In Australië en Nieuw-Zeeland zouden ‘managed retreat’-programma’s mensen uit huizen kunnen verdrijven die ‘klimaatverandering’-modellen ‘onverzekerbaar’ maken.

Uit Australië en Nieuw-Zeeland komen schokkende bewijzen naar voren over de manier waarop de klimaatzwendel wordt gebruikt om een ​​techno-totalitaire slimme-stadstoekomst op te leggen.

De criminocratische mondiale imperialisten gebruiken hun koloniën van het Gemenebest vaak om de meest verraderlijke escalaties van hun tirannie uit te proberen – denk aan Canada, Nieuw-Zeeland en Australië tijdens Covid.

We kunnen er daarom van uitgaan dat dit de blauwdruk zal zijn voor de uitrol van hun Vierde Industriële Revolutie-agenda over de hele wereld.

Het sinistere plan in kwestie, genaamd “Managed Retreat”, is door onafhankelijk onderzoeker Kate Mason aan het licht gebracht op haar uitstekende Substack-blog, gericht op het “deconstrueren van 4IR-verhalen”.

Het idee is dat overdreven ‘modellering’ van de ingebeelde effecten van ‘klimaatverandering’ wordt gebruikt om bepaalde gebieden te definiëren als ongeschikt voor menselijke bewoning.

Hand in hand met de staat werkt de verzekeringssector – lange tijd een centraal onderdeel van het corrupte criminocratische imperium – die huizen in deze gebieden als ‘onverzekerbaar’ beschouwt.

Banken spelen ook hun rol (uiteraard!) door te zeggen dat ze niet bereid zijn hypotheken te verstrekken voor deze ‘onverzekerbare’ eigendommen.

In haar laatste artikel verwijst Kate naar een tv-reportage over Kensington Banks, vlakbij het stadscentrum van Melbourne, dat onlangs tot overstromingsgebied is verklaard.

Ze schrijft:

“De vastgoedprijzen zullen naar verwachting met 20 procent dalen. Ik denk dat dat nogal conservatief is: wie gaat er kopen in een overstromingsgebied? Tenzij het een ontwikkelaar is die alles met de grond gelijk maakt en een Smart Resilient-complex bouwt.”

Ondertussen zijn inwoners van Nieuw-Zeeland in opstand gekomen tegen pogingen om “terugtrekking” uit de kustgebieden op te leggen onder het voorwendsel van een voorspelde stijging van de zeespiegel.

Zoals uit dit mediabericht blijkt, slikken ze de angstzaaiende klimaatpropaganda niet.

Tim Rees zei:

“Ik woon sinds 1965 bij Paraparaumu Beach en het strand wordt steeds groter. Ik duik al 45 jaar bij het eiland Kāpiti en de rotsen staan ​​bij eb nog steeds op dezelfde hoogte.”

Tania Lees voegde eraan toe:

“De wetenschap is nog niet rond en er bestaat geen consensus. We geloven niet dat de zeespiegel aanzienlijk stijgt en dat we allemaal onder water zullen komen te staan.”

De centrale en lokale overheid kunnen “een proces op deze schaal” niet financieren, zei ze. ‘Tot nu toe hebben de belastingbetalers ruim vier miljoen dollar betaald voor het Takutai Kāpiti-proces.

“We kunnen het ons eenvoudigweg niet veroorloven om meer uit te geven. Als het wordt geïmplementeerd, zou de beheerde terugtrekking meer dan $ 1 miljard bedragen.”

Wat de agenda achter dit alles betreft, schrijft Kate:

Het vinden van de informatie over modellen voor klimaatverandering en verzekeringen heeft voor mij een bijdrage geleverd aan de enorme hoeveelheid woningbouwontwikkelingen die in Australië plaatsvinden.

Ze zullen ons allemaal ergens moeten onderbrengen als onze huizen onverzekerbaar zijn en we ze voor een schijntje moeten verkopen.

Het is duidelijk dat dit ‘veerkrachtige’ slimme steden zijn. Alles was verbonden met internet en de verzamelde gegevens, opgeslagen en gebruikt als model om steeds dystopische overheidsmaatregelen op het gebied van controle en handhaving te dicteren.

Ter bevestiging onthult ze dat de Insurance Council of Australia, betrokken bij Managed Retreat, werkt binnen het Public Private Partnership-model en zich houdt aan de Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties, en zelfs een van de oprichters is van de United Nations Principles for Sustainable Insurance.

De slimme goelagagenda van de VN werd geparadeerd in hun 80 pagina’s tellende boekje getiteld ‘Centering People in Smart Cities: A playbook for lokale en regionale overheden’, zoals we in 2022 rapporteerden.

Eveneens in 2022 bracht een orgaan genaamd de Australian Climate Council een studie uit waarin werd geschat dat 1 op de 25 van alle huizen en commerciële gebouwen in het land tegen 2030 feitelijk onverzekerbaar zou worden als gevolg van “verslechterende extreme weersomstandigheden”.

Volgens het onderzoek vormen rivieroverstromingen het grootste risico, waarbij plotselinge overstromingen en bosbranden worden genoemd als de andere belangrijkste gevaren die ertoe bijdragen dat eigendommen ‘onverzekerbaar’ worden.

Naast een oproep tot “beheerde verhuizingen”, benadrukte het rapport de noodzaak van “het opschalen van publieke investeringen in veerkracht” en het “ondersteunen van gemeenschappen om ‘beter weer op te bouwen’”.

Het verklaarde: “Steden, steden en gemeenschappen moeten worden herbouwd – waar dat passend is – op een manier die rekening houdt met de onvermijdelijke toekomstige klimaatveranderingen en hen veerkrachtiger maakt.”

Het is geen verrassing dat dit rapport met trots werd tentoongesteld op de website van het World Economic Forum…

Bronnen: Off-Guardian