Luister naar dit ArtikelDappere onderzoekers hebben besloten de wereld te redden door midden in de winter zeewater op ijskappen te pompen. Ze worstelen met winderige omstandigheden van -30 graden ergens aan de bovenkant van Canada. Hun plan is om het ijs dikker te maken, zodat het in de zomer langer kan overleven, waardoor vermoedelijk het albedo van de aarde wordt verhoogd.
Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren
Om de een of andere reden vermeldt het toegewijde team van de BBC niet welke energiebron de pomp aandrijft. Ik vraag me af waar dat snoer naartoe gaat?
Zou het snoer naar een dieselgenerator kunnen gaan, die op poolijs zit en uit de foto is geknipt?
Als het een zonnepaneel was, zouden ze het ons ongetwijfeld wel hebben verteld.
Zelfs de BBC noemt het plan ‘krankzinnig’ – hoewel we vermoeden dat ze het op dezelfde manier bedoelen als een veertienjarige een met diamanten ingelegd skatepark zou omschrijven.
Gelegen op zee-ijs voor de noordkust van Canada, zien wetenschappers in parka’s hoe zout water over de bevroren oceaan wordt gepompt.
Hun doel? Om de opwarming van de aarde te vertragen.
Maar een klein aantal voorstanders beweert dat hun aanpak de planeet een helpende hand zou kunnen bieden terwijl de mensheid haar daden opschoont.
Het uiteindelijke doel van het Arctische experiment is om genoeg zee-ijs dikker te maken om het al waargenomen smelten te vertragen of zelfs om te keren, zegt dr. Shaun Fitzgerald, wiens team van het Centre for Climate Repair van de Universiteit van Cambridge achter het project zit.
Onderzoekers zijn blijkbaar opgewonden dat ze “het ijs in hun kleine studiegebied al enkele tientallen centimeters dikker hebben zien worden.” Zoveel hè?
Omdat het arctische zee-ijs zich over zo’n 10 tot 15 miljoen vierkante kilometer uitstrekt, kan dit een hele opgave zijn.
De experts van de BBC waren van mening dat de lezers deze details niet hoefden te weten, maar geven wel kort aan dat ze wellicht “10 miljoen door de wind aangedreven pompen nodig hebben om het zee-ijs over slechts een tiende van het Noordpoolgebied dikker te maken.”
Blijkbaar kunnen de woorden “diesel, benzine, fossiele brandstof” niet worden genoemd in een verhaal over oplossingen voor klimaatverandering.
Uiteraard hebben ze een discussie over de vraag of dit wel een verstandig experiment is, aangezien zout ijs sneller zou kunnen smelten dan normaal ijs. Het ergst mogelijke is natuurlijk dat vervuilers het gekke idee krijgen dat ze brandstof kunnen verbranden zonder tantrische schuldgevoelens.
Bronnen: joannenova.com.au
