Een artikel in SF Gate door Deepak Chopra en Pankaj S. Joshi, PhD getiteld “Can There Be a Science of Consciousness?” had dit verbazingwekkende citaat: “Door het voor de hand liggende feit aan te nemen dat er een bewustzijn nodig is om wetenschap te bedrijven, hebben we het punt bereikt waarop de wetenschap de component weglaat die de vragen zou kunnen beantwoorden die dringend beantwoord moeten worden, niet omdat filosofie eist het maar omdat de wetenschap dat doet. ”

 

Als een oude bewonderaar van het werk van Deepak, had ik verschillende keren contact met hem opgenomen omdat ik voelde dat zijn meest recente boek, You Are the Universe, samen met Menas Kafatos, PhD, resoneerde met mijn eigen ideeën over de betekenis van sequencing ( of decodering) van DNA.

Het mysterie van DNA is voor mij een even overtuigende aanwijzing als het bestaan ​​van de piramides, juist omdat ik, als iemand die op latere leeftijd computerprogrammering ontdekte, in zijn structuur herkende dat het letterlijk functioneert als een ‘organische programmeertaal’.

Dit werd me duidelijk en raakte me diep na het zien van een video van geneticus Juan Enriquez op TED waarin hij ronduit zegt: “Een appel is een toepassing; als de zon erop valt, wordt het programma uitgevoerd en valt de appel van de boom.

Facebook heeft ons een schaduwban gegeven. Klik hier om ons te volgen op Telegram zodat u dagelijks onze nieuwste artikelen te zien krijgt!

In mijn eigen boek, If DNA is Software, Who Wrote The Code? – De diepgaande betekenis van de programmeertaal van het leven, leg ik uit dat software (of computercode) identieke eigenschappen heeft als DNA (en misschien een sterk voorbeeld is van onbedoelde biomimicry). Door betekenis te extraheren uit verschillende symbolen – in dit geval A, C, T en G, die chemicaliën of eiwitten vertegenwoordigen – konden wetenschappers uitgestorven diersoorten weer tot leven wekken door DNA-code te “kopiëren en te plakken”.

Door het te vergelijken met andere bekende soorten ‘software’, leek het me dat DNA, zoals Google-, Microsoft- en Apple-programma’s, op de een of andere manier een product van ‘bewustzijn’ moesten zijn en niet gewoon een willekeurige evolutionaire gebeurtenis (zoals de moderne wetenschap ons laat geloven).

Mijn smeekbede – die kwam na enkele pogingen om Deepak ervan te overtuigen dat dit inzicht een krachtige aanvulling is op zijn eigen werk – kreeg uiteindelijk een positief antwoord; Deepak waarschuwde me echter, zoals hij in het verleden had gedaan, om ‘altijd te onthouden dat DNA een construct in bewustzijn is’.

In feite zijn alle woorden – of concepten – constructies van bewustzijn of geest; zoals zelfs sofisten het erover eens moeten zijn, is het ENIGE dat we zeker weten de geest – dat we hier NU als geest (niet als lichaam) zijn.

Voor velen op de Science and Nonduality Conference, waar ik Deepak voor het eerst ontmoette, is zelfs het lichaam een ​​’constructie’ in gedachten – het is een woord om iets te beschrijven dat alleen bekend is door informatie van de zintuigen – zoals al het andere.

In werkelijkheid, zoals Deepak zou aangeven ter ondersteuning van zijn eigen bewering dat bewustzijn ALLES is, is er geen “afzonderlijk” lichaam. We hebben deze constructie over de werkelijkheid heen “gelegd” om de werkelijkheid terug te brengen tot componenten die we kunnen begrijpen en schijnbaar kunnen manipuleren.

Dit is precies de boodschap van de filosofie die Deepak de wetenschap aanspoort om dit eindelijk aan te pakken, en waarvoor hij in het bovenstaande citaat zo krachtig pleit.

De geest is het enige onmiskenbare aspect van de werkelijkheid dat we kennen uit directe ervaring. Al het andere kan worden gezien als daaruit voortgekomen.

Zoals Deepak zo welsprekend opmerkt, komen alle gedachten, waarnemingen en gewaarwordingen in bewustzijn op.

