Luister naar dit Artikel

De westerse media zijn een leugenmachine. Westerse regeringen leven in een schijnwereld van hun eigen straffeloosheid. Bijgevolg zijn de westerse volkeren zich niet bewust van de gevaarlijke situatie die Washington met Rusland heeft gecreëerd.

De zogenaamde ‘vredesconferentie’ in Zwitserland was bedrog. Rusland was er niet bij betrokken, dus hoe kon het een vredesconferentie zijn? Het was een propaganda-evenement om steun te verzamelen rond de marionet van Washington, Zelensky, wiens ambtstermijn is verstreken en die onwettig als dictator regeert. Veel aanwezigen weigerden de verklaring te ondertekenen.

Hier is een waarheidsgetrouwe beschrijving van de situatie. Het Westen handelt namens de oorlog die voortduurt en zich uitbreidt. De ambtstermijn van de marionet is verstreken en Zelenski blijft in functie ondanks dat hij niet is herkozen. Het door het Westen getrainde en uitgeruste Oekraïense leger is verslagen. Rusland kan op elk moment het offensief vergroten en de Oekraïense strijdkrachten weghalen uit de door Rusland bevolkte gebieden die opnieuw bij Rusland zijn ingelijfd. De reactie van het Westen op de verloren oorlog bestaat uit twee roekeloze en onverantwoordelijke acties. Eén daarvan is het sturen van NAVO-troepen, waarbij de Fransen de openingswig zijn, om de uitgeputte Oekraïense troepen te vervangen. De andere is om het Kremlin verder te provoceren door langereafstandsraketten op Rusland af te vuren.

Poetin en belangrijke leden van de Russische regering hebben aangegeven dat Russische troepen indien nodig naar gebieden buiten de herstelde grens van Rusland zullen trekken, waarbij zij stellen dat hoe groter het bereik van de raketten is, hoe dieper het buffergebied in Oekraïne zal liggen.

Het is onduidelijk waarom Washington het conflict tussen Oekraïne en Rusland heeft uitgelokt, omdat het duidelijk was dat Oekraïne geen kans had om te winnen en omdat de oorlog het Russische volk zeker achter Poetin zou verenigen en elk vertrouwen van het Westen in het Kremlin zou vernietigen. Het belangrijkste was dat het Westen negeerde dat het Rusland een existentiële dreiging opdrong. Het Kremlin is ervan overtuigd dat het Westen de vernietiging van Rusland voor ogen heeft.

De bedoeling van Poetin, na zijn misleiding door het Westen met het Akkoord van Minsk, was alleen maar om de Oekraïense strijdkrachten uit de Russische gebieden te verdrijven die nu opnieuw bij Rusland zijn ingelijfd. Blijkbaar besefte Poetin niet in welke mate het Westen zich ermee zou bemoeien en de oorlog zou uitbreiden. Nu Poetin wordt geconfronteerd met het uitbreken van een grotere oorlog, heeft hij duidelijk de voorwaarden voor het beëindigen van het conflict uiteengezet. Hij zei dat de Russische militaire actie zal ophouden wanneer de resterende Oekraïense strijdkrachten worden teruggetrokken uit de door Rusland bevolkte gebieden die herenigd zijn met Rusland en wanneer Oekraïne ermee instemt dat het land geen lid zal worden van de NAVO of buitenlandse bases en raketten op zijn grondgebied zal hebben. Dit zijn redelijke en genereuze voorwaarden.

Als deze voorwaarden worden geweigerd, wordt Oekraïne geconfronteerd met verdere veroveringen en zwaardere toekomstige omstandigheden voor het beëindigen van het conflict.

Toen Oekraïne na de ineenstorting van de Sovjet-Unie werd losgemaakt van Rusland, hadden de Russische provincies die de Sovjetleiders aan Oekraïne hadden gehecht, in Rusland moeten blijven. Of dit nu wel of niet een gebrek aan vooruitziendheid of kwade bedoelingen was, het was een vergissing die resulteerde in een conflict dat de potentie heeft de wereld te overspoelen.

Het verschil tussen de Koude Oorlog van de 20e eeuw en de hete oorlog van de 21e eeuw is dat in het tijdperk van de Koude Oorlog de leiders van de VS en de Sovjet-Unie, die de fatale aard van kernwapens begrepen, zich inzetten voor het verminderen van de spanningen en het opbouwen van vertrouwen, terwijl dat in de 21e eeuw alleen het geval was. Rusland heeft gezocht naar wederzijds begrip en wederzijdse veiligheid. Washington heeft conflicten aangewakkerd en een existentiële dreiging voor Rusland gecreëerd door de NAVO uit te breiden tot de Russische grenzen en door regeringen van voormalige Russische provincies omver te werpen.

Om oorlog te voorkomen heeft Poetin voortdurende provocaties en beledigingen geaccepteerd. Maar nu hij wordt geconfronteerd met zulke roekeloze en onverantwoordelijke voorstellen als NAVO-troepen in Oekraïne en raketten die diep in Rusland inslaan, heeft Poetin nog een laatste poging gedaan om voorwaarden te scheppen voor het beëindigen van het conflict. De omstandigheden zijn enorm beter dan het uitbreken van een conflict dat Europa en de Verenigde Staten zou vernietigen.

Het gevaar van vandaag is veel groter dan de Cubaanse rakettencrisis. In die tijd onderkende Washington het gevaar. Tegenwoordig doet Washington dat niet. President John F. Kennedy realiseerde zich dat de VS Sovjetraketten in Cuba hadden uitgelokt door Amerikaanse raketten in Turkije te plaatsen. Kennedy en Chroesjtsjov sloten een wederzijds veiligheidsakkoord en verwijderden beiden de raketten.

De diplomatieke inspanningen van Poetin in december 2021 en februari 2022 voor een wederzijds veiligheidsakkoord werden door Washington, de NAVO en de EU met koude schouders genomen. Nu het uitbreken van een grote oorlog op de loer ligt, heeft Biden Poetin nog steeds niet ontmoet. In plaats daarvan heeft Biden vijandigheid uitgelokt door Poetin de nieuwe Hitler te noemen. Dit is een ongekend niveau van roekeloze onverantwoordelijkheid.

De vraag die voor ons ligt is: zal Poetin provocaties blijven accepteren in de hoop dat een verandering in het regime in Washington tijdens de verkiezingen in november het Westen in staat zal stellen tot bezinning te komen, of heeft de Servische president Vucic gelijk als hij zegt dat de trein het station heeft verlaten?

Omdat de westerse wereld geen waarheidsgetrouwe media heeft, zou het volk geïndoctrineerd kunnen worden met de ‘Russische dreiging’. Zelfs als het volk beseft dat de dreiging de druk van Washington op Rusland is, is het volk niet in staat het regeringsbeleid te beïnvloeden. Onder de westerse regeringen is de publieke opinie iets dat gemanipuleerd moet worden, en niet iets waar naar geluisterd moet worden.

Ik geloof dat het Westen Poetin ervan heeft overtuigd dat het Westen oorlog wil. Zelfs Poetin heeft niet eindeloos veel geduld. In plaats van de gevaarlijke situatie te onderkennen en met Poetin aan de slag te gaan om de situatie onschadelijk te maken, steekt het Westen de lont aan.

Bronnen: PaulCraigRoberts.org