op dat modellen veel tekortkomingen hadden, “en niet in de verste verte plausibel zijn als instrumenten voor mondiaal beleid”. We moeten ons bevrijden van het ‘naïeve geloof’ in onvolwassen klimaatmodellen. In de toekomst moet klimaatonderzoek aanzienlijk meer nadruk leggen op empirische wetenschap, stelt het.

Natuurlijk zal het werk van Kininmonth grotendeels genegeerd worden in de mainstream. De BBC zal het weggooien, de Guardian zou in de verleiding kunnen komen om zijn gebruikelijke interne smoes te verspreiden dat BP door BP wordt betaald; iedereen die zijn conclusies publiceert, loopt het risico dat bedrijven zoals PayPal plotseling financiële transactiediensten stopzetten, terwijl ‘factchecks’ op sociale media voor zwarte markeringen en waarschuwingen zorgen. GWPF nodigde de Royal Society en het Met Office uit om de Kininmonth-paper te beoordelen, met de belofte dat elke reactie als bijlage zou worden gepubliceerd. “Er is geen antwoord ontvangen”, merkte de Stichting op.

Bronnen: The Daily Sceptic