Je kunt dit diepgaand ervaren met ‘virtual reality’, waarin je ervaart dat de input van informatie over een totaal andere wereld – die naast beeld en geluid ook de sensorische input van aanraking (en misschien zelfs smaak en geur) gebruikt – dus dat we niet gemakkelijk kunnen onderscheiden wat ‘echt’ is. Dit heeft geleid tot antropomorfe projecties zoals “Het universum is een hologram” (of simulatie) in nieuwe kosmologische theorieën onder techneuten.

Maar het komt echt terug op het FEIT van de geest, en dat alles wat we weten, of denken te weten, een product van de geest is. En terugkeren naar DNA als software – we beschermen onze computersoftware als intellectueel eigendom – denk er maar aan. Dit is natuurlijk ook nauw verbonden met onze overtuiging dat we software “bezitten” als aparte wezens….

Het is precies deze moeilijke herkenning van de “facticiteit” van MIND waarvan ik denk dat het voor velen duidelijk kan worden gemaakt door een vergelijking van DNA met onze eigen software, die allemaal is gemaakt als “intellectueel eigendom” of geest-product.

Bij het schrijven van mijn eigen boek was ik ervan overtuigd dat deze grimmige herkenning van het schijnbare product van de geest en de organische programmeertaal in het hart van onze eigen biologie eindelijk de illusie van materialisme zou kunnen onthullen.

Andere relatief recente ontdekkingen hebben ons een deel van de weg daarheen gebracht. De enorme “onzichtbare” delen van het elektromagnetische spectrum en nu de draadloze beweging van informatie wijzen allemaal rechtstreeks op de ontoereikendheid van onze materieel “geconstrueerde” kijk op de werkelijkheid.

Een van de constructies die we hebben gemaakt, is het idee van een hiërarchie van de geest – van grotere en kleinere intelligentie. We zien dit bij andere soorten. Het blijkt dat walvisachtigen hersenen hebben die groter zijn dan die van ons, en taal, dus we schrijven een mate van intelligentie aan hen toe die gelijk is aan of misschien groter is dan de onze.

De herkenning van DNA als software – opnieuw zoals de oude monolieten over onze aardbol – wijzen op één onmiskenbare realiteit: er moet een geest of bewustzijn zijn geweest die veel krachtiger is dan de onze.

In deze context is het interessant om op te merken dat kunstmatige intelligentie momenteel wordt gebruikt om eindelijk te proberen dolfijnentaal (sonar en klikken) te gebruiken om daadwerkelijk met deze verbazingwekkende wezens te communiceren in een echte “meeting of the minds”.

Maar als we een soort hiërarchie van de geest kunnen stellen – of intelligentie – dan kunnen we opnieuw zien dat het in onze eigen gecodeerde intelligentie – computerprogrammering – een enorme mentale kracht vereist om een ​​Windows-besturingssysteem of een Photoshop-programma te creëren.

Dus als we ons afvragen wat voor soort ‘geest’ zichzelf zou kunnen ontwikkelen als DNA – een onvoorstelbare hoeveelheid code die, zoals Eckhart Tolle zegt, de ‘intelligentie is die ons lichaam bestuurt’ en oneindig veel intelligenter is dan wij – moeten we eindelijk DNA erkennen voor wat we nu kennen: gecodeerde intelligentie of software.

Deze voor de hand liggende anomalie is de meest ongemakkelijke van alle waarheden voor de moderne wetenschap. Het zou ons diepgaand terug moeten brengen naar de realiteit van de geest als de ultieme barrière voor onze eigen voortdurende wetenschappelijke onderzoeken, zoals het is in de kwantumfysica.

We zouden de woorden van Descartes moeten herzien in: “IK BEN, daarom, denk ik.” Omdat het wezen van de geest en de intelligentie duidelijk dateert van vóór “onze” aankomst op het toneel.

Zoals Deepak opmerkt, is het meest uitgesproken aspect van de werkelijkheid – de geest – en zijn fundamentele code in het volle zicht verborgen; en zoals Eckhart Tolle ernaar verwijst, bewustzijn / geest is “niets”.

Als een organische programmeertaal de kern van de evolutie is geweest, dan moet bewustzijn de programmeerenergie zijn.