Op 24 oktober, na de Hamas-aanval, schreef ik een artikel waarin ik stierenpoep uitriep over het ‘inlichtingenfalen’-verhaal dat onmiddellijk in de nasleep opdook – hoe konden de regeringsautoriteiten en de media het vol vertrouwen een ‘inlichtingenfalen’ noemen, slechts enkele uren na de aanval/evenement? – net zoals hetzelfde verhaal ontstond net na de aanslagen van 11 september in Manhattan en DC.

Hoewel ik altijd de tijd neem om het bewijsmateriaal zorgvuldig af te wegen voordat ik definitieve uitspraken doe, zoals verantwoordelijke journalisten doen, voelde ik me in deze zaak niet genoodzaakt om te wachten of me in te dekken, omdat het vanaf het begin duidelijk was dat het verhaal totale propaganda was en vervolgens de komende dagen en weken zou worden ontkracht.

Zelfs op basis van het beperkte bewijsmateriaal dat op 8 oktober beschikbaar was, tartte de fundamentele logica het verhaal van ‘intelligentiefalen’:

· Gaza behoort tot de, zo niet de, zwaarst bewaakte stroken land op aarde, zowel vanuit de lucht (satelliet- en drone-surveillance) als via Mossad-spoken op de grond (wat de zogenaamde ‘inlichtingengemeenschap’ ‘menselijke intelligentie’ noemt). ‘ of ‘humint’ omdat het van insulair jargon houdt)

· Gaza behoort tot de dichtstbevolkte stroken land op aarde

· De Israëlische regering controleert alle grenzen van Gaza in een totale blokkade in belegeringsstijl. Niets gaat erin of eruit zonder de zegen van de staat

· Bij de operatie van 8 oktober waren tienduizenden agenten en een hele reeks uitrusting betrokken die vrijwel onmogelijk zonder detectie naar en rond Gaza te verplaatsen zouden zijn

· Hamas beschikte duidelijk over internationale financiële en logistieke steun, die niet onopgemerkt naar de Gazastrook had kunnen stromen

· Maanden, zo niet jaren van planning gingen in de operatie zitten, inclusief het oprichten van een nep-Israëlische stad in Gaza om te gebruiken als oefening. De Israëlische inlichtingendienst keek letterlijk naar deze trainingssessies vanuit buitenposten aan de grens.

· Hamas, gesponsord door Iran, had een enorme geopolitieke prikkel om aan te vallen toen het dat deed, omdat Israël op het punt stond normalisatieovereenkomsten te ondertekenen met de soennitische moslimwereld die de Iraanse belangen zouden hebben bedreigd, wat Israël goed begreep

· De historisch controversiële en impopulaire regering van Netanyahu hield ten tijde van de aanval nauwelijks de macht vast, het doelwit van ongekend intense en grote protesten. Bibi zelf stond op de rand van een gevangenisstraf wegens beschuldigingen van corruptie. Een excuus om een ‘existentiële’ oorlog te voeren en voor onbepaalde tijd aan de macht te blijven – wat sindsdien is gebeurd – was voor Netanyahu en zijn harde bondgenoten blijkbaar de enige manier om aan de macht te blijven en uit de gevangenis te blijven. Dit doel zou noodzakelijkerwijs het negeren van bruikbare informatie vereisen.

… En dit is geenszins een uitputtende lijst van de redenen die wijzen op de onmogelijkheid van onwetendheid van de Israëlische inlichtingendienst over de aanstaande aanval en de prikkels die alle betrokken partijen hadden om 7 oktober te laten verlopen zoals het gebeurde.

Vervolgens kwam naar voren dat de aanzienlijk minder machtige Egyptische inlichtingendienst, die niet op het soevereine Israëlische grondgebied van de Gazastrook opereert zoals de Mossad, van tevoren op de hoogte was van de aanval en hun Israëlische tegenhangers waarschuwde, waar geen gehoor aan werd gegeven.

En nu hebben we nog meer rechtvaardiging.

Via de New York Times:

“Israëlische functionarissen hebben het strijdplan van Hamas voor de terroristische aanslag van 7 oktober ruim een jaar voordat deze plaatsvond verkregen, zo blijkt uit documenten, e-mails en interviews. Maar Israëlische militaire en inlichtingenfunctionarissen hebben het plan afgedaan als ambitieus, omdat ze het voor Hamas te moeilijk vonden om uit te voeren.

Het ongeveer veertig pagina’s tellende document, dat door de Israëlische autoriteiten de codenaam ‘Jericho Wall’ kreeg, schetste punt voor punt precies het soort verwoestende invasie dat leidde tot de dood van ongeveer 1.200 mensen.

Het vertaalde document, dat werd beoordeeld door The New York Times, vermeldde geen datum voor de aanval, maar beschreef een methodische aanval die bedoeld was om de vestingwerken rond de Gazastrook te overweldigen, Israëlische steden over te nemen en belangrijke militaire bases te bestormen, waaronder een divisie hoofdkwartier.

Hamas volgde de blauwdruk met schokkende precisie. Het document riep op tot een spervuur van raketten bij het begin van de aanval, drones om de beveiligingscamera’s en geautomatiseerde machinegeweren langs de grens uit te schakelen, en gewapende mannen die massaal Israël binnenstormden in paragliders, op motorfietsen en te voet. Dit alles gebeurde op 7 oktober.

Het plan bevatte ook details over de locatie en omvang van de Israëlische strijdkrachten, communicatiecentra en andere gevoelige informatie, wat vragen opriep over de manier waarop Hamas zijn inlichtingen verzamelde en of er lekken waren binnen het Israëlische veiligheidsestablishment.

Het document circuleerde op grote schaal onder Israëlische militaire en inlichtingenleiders, maar experts stelden vast dat een aanval van die omvang en ambitie buiten de mogelijkheden van Hamas lag, aldus documenten en functionarissen.

Bronnen: BEN BARTEE